Του Τάσου Ι. Αβραντίνη*

Το σχέδιο νόμου για την Ανώτατη Εκπαίδευση που έθεσε σε διαβούλευση η κυβέρνηση Τσίπρα προβλέπει μεταξύ άλλων την απαγόρευση στα μέλη ΔΕΠ των πανεπιστημίων να λαμβάνουν αμοιβές για τη διδασκαλία τους σε μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών. Η προτεινόμενη ρύθμιση αποτελεί μια ακόμη κυβερνητική «πρωτοτυπία», η οποία πλήττει ευθέως το ανταγωνιστικό πανεπιστημιακό πρότυπο που επικρατεί διεθνώς, αποστερώντας τους διδάσκοντες μέλη ΔΕΠ από την αμοιβή για το πρόσθετο αυτό διδακτικό έργο. Είναι δε βέβαιο ότι εάν εφαρμοστεί θα αποτελέσει σοβαρό πλήγμα για τα μεταπτυχιακά προγράμματα των ελληνικών πανεπιστημίων.

Ας δούμε πιο αναλυτικά το ζήτημα. Τα τελευταία χρόνια με τις αλλαγές που υιοθετήθηκαν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αναπτύχθηκε μια σημαντική αγορά μεταπτυχιακών σπουδών στα ελληνικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, η οποία αριθμεί σήμερα 806 διαφορετικά προγράμματα, τα οποία καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα επιστημονικών αντικειμένων[1]. Από αυτά, τα 580 (ποσοστό 72%) έχουν θεσπίσει δίδακτρα. Ο μέσος όρος των διδάκτρων κυμαίνεται περίπου στις 3.500 ευρώ ανά κύκλο σπουδών. Επίσης, περισσότεροι από είκοσι (20) κατά μέσο όρο μεταπτυχιακοί φοιτητές εκπαιδεύονται σε κάθε ένα από αυτά τα προγράμματα. Συνεπώς σήμερα τα μεταπτυχιακά με δίδακτρα εισπράττουν ετησίως περίπου σαράντα ένα εκατομμύρια ευρώ (41.000.000 ευρώ) εκπαιδεύοντας περίπου 12.000 φοιτητές. Για να καταστεί κατανοητό αυτό το οικονομικό μέγεθος θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο προϋπολογισμός του μεγαλύτερου πανεπιστημίου της χώρας (του ΕΚΠΑ) θα είναι 9,5 εκατ. ευρώ για το 2016.

για τη συνέχεια Liberal