Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν παίζει στην κυριολεξία το κεφάλι του στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου, το αποτέλεσμα του οποίου είτε θα τον ισχυροποιήσει, τουλάχιστον από άποψη αρμοδιοτήτων, είτε θα αρχίσει να αποδομεί τη μακρόχρονη και πολυτάραχη παραμονή του στην εξουσία.

Η συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος –καθώς και οι δημοσκοπήσεις που φέρουν το «Όχι» και το «Ναι» στήθος με στήθος–, έχουν κάνει τον Τούρκο πρόεδρο να απασφαλίσει και να απειλεί τους πάντες.
Και δεν έχει κανένα πρόβλημα με αυτό δεδομένου ότι κανείς δεν του συμπαραστέκεται και στην άλλη μεγάλη απειλή που αντιμετωπίζει, την αδυναμία να επιτύχει τους στόχους του στο συριακό βάλτο.

Η παντελώς ασυνήθιστη για πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας συμπεριφορά του Ταγίπ Ερντογάν έχει φέρει στην επιφάνεια σειρά μεθοδεύσεων της Τουρκίας, και προβλημάτων που δημιουργούνται από αυτές τις πρακτικές οι οποίες μέχρι σήμερα κρατούνταν καλά φυλαγμένες. Η ειδησεογραφία των ημερών μιλά για δίκτυο κατασκόπων που χρησιμοποιεί ο Τούρκος πρόεδρος για να κατασκοπεύσει (πραγματικούς ή εικαζόμενους) οπαδούς του ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν στις ευρωπαϊκές χώρες.