Του Σάββα Καλεντερίδη

Τον πρέσβη Αλέξανδρο Μαλλιά τον γνώρισα πριν από μια
πενταετία, με την ευκαιρία κοινής μας παρουσίας στην τηλεοπτική εκπομπή του
Παντελή Σαββίδη «Ανιχνεύσεις» στην ΕΤ3.

Έκτοτε μας συνέδεσαν κοινές ανησυχίες για την πορεία των
εθνικών μας θεμάτων, τα οποία υπηρετήσαμε από διαφορετικά πόστα ο καθένας επί
δεκαετίες.

Αυτό που διέκρινα στον Αλέξανδρο Μαλλιά, ήταν η πολύ καλή
σχέση που είχε αποκτήσει και οι δεσμοί που τηρούσε με αξιωματικούς των ενόπλων
δυνάμεων και της αστυνομίας, με τους οποίους είχε συνεργαστεί από τις διάφορες
θέσεις που είχε υπηρετήσει ως διπλωμάτης, στο εξωτερικό και στην Ελλάδα.

Και αυτό γιατί αποτελεί βαθιά του πεποίθηση – άλλο ένα κοινό
μας σημείο – ότι μόνο μέσα από αγαστή συνεργασία μεταξύ των κρατικών υπηρεσιών
μπορούμε να πετύχουμε πράγματα στα εθνικά μας θέματα, κάτι που αν και
αυτονόητο, δεν είναι πάντα το ζητούμενο και το εφαρμοζόμενο στη δημόσια
διοίκηση.

Η συνεργασία μας με τον Αλέξανδρο Μαλλιά επιστεγάστηκε με
την έκδοση του βιβλίου του «Η Άλλη Κρίση», από τις Εκδόσεις Ινφογνώμων, το
οποίο είχαμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε σε αρκετές πόλεις της Ελλάδας.

Από τον Αλέξανδρο Μαλλιά πληροφορήθηκα κάτι, που είμαι
υποχρεωμένος να καταθέσω, αφού από το ιστολόγιό μας αναπαρήγαγα δημοσίευμα που
αφορούσε τον διπλωμάτη Κωστή Αλεξανδρή, το οποίο δημιούργησε λανθασμένες
εντυπώσεις για το πρόσωπό του.

Τον κ. Αλεξανδρή δεν τον γνωρίζω, όμως μου είναι αρκετές οι
διαβεβαιώσεις του κ. Μαλλιά, ο οποίος τον είχε επί σειρά ετών στενό συνεργάτη
του, όταν υπηρετούσε ως επικεφαλής στο πιο κρίσιμο πόστο της Ελληνικής
διπλωματίας, στην Πρεσβεία της Ελλάδος στην Ουάσιγκτον.

Μια περίοδο που μαζί με τον κ. Αλεξανδρή, ο κ. Μαλλιάς
χειρίστηκε εξαιρετικής σημασίας εθνικά ζητήματα, με κορυφαίο το ζήτημα της
εισόδου της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, τότε που η Ελληνική διπλωματία, με τη συμβολή και
του κ. Μαλλιά αλλά και του κ. Αλεξανδρή, έγραψαν μια από τις πιο ένδοξες
στιγμές της.

Η δημοσίευση της μαρτυρίας και των διαβεβαιώσεων του
κ.Μαλλιά, για το πόσο πολύτιμος συνεργάτης του ήταν ο κ. Αλεξανδρής και για την
φιλοπατρία που τον διακρίνει, είναι μια οφειλόμενη πράξη για την αποκατάσταση των
όποιων ατυχών εντυπώσεων δημιουργήθηκαν ως προς την επαγγελματική ακεραιότητα
και επάρκεια του αξιόλογου και έμπειρου αυτού στελέχους της ελληνικής
διπλωματικής υπηρεσίας.