H Zourloland είναι μια σχετικά μικρή, εξωτική, τριτοκοσμική (μολονότι επισήμως δεν το παραδέχεται) μακρινή χώρα, γνωστή και ως «Μπανανία του Νότου».
Ο C.V. είναι ένας άξιος επιστήμονας – φίλος από παλιά – πρώην ανώτερο κυβερνητικό στέλεχος της χώρας αυτής και μέλος του κυβερνώντος «αριστερού» κόμματος, που ήρθε στην εξουσία με το σύνθημα (μεταξύ πολλών άλλων) «βάζουμε οριστικό τέλος στη διαπλοκή». Κατά καιρούς βρισκόμαστε και συζητάμε.
Χθες λοιπόν διημήφθη ο κατωτέρω διάλογος:

– (C.V.) Θα σου πώ μια χαρακτηριστική ιστορία για να καταλάβεις: Όταν ήμουν στο Υπουργείο, είχα υπό την εποπτεία μου μια υπηρεσία επιφορτισμένη με… (σημαντικό κοινωφελές έργο). Λοιπόν, η υπηρεσία έχει καμιά εκατοστή υπαλλήλους. Οι 70 είναι εντελώς αργόμισθοι. Οι 30 είναι ενεργοί, αλλά ασχολούνται αποκλειστικά με εργολάβους και εργολαβίες. Όλες οι δράσεις της υπηρεσίας γίνονται από εργολάβους, ακόμα και …τα διοικητικά (!). Περιττό να σου πώ ότι όλες οι εργολαβίες χρεώνονται με τα διπλάσια χρήματα από όσο πραγματικά στοιχίζουν… Χαμός διασπάθισης εκατοντάδων εκατομμυρίων.
– (Δ.Β.) Και τι έκανες;

 
– Ξήλωσα όλο το ΔΣ της υπηρεσίας και έβαλα 5 «ταλιμπάν». Πρόσωπα από τον ακαδημαϊκό χώρο που τους ήξερα καλά με εντολή και αποστολή να ξεκαθαρίσουν το τοπίο από την κόπρο του Αυγείου.
– Το ξεκαθάρισαν;
– Όχι! Έφαγαν τα μούτρα τους και τελικά παραιτήθηκαν… Στο τέλος, …παραιτήθηκα κι εγώ! Δεν μπορούσα να ανέχομαι αυτή τη βρωμιά. Το συμπέρασμα είναι ένα: Το «σύστημα» που έχουν οργανώσει οι «από κάτω» είναι πιο ισχυρό από τις όποιες επιδιώξεις των «από πάνω». 
– Και αυτοί οι «από πάνω» πώς αντιδρούν τελικά;
– Είτε εξομοιώνονται με το «σύστημα», είτε αποστασιοποιούνται και τελικά δεν ασκούν καμία διοίκηση, ή φεύγουν όπως έφυγα εγώ.
– Και γιατί δεν διώχνετε όλα αυτά τα καθάρματα, ή τουλάχιστον γιατί δεν τους διασκορπίζετε ώστε να διαλύσετε το «σύστημα διαπλοκής» ;

(Το μέρος του διαλόγου με τα αποσιωπητικά «εκφεύγει» κάπως του πεδίου της Ομάδας γιατί αφορά περισσότερο την «αριστερά» και τον τρόπο, με τον οποίο την αντιλαμβάνεται ο καθένας. Αλλά αυτά τα συγκεκριμένα φαινόμενα προϋπήρχαν της «αριστεράς»…)

(Σχόλιο) Φαίνεται τελικά ότι η πρωτοπόρος Ζουρλολάνδη έχει υιοθετήσει ένα «μικτό σύστημα συνεργασίας δημόσιου – ιδιωτικού τομέα» με δύο σκέλη: Το μεγάλο σκέλος των χαζών αργομίσθων και το μικρό σκέλος των έξυπνων διαπλεκομένων.
«Μία ωραία ατμόσφαιρα»

Υ.Γ.1 Παρακαλώ τους φίλους να μη μου ζητήσουν περισσότερες λεπτομέρειες για την ταυτότητα του συνομιλητή και της συγκεκριμένης υπηρεσίας. Αν ήθελε (όπως θα όφειλε κατά τη γνώμη μου) να αποκαλυφθούν, θα το έκανε ο ίδιος. Ίσως το κάνει κάποια άλλη στιγμή αργότερα, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες. Το «σύστημα» είναι ακόμη πολύ ισχυρό και έχει τα μέσα να αμυνθεί και να τον συντρίψει, αν του πάει κόντρα μεμονωμένος.

Άλλωστε τι μας ενδιαφέρει; Πρόκειται όπως είπαμε για μια μακρινή τριτοκοσμική Μπανανία. Καμία σχέση μ’ εμάς.
Εμείς ανήκουμε στην προηγμένη και «θεσμικά θωρακισμένη» Ευρώπη του «κράτους δικαίου».

Υ.Γ.2 Όλα τα παραπάνω είναι προϊόντα νοσηρής φαντασίας, τα διαψεύδω απολύτως και διαχωρίζω τη θέση μου. Μάλλον ο συνομιλητής μου τα είδε στον ύπνο του ή εγώ είδα στον ύπνο μου το συνομιλητή μου.
Η Ζουρλολάνδη διαθέτει επαρκέστατους και λεπτομερέστατους μηχανισμούς ελέγχου και όλα αυτά που δήθεν «περιγράφονται» αποτελούν μέρος μιας ενορχηστρωμένης προσπάθειας σπίλωσης προσωπικοτήτων και «δολοφονίας χαρακτήρων» των ευόρκως και με αυταπάρνηση εργαζομένων στον «αποδεκατισμένο» δημόσιο τομέα εκείνης της χώρας.
Και επειδή ακριβώς όλα αυτά δεν συμβαίνουν Ποτέ, μόνο σε μια εντελώς φανταστική χώρα θα μπορούσαν (υποθετικώς) να λαμβάνουν χώρα.
Στη χώρα του «Ποτέ – Ποτέ», γνωστής και ως Neverland.

Διονύσιος Βενιεράτος