Αφού μας πήρε πολλά χρόνια και τεράστια πίεση από τους δανειστές μας για να καταγράψουμε τον ακριβή αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων, μετά διαπιστώσαμε ότι δεν γνωρίζουμε τον αριθμό των διαφόρων φορέων του δημοσίου. Οργανισμών, ΔΕΚΟ, Α.Ε., επιχειρήσεων, ΝΠΔΔ, ΝΠΙΔ, Ινστιτούτων, Ιδρυμάτων και συναφών δημοσίων κατασκευασμάτων.

Στο επίπεδο των ΟΤΑ επικρατεί ανάλογη εικόνα. Χιλιάδες επιχειρήσεις Δήμων και Περιφερειών. Δεν υπάρχει «σοβαρός» δήμος που να μήν έχει δημιουργήσει δημοτικές επιχειρήσεις νεκροταφείων, κυλικείων νεκροταφείων, μαρμαράδικων για κατασκευή τάφων, αφής καντηλιών και βέβαια κατασκευαστικούς βραχίονες και ΟΝΑ. Δεν υπάρχει περιφέρεια που να μην έχει κατασκευάσει φορείς διαχείρισης σκουπιδιών, που παρ΄όλα αυτά συνεχίζουν να θάβονται και να πληρώνουμε πρόστιμα για παράνομες χωματερές στην ΕΕ. Επιχειρήσεις ανακύκλωσης, διαδημοτικές εταιρείες αγνώστου αντικειμένου, φορείς προστασίας δασών και βουνών, που τελικά κατακαίγονται, αφού μένουν ακαθάριστα και παραμελημένα. Φορείς είπαμε φτιάχνονται. Για παρκάρισμα και καλοπέραση ημετέρων. Όχι για παραγωγή έργου και ουσιαστική προσφορά.

Για τη συνέχεια Liberal