Φαντάσου έναν μηχανικό αυτοκινήτων, που δουλεύει στα κεντρικά της BMW, ας πούμε, και αρχίζει με εντολή της εταιρείας να σχεδιάζει έναν νέο κινητήρα ισχυρότερο και με μικρότερη κατανάλωση από τον υπάρχοντα. Ξαφνικά, μπαίνει στο γραφείο του ο πρόεδρος της εταιρείας προβληματισμένος και τον ρωτάει: “Από πόσα εξαρτήματα θα αποτελείται ο νέος κινητήρας;” Και συμπληρώνει: “Μην τυχόν και έχει λιγότερα από τον παλιό! Και πού ’σαι, όχι μόνο δεν θα έχει λιγότερα, θα πρέπει να έχει ακριβώς τα ίδια. Αν θες, άλλαξέ τους θέση. Το πολύ – πολύ αν είναι κανένα σπασμένο, δεν το ξαναβάζεις.”
Αν ήσουν στη θέση του μηχανικού, δεν θα σου έπεφτε το σαγόνι; Δεν θα σκεφτόσουνα: “Μα τι ανοησίες λέει; Τι σημασία έχει ο αριθμός των εξαρτημάτων; Θα έχει όσα χρειάζεται! Αν χρειάζεται λιγότερα, λιγότερα. Αν χρειάζεται περισσότερα, περισσότερα. Σκοπός είναι να βγάζει μεγαλύτερη ιπποδύναμη και να καίει λιγότερο. Κι αν έχει τα ίδια εξαρτήματα, πώς θα είναι διαφορετικός κινητήρας; Κι αν τους αλλάξω θέση πώς θα μονταριστεί η μηχανή;”; Δεν θα συμπέραινες ότι, μολονότι πρόεδρος, ο άνθρωπος δεν έχει ιδέα για το αντικείμενο;

Για τη συνέχεια AthensVoice