Hτελευταία πυρηνική δοκιμή της Βόρειας Κορέας φαίνεται ότι αιφνιδίασε τους πάντες. Αλλά καθώς έρχεται μόλις εννέα μήνες μετά την τελευταία πυρηνική έκρηξη και έπειτα από όλο και πιο προηγμένες δοκιμές πυραύλων, συμπεριλαμβανομένης της επιτυχούς υποβρύχιας εκτόξευσης πριν από δύο εβδομάδες, οι διεθνείς ηγέτες θα είναι δύσκολο να αγνοήσουν την τελευταία πρόκληση του Κιμ Γιονγκ ουν.
Αλλά γιατί τώρα; Και τι σημαίνει αυτή η τελευταία δοκιμή για τη σταθερότητα στην Πιονγκγιάνγκ; Ειδικοί επιχειρούν να δώσουν απαντήσεις στην εφημερίδα «The Guardian». Ακολουθούν αποσπάσματα από το ρεπορτάζ:

1. Γιατί τώρα;

«Αυτή η φαινομενική πυρηνική δοκιμή δεν αποτελεί έκπληξη, επειδή πρέπει να περιμένουμε ότι η Βόρεια Κορέα θα συνεχίσει τις δοκιμές πυρηνικών συσκευών και πυραύλων» λέει ο Duyeon Kim, αναλυτής στο Φόρουμ για το Μέλλον της Κορεατικής Χερσονήσου.
«Η Πιονγκγιάνγκ έχει κάθε τεχνολογικό, πολιτικό και στρατηγικό λόγο να συνεχίσει τις δοκιμές, και οι συνεχιζόμενες εκτοξεύσεις θα τη βοηθήσουν να τελειοποιήσει την τεχνολογία της. Η σημερινή χρονική στιγμή είναι επίσης πολιτικά επωφελής, διότι συμπίπτει με την επέτειο ίδρυσης του καθεστώτος, καθώς και με μια σειρά από διεθνείς συνόδους κορυφής στην περιοχή».
Για τον Bruce Klingner, ερευνητή στο The Heritage Foundation, «η έμφαση πρέπει να δοθεί στις ενέργειες της Βόρειας Κορέας – που είναι προκλήσεις, παραβιάσεις των ψηφισμάτων του ΟΗΕ ή των νόμων, ή θανατηφόρες επιθέσεις – παρά στην ποικιλία των πιθανών κινήτρων του καθεστώτος. Πιο σημαντικό από τη χρονική στιγμή είναι ότι η δοκιμή είναι άλλη μια κραυγαλέα περιφρόνηση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, και η διεθνής κοινότητα πρέπει να αντιδράσει».

2. Τι δείχνει αυτή η δοκιμή για το καθεστώς;

«Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών της βασιλείας του Κιμ η Πιονγκγιάνγκ πραγματοποίησε 37 δοκιμές πυραύλων, διπλάσιες από όσες έκανε ο πατέρας του νυν ηγέτη, ο Κιμ Γιονγκ ιλ, κατά τη διάρκεια των 17 ετών του στην εξουσία» λέει ο Bruce Bennet από το RAND. «Η πυρηνική δοκιμή δεν απηχεί τη σταθερότητα ή την αστάθεια του καθεστώτος, αλλά είναι μάλλον η εκδήλωση της μακράς αναζήτησης της Πιονγκγιάνγκ για να αναπτύξει, να αυξήσει και να βελτιώσει το πυρηνικό της οπλοστάσιο και τους πυραύλους της κατά των ΗΠΑ και των συμμάχων τους».
Ο Eom Sang-Yoon, από το Ινστιτούτο Sejong, εκτιμά ότι «η δοκιμή μπορεί να ενισχύσει την εσωτερική ενότητα, καθώς ο Κιμ Γιονγκ ουν δεν έχει καμία άλλη επιλογή στη διάθεσή του για να εδραιώσει την εξουσία του. Στην πραγματικότητα, ο καλύτερος τρόπος για να σταθεροποιηθεί το καθεστώς είναι με την ανάπτυξη της οικονομίας και κάνοντας τους ανθρώπους να ζουν καλά. Αλλά ο Κιμ έχει περιορισμένες επιλογές και μπορεί να υπερηφανεύεται για την ηγεσία του μέσα από στρατιωτικούς εξοπλισμούς».

3. Τι σημαίνει αυτή η εξέλιξη για τη Νότια Κορέα και τις ΗΠΑ;

Κατά τον John Delury, καθηγητή Κινεζικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Yonsei, «το καθεστώς της Βόρειας Κορέας γνωρίζει πολύ καλά ότι οι Αμερικανοί θα εκλέξουν νέο πρόεδρο σε δύο μήνες. Ο Κιμ προχώρησε σε μια πέμπτη δοκιμή προτού αναλάβει καθήκοντα ο νέος πρόεδρος, βάζοντας επίσης ένα είδος θαυμαστικού στο τέλος των οκτώ ετών της πολιτικής της “στρατηγικής υπομονής” του Ομπάμα».

4. Θα πείσει αυτή η δοκιμή την Κίνα να συμφωνήσει με τις κυρώσεις;

«Η Λαϊκή Κίνα είναι απίθανο να στραφεί εναντίον της Πιονγκγιάνγκ με τον τρόπο που επιθυμεί η διεθνής κοινότητα, εξαιτίας των δικών της στρατηγικών συμφερόντων και επειδή πιστεύει στη θετική προτροπή, όπως ο διάλογος και μια συνθήκη ειρήνης για να αλλάξει τη συμπεριφορά της Βόρειας Κορέας» λέει ο Βruce Bennet. Και συμπληρώνει: «Η Κίνα έχει πρόσφατα ασκήσει μεγάλη πίεση στη Νότια Κορέα για να εμποδίσει την ανάπτυξη του αμερικανικού συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας THAAD στην Κορέα – ενός συστήματος που έχει σχεδιαστεί για την προστασία από την αυξανόμενη απειλή του πυρηνικού και πυραυλικού προγράμματος της Βόρειας Κορέας.

Ως μέρος αυτής της πίεσης, η Κίνα φαίνεται να έχει χαλαρώσει την επιβολή των κυρώσεων από το ψήφισμα 2270 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (σύμφωνα με πληροφορίες, το εμπόριο μεταξύ Κίνας και Βόρειας Κορέας αυξήθηκε στην πραγματικότητα κατά 9% το 2016 σε σχέση με το 2015).

Είναι δύσκολο να πει κανείς αν η Κίνα θα αναλάβει τον ρόλο της περιφερειακής μεγάλης δύναμης και θα επιδιώξει να περιορίσει την προκλητική συμπεριφορά της Β. Κορέας – μέχρι στιγμής, δεν έχει αποφασίσει να το πράξει».

ΒΗΜΑ