Η αλληλεπίδραση της Τουρκίας με τη Δύση ακολουθεί έναν περίεργο κύκλο. Πρώτα, ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κάνει βήματα για να συγκεντρώσει εξουσίες, πλέκοντας τη μοίρα της Τουρκικής Δημοκρατίας με τη δική του πολιτική τύχη. Η Δύση ακολουθεί καταδικάζοντας την απολυταρχική στροφή της Τουρκίας, θρηνώντας για την εγκατάλειψη των πιο «φωτισμένων» ευρωπαϊκών ριζών της χώρας.

Η Τουρκία, με τη σειρά της, εκμεταλλεύεται την κατάσταση διαστρεβλώνοντας τα κηρύγματα αυτά ώστε να μοιάζουν με συνωμοσία της Δύσης ώστε να μείνει κάτω η Τουρκία, δίνοντας στον Ερντογάν νέα εθνικιστικά «πυρομαχικά» με τα οποία να περιχαρακώσει τη στήριξη του μισού περίπου Τουρκικού πληθυσμού που εξακολουθεί να τον βλέπει με λατρεία ως σουλτάνο αντί για δυνάστη.  

Για τη συνέχεια Euro2Day