Με «Ταύρο σε υαλοπωλείο» παρομοίασε σε δημοσίευμά του ο «Economist» τον υπουργό Αμυνας της Σαουδικής Αραβίας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν

Δοκιμαζόμενη σε διάφορα μέτωπα, όχι μόνο στο εξωτερικό (Συρία, Υεμένη) αλλά και στο εσωτερικό (φήμες για πραξικόπημα), κι όχι μόνο στον χώρο της Ενέργειας (εξαγωγές πετρελαίου) αλλά και στην ευρύτερη γεωπολιτική σκακιέρα των διεθνών ισορροπιών που αναδιατάσσονται (προσέγγιση Τεχεράνης-Ουάσιγκτον, προσέγγιση Ουάσιγκτον-Μόσχας-Ασαντ), η σουνιτική Σαουδική Αραβία απαντάει… προκαλώντας, ρισκάροντας και παίζοντας με τη «φωτιά».
Απαντάει, δηλαδή, όπως ίσως να απαντούσε ένας αλαζόνας αλλά άπειρος πολιτικός… σαν τον 30χρονο πρίγκιπα Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, που πράγματι ξεχωρίζει επί του παρόντος ως ένας από τους ισχυρότερους άνδρες στο σουνιτικό βασίλειο.
Υπουργός Αμυνας εδώ και μόλις δώδεκα μήνες, ο 30χρονος Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν έχει προκαλέσει έντονη ανησυχία διεθνώς με τις μονομερείς και σε έναν βαθμό απρόβλεπτες κινήσεις του.
Υπό την ηγεσία του τον περασμένο χρόνο, η Σαουδική Αραβία στήριξε ομάδες ακραίων ισλαμιστών (Αχράμ αλ Σαμ, Μέτωπο Αλ Νούσρα) ενάντια στο καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασαντ στη Συρία, «εισέβαλε» στρατιωτικά στην Υεμένη, ξεκινώντας αεροπορικές επιδρομές ενάντια στους σιίτες αντάρτες Χούτι (με τους Ιρανούς να καταγγέλλουν ότι από τις εν λόγω επιδρομές χτυπήθηκε και η πρεσβεία τους στη Σαναά), κράτησε αμείωτη την παραγωγή του πετρελαίου (αφήνοντας την τιμή του μαύρου χρυσού να καταρρεύσει), και άρχισε να προκαλεί ανοιχτά το Ιράν (με την εκτέλεση στις 2 Ιανουαρίου του επιφανούς σιίτη κληρικού Νιμρ αλ Νιμρ, ο οποίος ωστόσο ήταν στη φυλακή από το 2012).

Για τη συνέχεια Εθνος