Η ταχεία παραίτηση του Ρέντσι, σε συνδυασμό με την νηφάλια αντίδραση της διεθνούς αγοράς στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, υποδηλώνουν πως οι άμεσες επιπτώσεις δεν θα είναι τόσο δραματικές όσο περίμεναν ορισμένοι στην Ιταλία και στο εξωτερικό. Ωστόσο, τα πολιτικά και οικονομικά προβλήματα της Ιταλίας θα έχουν διάρκεια, όπως και η απειλή της για την ευρωζώνη.
Αν και είναι προφανές το ποια πλευρά έχασε στο δημοψήφισμα, ωστόσο είναι δύσκολο να δείξει κανείς κάποιον ξεκάθαρο νικητή. Η πλειονότητα των ψηφοφόρων σε όλες σχεδόν τις περιφέρειες –εκτός από ορισμένες περιοχές της Βόρειας Ιταλίας- απέρριψαν τα σχέδια του Ρέντσι, όμως το έπραξαν για διαφορετικούς λόγους.
Ορισμένοι ανησυχούσαν πραγματικά για την επίπτωση των συνταγματικών αλλαγών -που πρότειναν τη μείωση του μεγέθους και της εξουσίας της Γερουσίας έναντι της Κάτω Βουλής- στην κυβέρνηση της Ιταλίας. Άλλοι το είδαν ως ευκαιρία να ξεφορτωθούν τον πρωθυπουργό, ο οποίος είχε συνδέσει το πολιτικό του μέλλον με την επιτυχία του μέτρου.