Παρά τις κάποιες εκδηλώσεις αισιοδοξίας που αποτελούν συνήθως προϊόν πολιτικών δηλώσεων και οφείλονται σε συγκυριακούς λόγους διαχείρισης και σκοπιμότητας. Πολιτικής και κομματικής. Τόσο στην Αθήνα όσο και στα Τίρανα. Προσθέτω ότι αυτό συχνά διαπιστώνεται πριν και αμέσως μετά τις εκλογές στην Αλβανία λόγω των διαχρονικά ανεδαφικών προσδοκιών των κυβερνητών των Αθηνών για δήθεν «αλλαγή στάσης των Τίρανων».

Οι προσδοκίες αυτές δεν στηρίζονται στη γνώση, αλλά στην ανθρώπινη φιλοδοξία και ματαιοδοξία, σε έωλες προθέσεις και ψευδαισθήσεις.

Έχουν ονοματεπώνυμο και υπογραφή. Συνήθως, την ευθύνη γι’ αυτό έχουν διαχρονικά κάποιοι υπουργικοί ή πρωθυπουργικοί φίλοι που αυτενεργούν ως «ειδικοί απεσταλμένοι». Συνέβαινε κατ’ εξοχήν στο παρελθόν. Φοβούμαι ότι η τακτική αυτή δεν έχει σταματήσει.

Έτσι λοιπόν έπραξε και ο «μεσολαβητής» που επισκέφθηκε τα Τίρανα πριν και μετά τις γενικές εκλογές του Ιουνίου 2013. Επέστρεψε ισχυριζόμενος ότι τώρα, με την εκλογή του ηγέτη του Σοσιαλιστικού Κόμματος κ. Έντι Ράμα στη θέση του πρωθυπουργού της γειτονικής μας χώρας, όλα θα αλλάξουν πορεία. Προς το καλύτερο. Έγινε πιστευτός.

Δυστυχώς.

Να σημειώσω ότι δεν ήταν ο πρώτος. Σίγουρα επίσης δεν ήταν ο τελευταίος.

Ναι, αυτό κατά κανόνα συμβαίνει, όταν η Αθήνα, αντί να διαβάζει την πραγματικότητα, προτιμά να ζει με ψευδαισθήσεις.