Οι κ. Σταύρος Σταυρόπουλος, Γρηγόρης Δημητριάδης και Πέτρος Μισθός δεν γνωρίζονται μεταξύ τους. Υπάρχει, ωστόσο, κάτι κοινό που τους συνδέει και, καθώς αυτό μας αφορά όλους, κρίθηκε σκόπιμη η από κοινού ανάδειξη των περιπτώσεών τους. Τι είναι αυτό;

Ας ξεκινήσουμε με τον κ. Μισθό που είναι και ο πλέον άγνωστος στο κοινό. Με μεταπτυχιακές σπουδές στη δημόσια διοίκηση και έχοντας πολυετή πείρα ως επιμορφωτής και διευθυντής εκπαιδευτικών μονάδων, το 2010 διεκδίκησε με το OpenGov τη μία από τις 13 θέσεις των περιφερειακών διευθυντών Εκπαίδευσης. Την κέρδισε με τα προσόντα του ανάμεσα σε 85 υποψηφίους με απολύτως αξιοκρατικό τρόπο. Τι πέτυχε σε πέντε χρόνια; Ενα παράδειγμα αρκεί: Οταν ανέλαβε, 2.000 εκπαιδευτικοί της Πελοποννήσου (25% του συνόλου) ήταν εξαφανισμένοι από τα σχολεία, καθώς με ρουσφετολογικούς τρόπους «υπηρετούσαν» σε άλλες θέσεις. Οχι μόνον τους γύρισε στα σχολεία, αλλά βραβεύθηκε από τον ΟΟΣΑ για τον τρόπο που αξιοποίησε το εκπαιδευτικό προσωπικό με τεράστια οικονομικά οφέλη, καθώς επί των ημερών του μειώθηκε δραστικά ο αριθμός των αναπληρωτών καθηγητών. Ποια ήταν η επιβράβευσή του από τον ΣΥΡΙΖΑ; Να ξηλωθεί από τη θέση του, όπως και όλοι οι περιφερειακοί διευθυντές.

Για τη συνέχεια Καθημερινή