Στο προηγούμενο άρθρο ξεσκεπάσαμε τη βραδυφλεγή βόμβα που έβαλε η χούντα των συνταγματαρχών στα θεμέλια του ελληνισμού. Στο όνομα των πατροπαράδοτων αξιών, οι ίδιες οι πατροπαράδοτες αξίες μας απέκτησαν μια υποσυνείδητη αρνητική χροιά.
Σχεδόν μοιραία, δείτε τι ακολούθησε στη λεγόμενη Μεταπολίτευση. Ένας λαός που άκουγε για πατρίδα, θρησκεία κι οικογένεια και στην καλύτερη περίπτωση σφύριζε αδιάφορα (για να μη φανεί πως είναι έξω από τη «μόδα»), ή στη χειρότερη λυσσομανούσε φανατισμένα ενάντιος· ένας λαός δηλαδή αποκομμένος από τις αρχές, τις αξίες, τα ιδανικά και την ιστορία του· ευάλωτος πια στη δημαγωγία, τη θολοκουλτούρα και τον άκρατο καταναλωτισμό. Τότε –σχεδιασμένα η όχι δεν το γνωρίζω–, κάποια άλλα «ιδανικά» άρχισαν να προβάλλονται, για να αντικαταστήσουν το ελληνορθόδοξο ήθος.