Τ​​ο 2011 έγραψα ότι η κρίση δημιουργήθηκε επειδή κυριάρχησαν στην Ελλάδα τα επαγγέλματα των «μη εμπορεύσιμων» κλάδων, αυτών δηλαδή που απευθύνονται μόνο στην εσωτερική αγορά και δεν κινδυνεύουν από διεθνή ανταγωνισμό. Κατασκευαστές και τραπεζίτες, δικηγόροι και ιατροί, έμποροι και φαρμακοποιοί, υπάλληλοι υπουργείων και ΔΕΚΟ συγκρότησαν έναν συνασπισμό εξουσίας που απαιτούσε εγγυημένα περιθώρια κέρδους, μισθούς πέρα από την παραγωγικότητα, συντάξεις υψηλότερες από τις εισφορές, τεχνητή ζήτηση για άχρηστες υπηρεσίες.
Οι εμπορεύσιμες δραστηριότητες, δηλαδή βιομηχανία, γεωργία, τεχνολογία, δεν μπορούσαν να αναπτυχθούν σε τέτοιο περιβάλλον και συρρικνώθηκαν δραματικά. Ο τουρισμός και η ναυτιλία διατηρήθηκαν μόνο επειδή είχαν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα ανεξάρτητα από το θεσμικό περιβάλλον της υπόλοιπης οικονομίας.
Αποτέλεσμα της κυριαρχίας αυτού του συνασπισμού ήταν να εξάγουμε ελάχιστα προϊόντα και να έχουμε έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο επί δεκαετίες. Η κρίση του 2010 εκδηλώθηκε όταν οι δανειστές από το εξωτερικό σταμάτησαν να χρηματοδοτούν το έλλειμμα.
Για τη συνέχεια Kathimerini