Όταν μιλάμε για τη Γαλλία συνήθως προβάλλουμε τους εαυτούς μας, τη δική μας κοινωνία. Είναι ανθρώπινο αλλά δεν είναι πάντα σωστό. Το γαλλικό σύστημα είναι διαφορετικό, αποκτούν μεγάλη σημασία οι προσωπικότητες των υποψηφίων. Άλλωστε όταν 4 υποψήφιοι κυμαίνονται από το 23 ως το 19%, όλα κινούνται στο χώρο και του τυχαίου. Δύσκολο να βγάλεις συμπεράσματα. 
Το ότι η κεντροδεξιά δεν μπαίνει στο δεύτερο γύρο σημαίνει ότι είναι σε πτώση; Όπως έλεγαν για τη σοσιαλδημοκρατία ότι τελείωσε ο ιστορικός της ρόλος; Ότι στους 5 υποψήφιους οι 3 είναι πρώην σοσιαλιστές υπουργοί και κατά πάσα πιθανότητα ένας από αυτούς θα διαδεχτεί τον Ολάντ στην προεδρία, σημαίνει μήπως καμιά κυριαρχία της κεντροαριστεράς; Σαχλαμάρες, ο καθένας διαβάζει ό,τι θέλει να διαβάσει. Δεν έχει τόση σημασία τελικά η καταγωγή, η προϊστορία, η ηλικία, όσο η στάση. Οι ξεκάθαρες απόψεις, ακόμα κι αν δεν είναι βολικές. Όταν όλοι, ακόμα και η Λεπέν που παραιτείται ψεύτικα από το κόμμα της, προσποιούνται τους «αντισυστημικούς», ο Μακρόν κερδίζει γιατί εκφράζει την ανανέωση. 

Για τη συνέχεια Athens Voice