Η ιδεοληπτική πολιτική μιας άφρονος κυβερνήσεως, όπως υλοποιήθηκε από την 25η Ιανουαρίου 2015 και έπειτα, έχει αποτελέσει τη θρυαλλίδα των εξαιρετικώς δυσάρεστων εξελίξεων στα νησιά του Βορείου Αιγαίου.
Οι μετανάστες που μετακινήθηκαν βιαίως και εγκληματικώς από τους καταυλισμούς της Τουρκίας, με προορισμό την Ελλάδα και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, βιώνουν το δικό τους δράμα. Ο αριθμός των θανάτων μεταναστών – ενηλίκων και μικρών παιδιών – το 2015 στη Μεσόγειο συγκλονίζει. Για όλες αυτές τις ανθρώπινες τραγωδίες κάποιοι προειδοποιούσαν εξαρχής τους κρατούντες, αλλά «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Το κόστος σε ανθρώπινες ζωές ανυπολόγιστο. Οι ευθύνες προσωποποιημένες.
Μετά την έξαρση της απάνθρωπης αμέλειας εκπροσώπων της εκτελεστικής εξουσίας, το πρόβλημα περιορίσθηκε κυρίως εξαιτίας της αρνήσεως κρατών του λεγομένου «βαλκανικού διαδρόμου» να συνεχισθεί η κατάσταση παρατεταμένης ανομίας. Έτσι, ο διάδρομος αυτός έκλεισε και όλες οι πλευρές – θύτης (Τουρκία) και αγωγοί (χώρες διελεύσεως) – κάθισαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η συναφθείσα συμφωνία εγκλώβισε μετανάστες και πρόσφυγες στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, επιβάλλοντας απαγόρευση μετακινήσεώς τους στην ενδοχώρα, προκαλώντας ένα εκρηκτικό μείγμα στις ακριτικές νησιωτικές μας περιοχές.
Στη Λέσβο οι μετανάστες φτάνουν τις 6.000, στη Χίο είναι 4.300 και στη Σάμο περίπου 2.500. Εν ολίγοις, έχουν ξεπεράσει τον αριθμό των 12.000 σε περιοχές που είναι εθνικώς ευαίσθητες και γι’ αυτό ευάλωτες. Η υπερσυγκέντρωση μεταναστών εκεί δημιουργεί ευρύτερα ζητήματα ασφαλείας. Οι κάτοικοι των νησιών έχουν φτάσει στα όρια της υπομονής τους πρωτίστως επειδή διαπιστώνουν την αδιαφορία του κεντρικού κράτους. Οι πληθυσμοί των μεταναστών που έχουν στοιβαχτεί σε ακατάλληλες υποδομές προκαλούν αναταραχές, οι οποίες μπορούν να καταλήξουν σε γενικότερη αποσταθεροποίηση των περιοχών. Λόγω αυτού του γεγονότος, ήδη πριν μερικές ημέρες στη Χίο διετάχθη η θέση σε επιφυλακή του εκεί στρατιωτικού σχηματισμού, προκειμένου να μην τεθεί η κατάσταση εκτός ελέγχου.
Η μεγάλη εικόνα που έχει διαμορφωθεί και στην οποία είναι ανάγκη να επικεντρωθούμε αποδεικνύει, ότι η παρουσία μεταναστών στα νησιά μας ελλοχεύει κινδύνους για την ασφάλεια της πατρίδος μας. Οι κίνδυνοι αυτοί είναι ενδεχόμενο να λάβουν διάφορες μορφές, από αυτήν της προβοκάτσιας έως αυτήν της επιπολαιότητος, με συνέπεια ισχυρό πλήγμα στα εθνικά μας συμφέροντα, που μπορεί να αγγίζει ακόμη και τον πυρήνα της αμφισβητήσεως ελληνικού εδάφους.
Η κομματική διχόνοια και ο συμφεροντολογικός διχασμός που έχουν λεηλατήσει ό,τι υγιές εν Ελλάδι έχουν επηρεάσει και τον τρόπο με τον οποίον αντιλαμβανόμεθα το εθνικό συμφέρον. Κι αυτό καθορίζεται αποκλειστικώς από τις ανάγκες της πατρίδος και όχι από άλλες τινές ιδεοληψίες.
Δημοσιεύθηκε στην ΕΣΤΙΑ στις 3-4/12