Ελλάδα 2021. Ο πρωθυπουργός κοντοστάθηκε δίπλα στο παράθυρο και ατένισε τους παραταγμένους στρατιώτες στην οδό Ηρώδου Αττικού, κλειστή στην κυκλοφορία εδώ και χρόνια.
“Τι ωραία θέα”, σκέφτηκε. “Δεν έχω ξανακοιτάξει από αυτό το παράθυρο”. Ήταν ο έκτος χρόνος του σ’ αυτό το κτίριο, αν εξαιρέσει κανείς εκείνο το δραματικό ολιγόμηνο διάλειμμα το 2017. Πόσο μακρινό που έμοιαζε σήμερα το 2017. Τότε η Ελλάδα είχε άλλο Σύνταγμα, άλλο νόμισμα, ήταν υποτελής των ξένων, δεν ήταν ελεύθερη, κυρίαρχη και αυτάρκης όπως τώρα.
Μόνο για λίγο χάρηκε στη σκέψη, γιατί μετά θυμήθηκε ότι είχε σύσκεψη με τους άλλους αρχηγούς των κομμάτων της κυβέρνησης. Ήταν έξι. Ο ένας πιο ανυπόφορος από τον άλλο. Για πόσο ακόμα θα τους άντεχε;
Ο σύντροφος Νίκος εμφανίστηκε ξαφνικά δίπλα του, σαν από το τίποτα.
“Όχι για πολύ”, είπε ο Νίκος. 
“Νίκο, με τρόμαξες πάλι”, είπε ο πρωθυπουργός. “Μα πώς εμφανίζεσαι πάντα χωρίς να σε πάρω χαμπάρι”.
“Έχουν μαζευτεί στην αίθουσα”, είπε ο Νίκος. “Δεν θα χρειαστεί να τους αντέξεις ακόμα για πολύ, Πρόεδρε”.
“Τέσσερα χρόνια δεν είναι λίγο, σύντροφε. Μα πώς ήξερες τι σκεφτόμουν;”
“Τέσσερα χρόνια είναι τίποτε μπροστά στην αιωνιότητα. Πάντα ξέρω”.
Για τη συνέχεια kathimerini