Ελλάδα , Οικονομική Κρίση 8 Ιανουαρίου 2017

Από τον Σάκη Πεπονή στην Όλγα Γεροβασίλη

Οι υπουργοί διοικητικής μεταρρύθμισης ή όπως κάθε φορά ήταν ο τίτλος του πολιτικού προϊσταμένου του πάλαι ποτέ κραταιού Υπουργείου Προεδρίας Κυβερνήσεως ήταν, στην πλειονότητά τους, βαθύτατα αντι-μεταρρυθμιστές. Πελατοκράτες, που ήξεραν να κάνουν καλά ένα πράγμα: Να βολεύουν τα «πελατάκια». Για να γίνει αυτό έπρεπε να ελέγχουν το σύστημα των προσλήψεων. Δημιουργώντας μια αλυσίδα κανόνων και εξαιρέσεων κατάφεραν να τετραπλασιάσουν το προσωπικό του κράτους μέσα σε τρεις δεκαετίες.

Βεβαίως, για να φθάσουμε στις προσλήψεις έπρεπε να συντρέχουν όλα τα υπόλοιπα-απαραίτητα στοιχεία του πελατειακού κράτους:

• Νόμοι-φωτογραφίες που να επιτρέπουν τις πολυειδείς εργασιακές σχέσεις με το δημόσιο. Την περίοδο των παχέων αγελάδων είχαν καταγραφεί δέκα (!) διαφορετικές δυνατές σχέσεις εργασίας με το δημόσιο, όταν στις κανονικές χώρες της Ευρώπης είναι δύο: οι μόνιμοι και οι επί συμβάσει.

Για τη συνέχεια Liberal