Είναι γνωστό πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θα ήθελε να έχει αντικαταστήσει την κα Αικατερίνη Σαββαΐδου από τις πρώτες μέρες ανάληψης των καθηκόντων της, τον προηγούμενο Γενάρη.
Όπως θυμούνται κυβερνητικοί παράγοντες, ο διορισμός της κ. Σαββαΐδου ήταν μέρος του σχεδίου της σύντομης αριστερής παρένθεσης, που με ζήλο είχε προετοιμάσει ο κ. Σαμαράς και το στενό του επιτελείο.

Ήταν η περίοδος που κρίσιμες θέσεις, τις οποίες δύσκολα θα μπορούσε να αλλάξει ο επόμενος πρωθυπουργός, καταλάμβαναν στελέχη της απολύτου εμπιστοσύνης των γαλάζιων ενοίκων του Μαξίμου, με στόχο να κάνουν το ούτως ή άλλως δύσκολο έργο της «πρώτης φοράς αριστεράς» να μοιάζει εφιάλτης και την παραμονή της στην κυβέρνηση όσο το δυνατόν βραχύτερη.

Η κυβέρνηση οφείλει, σύμφωνα με την συμφωνία, να προχωρήσει άμεσα στην μετατροπή της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ) σε ανεξάρτητη αρχή, με σταθερές αρμοδιότητες και σε απόσταση από την εκάστοτε κυβέρνηση. Οι δανειστές ζητούν, από την πρώτη στιγμή, να δημιουργηθούν στεγανά μεταξύ κράτους και πολιτικής εξουσίας, ειδικά σε κρίσιμα οικονομικά πόστα, όπως επιτάσσει το νεοφιλελεύθερο μοντέλο. Και η ΓΓΔΕ ήταν στα πρώτα προαπαιτούμενα, θέλοντας οι εταίροι να έχουν εκεί έναν άνθρωπο της εμπιστοσύνης τους.

Η παραμονή, όμως, της κας Σαββαΐδου στην νέα αρχή θα ήταν ένας ακόμη εφιάλτης για την κυβέρνηση Τσίπρα, ενώ η καθυστέρηση υλοποίησης της δέσμευσης για ανεξάρτητη αρχή θα δημιουργούσε θέμα αξιοπιστίας στους εταίρους και για τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Το κυβερνητικό επιτελείο, λοιπόν, εκτιμώντας πως ούτε οι εταίροι συμπαθούν ιδιαίτερα την κα Σαββαϊδου ως τοποθετημένη από τον κ. Αντ. Σαμάρα, κόντρα στον εκλεκτό τους, τότε, κ. Θεοχάρη, προσπαθούν με αφορμή τις δύο δικαστικές εκκρεμότητες που προέκυψαν για την κα Σαββαϊδου να λύσουν όλα αυτά τα ζητήματα. Και δεν είναι μόνο αυτό. Ο Πρωθυπουργός, ξεπερνώντας την πρώτη άχαρη περίοδο της επτάμηνης διαπραγματευτικής – πειραματικής διακυβέρνησης και έχοντας πίσω του τρεις εκλογικές νίκες, θέλει, αλλάζοντας την κα Σαββαΐδου, να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα και σε άλλους κατόχους αντίστοιχων, αλλά και λιγότερο κρίσιμων, θέσεων. Το κάζο της προηγούμενης θητείας με τους διοικητές νοσοκομείων που όλο η κυβέρνηση τους άλλαζε και όλο στην θέση τους έμεναν δεν έχει, άλλωστε, ξεχαστεί.

Οι υποθέσεις για τις οποίες κατηγορείται η κυρία Σαββαϊδου έχουν ιδιαίτερη σημασία για την κυβέρνηση. Η πρώτη αφορά παράβαση καθήκοντος δημόσιου λειτουργού για το γεγονός ότι εξέδωσε εγκύκλιο στις αρχές του χρόνου και έδωσε μεγαλύτερη προθεσμία στους τηλεοπτικούς σταθμούς να αποδώσουν το 20% από τις διαφημίσεις στο ελληνικό Δημόσιο. Παράλληλα, όμως, διενεργείται σε βάρος της έρευνα από την Εισαγγελία Διαφθοράς για το αδίκημα της απιστίας σε βαθμό κακουργήματος για το οποίο κλήθηκε σήμερα Τρίτη να δώσει εξηγήσεις και από ότι αναμένεται θα πάρει προθεσμία για να μελετήσει τον φάκελο και να απολογηθεί. Δίνεται, λοιπόν, και μια ευκαιρία στην κυβέρνηση να «υπενθυμίσει» το μέτωπο κατά της διαφθοράς το οποίο υπέστη επικοινωνιακό πλήγμα από τους ξεχασιάρηδες υπουργούς σε σχέση με τα πόθεν έσχες τους και να επαναφέρει τη διαφθορά στο γαλάζιο στρατόπεδο.

Το ερώτημα είναι πως θα αντιδράσει η «πάντα ευερέθιστη» τρόικα στις κινήσεις του Πρωθυπουργού. Γιατί αν η κυρία Σαββαΐδου, με την αρωγή της Τρόικας, παραμείνει στην θέση της και, μάλιστα, στον νέο ανεξάρτητο και με περισσότερες αρμοδιότητες φορέα, η κυβέρνηση θα έχει βάλει ένα πολύ εντυπωσιακό αυτογκόλ στην επικοινωνιακή της και όχι μόνο στρατηγική.

Υ.Γ. Η κα Σαββαΐδου, σύμφωνα με πληροφορίες, είχε ετοιμάσει τροπολογία στο πολυνομοσχέδιο που εξασφάλιζε την ασυλία της, όπως συνήθιζε να κάνει το μνημονιακό κράτος υπό τις ευλογίες της Τρόικα σε όσους καταλάμβαναν αντίστοιχες θέσεις. Τροπολογία που, σωστά, απορρίφθηκε από την κυβέρνηση. Και αυτό, εκτιμούμε, ότι είναι ένα σήμα προς όσους αναλάβουν τις νέες θέσεις στην νέα ανεξάρτητη αρχή ότι δεν θα έχουν καμιά ασυλία ως προίκα. Και πολύ σωστά!