του Leonid Bershidsky
Η φλεγόμενη εκστρατεία για το τουρκικό δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου, με το οποίο ο Πρόεδρος της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan ελπίζει να κερδίσει εξουσίες που αγγίζουν τα όρια της δικτατορίας, έχει δημιουργήσει διπλωματική κρίση μεταξύ της Τουρκίας και ορισμένων από τους βασικούς συμμάχους του ΝΑΤΟ. Οι σχέσεις με την Ολλανδία έχουν σχεδόν διακοπεί, η Γερμανία προσπαθεί να παραμείνει πολιτισμένη απέναντι σε έναν καταιγισμό προσβολών από τον Erdogan και η Δανία τάσσεται στο πλευρό των Βορειοευρωπαίων γειτόνων της.
Προσθέστε σε αυτό τις διαφορές της Τουρκίας με τις ΗΠΑ και την πολυετή ένταση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, και δεν είναι πλέον ξεκάθαρο πόσο μέλος του ΝΑΤΟ είναι στην πραγματικότητα η χώρα του Erdogan. Παρά τη σημαντική στρατιωτική δύναμή της, η συμμετοχή της Τουρκίας στις δραστηριότητες της συμμαχίας δεν είναι εκτεταμένη, και τα συμφέροντά της δεν ευθυγραμμίζονται απαραίτητα με αυτά του ΝΑΤΟ.