Ο εθνομηδενισμός είναι καινοφανής όρος στην ελληνική γλώσσα που καθιερώθηκε ως ο ορισμός που δηλώνει τον ιστορικό αναθεωρητισμό, την αρνησιπατρία, την αποδόμηση της εθνικής συνείδησης και ταυτότητας στο πλαίσιο της κυρίαρχης παγκόσμιας νέας τάξης πραγμάτων. Εδώ συναντώνται παραδόξως(;) παραποιημένες παλαιομαρξιστικές αντιλήψεις περί ιστορικού υλισμού και επιδιώξεις υπερεθνικών καπιταλιστικών κέντρων, στο όνομα «της συμφιλίωσης των λαών σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον χωρίς διακρίσεις» και άλλα ηχηρά πομπώδη.
Όμως, ανομολόγητος σκοπός είναι η δημιουργία μιας ομογενοποιημένης κοινωνίας ανιστορικών και μετέωρων ατόμων, μια εύκολη δηλαδή λεία προς χειραγώγηση.
Από τη στιγμή που έχουμε να κάνουμε με φύσει συμπλεγματικά άτομα, η επιχειρηματολογία κατά των εθνομηδενιστών περιττεύει. Είναι ανάξια λόγου η αντίκρουση των ιδεοληψιών αυτών των ατόμων, γιατί δεν οδηγεί πουθενά. Εξάλλου τους δίνουμε και σημασία, την οποία δεν αξίζουν. Πρόκειται για νευρωτικά άτομα με τραυματικές ενδοοικογενειακές εμπειρίες στην παιδική τους ηλικία, οι οποίες ενεγράφησαν στο υποσυνείδητο, και κατά την ενηλικίωση και κοινωνική ανέλιξή τους εκδηλώνονται συνειδητά. Ο φθόνος κατά των γονέων τους πραγματώνεται με το μίσος κατά της πατρίδας, του τόπου όπου γεννήθηκαν.

Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news