Του Χρίστου Χαραλάμπους
Ευεργετικές ως προς τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού, παρά τις γνωστές «τουρκικές απειλές», αναμένεται να είναι οι ενεργειακές εξελίξεις. Θωράκιση και μοχλός πίεσης μέσω πρόσθετων ανακαλύψεων
Κίνητρο για αλλαγή στάσης από την τ/κ πλευρά ενδεχόμενες νέες μεγάλες ανακαλύψεις στην Κυπριακή ΑΟΖ
Η επιθετική πολιτική γεωτρήσεων, που αναζητούσε η Κυπριακή Δημοκρατία και η οποία αναμένεται να λάβει σάρκα και οστά εντός του 2017 με τουλάχιστον δύο διερευνητικές προσπάθειες, αποτελεί άλλον ένα μοχλό πίεσης στην τ/κ πλευρά και κατ’ επέκτασιν την Τουρκία, για επίλυση του Κυπριακού.
Οι σημαντικές προοπτικές άλλωστε για πρόσθετες ανακαλύψεις -που οι εμπλεκόμενες εταιρείες δεν αποκλείουν να είναι και μεγάλες- κρατούν ανοικτό το ενδεχόμενο δημιουργίας τερματικού υγροποίησης στην Κύπρο, από το οποίο είτε οι Τ/κ θα επωφεληθούν αναλογικά στη βάση μιας δίκαιης και διαρκούς λύσης, είτε η Τουρκία θα θέλει να αποφύγει, πάλι μέσω λύσης του Κυπριακού, η οποία θα επιτρέψει τη μεταφορά του κυπριακού φυσικού αερίου στην Ευρώπη, μέσω των δικών της υφιστάμενων αγωγών.

Οι ΗΠΑ και οι απειλές
Οι επόμενοι μήνες θεωρούνται γεωπολιτικά, σε σχέση πάντα με τα ενεργειακά δρώμενα στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως οι πλέον σημαντικοί. Η ενεργός εμπλοκή της μεγαλύτερης αμερικανικής εταιρείας, η συγκυρία της ύπαρξης στην ηγεσία της αμερικανικής διπλωματίας ενός εκ των ισχυρών αντρών της εταιρείας αυτής, σε συνδυασμό με τη στρατηγική συνεργασία που εγκαινίασαν σε πολλά επίπεδα με επίκεντρο την Κύπρο, η ΤΟΤΑΛ και η ΕΝΙ αυξάνουν τον δείκτη της σημαντικότητας αλλά και της προσοχής που θα πρέπει να επιδειχθεί σε πολιτικό και τεχνοκρατικό επίπεδο.

Η δε ανακοίνωση της Τουρκίας -αμέσως μετά τις ανακοινώσεις της Λευκωσίας- ότι εντός του έτους θα βγάλει το γνωστό «Μπαρμπαρός» για δισδιάστατες και τρισδιάστατες έρευνες στην ανατολική Μεσόγειο, αναδεικνύει ότι Κυπριακό και Ενέργεια θα τρέξουν παράλληλα με σχέσεις αλληλεξάρτησης και ενδεχομένως σύγκρουσης ως προς τις προοπτικές.

Από τα διαθέσιμα δεδομένα και την πληροφόρηση πως προς το τέλος του 2017 η Αμερικανική ExonnMobil με την Qatar Petroleum θα προχωρήσουν στην πρώτη γεώτρησή τους στο πολλά υποσχόμενο οικόπεδο 10, γίνεται σαφές στους πολιτικούς και διπλωματικούς κύκλους πως ό,τι είναι να γίνει στο Κυπριακό, θα πρέπει να γίνει μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου, ενδεχομένως Σεπτέμβριο, αλλιώς τα πράγματα θα περιπλακούν τόσο, που δεν θα επιτρέπουν πραγματικές εξελίξεις.

Η αμερικανική προσέγγιση στο όλο θέμα θα είναι το κλειδί των εξελίξεων, καθώς θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι η ηγεσία των ΗΠΑ και δη ο Υπουργός Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον -που ήταν μέχρι πρότινος ο ισχυρός άντρας της ExxonMobil- θα κινηθούν προς την κατεύθυνση της διαφύλαξης των συμφερόντων του αμερικανικού κολοσσού.

Συμφέροντα που εξυπηρετούνται καλύτερα μέσω της λύσης του Κυπριακού, παρά της ευθείας σύγκρουσης με την Τουρκία που αμφισβητεί την Κυπριακή ΑΟΖ και ως εκ τούτου δεν αποκλείεται ισχυρή παρέμβαση στα τεκταινόμενα. Εδώ ακριβώς είναι που θα πρέπει η ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας να αποδείξει την πολιτική διορατικότητά της και να χρησιμοποιήσει τα συγκλίνοντα συμφέροντα προς όφελος των Ε/κ.

Θωράκιση γαλλο-ιταλικού άξονα
Η πρώτη πάντως δοκιμασία στο ενεργειακό πεδίο θα είναι πολύ νωρίς και συγκεκριμένα τον ερχόμενο Ιούνιο, οπόταν η ΤΟΤΑΛ, σε συνεργασία πλέον με την ΕΝΙ, προγραμματίζουν να τρυπήσουν στο οικόπεδο 11, το οποίο προσομοιάζει γεωλογικά με το κοίτασμα του ΖΟΡ στην Αίγυπτο. Σε εκείνο το χρονικό σημείο είναι που τοποθετείται και η τουρκική αντίδραση, η οποία εκτιμάται πως δεν θα είναι με την ίδια μορφή με αυτές που υπήρξαν στο παρελθόν (απλές βόλτες του «Μπαρμπαρός») αλλά με την επί του πρακτέου αμφισβήτηση των δικαιωμάτων.

Η ανακοίνωση του Τουρκικού Υπουργείου Ενέργειας για έναρξη γεωλογικών ερευνών στην ανατολική Μεσόγειο δείχνει σαφώς ότι η Άγκυρα, την κρίσιμη περίοδο του Ιουνίου, θα έχει στην περιοχή το «Μπαρμπαρός» όχι μόνο για να παρενοχλεί, αλλά για να προβαίνει σε έρευνες αξιοποιώντας την τουρκική θέση, ότι οι εν λόγω περιοχές εμπίπτουν στην ΑΟΖ της γείτονος χώρας. Το οικόπεδο 11, στο οποίο θα λάβουν χώραν οι πρώτες ενεργειακές εξελίξεις, δεν γειτνιάζει με περιοχές δήθεν αμφισβητούμενες, ως εκ τούτου οι τουρκικές απειλές δεν θα αφορούν απευθείας στους δύο κολοσσούς, αλλά θα επιχειρούν την οικοδόμηση ενός άστατου ενεργειακού περιβάλλοντος.

Αυτό βεβαίως δεν θα έχει, εκτιμούν αναλυτές, οποιονδήποτε αντίκτυπο στον τρόπο δράσης της ΤΟΤΑΛ και της ΕΝΙ, αλλά σίγουρα θα έχει αντανάκλαση στις όποιες προσπάθειες καταβάλλονται για επίλυση του Κυπριακού. Δεδομένο είναι, μας έλεγαν γνώστες του διπλωματικού παρασκηνίου, ότι παρά την κατιούσα την οποία ακολουθούν οι προσδοκίες μετά τις πρόσφατες εξελίξεις, μέχρι τον Ιούνιο θα πρέπει να αναμένεται ένα νέο μομέντουμ, το οποίο λόγω των ενεργειακών εξελίξεων θα επιφέρει και τις ανάλογες πανταχόθεν πιέσεις για οριστική λύση, που θα ανοίξει τους ενεργειακούς δρόμους για όλους του παίκτες της περιοχής.

Το πόσο αυτές οι πιέσεις θα κάμψουν την τουρκική αδιαλλαξία ή κατ’ αντιστροφή πόσο αυτές οι πιέσεις θα διοχετευτούν στη Λευκωσία για άρση ενστάσεων είναι κάτι που θα φανεί στην πράξη. Όπως στην πράξη θα φανεί και η αποφασιστικότητα των εχόντων την εξουσία και των πολιτικών σχηματισμών να λειτουργήσουν ευεργετικά για τα συμφέροντα των Ε/κ και της Κυπριακής Δημοκρατίας, με στόχο τη διαφύλαξή της αλλά και την ορθή επίλυση του πολιτικού προβλήματος. Γι’ αυτό και πολιτικοί αναλυτές κατέληγαν μιλώντας στη «Σ», ότι σύντομα θα αναφωνήσουμε το «ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα».
Σημερινή