Χαίρε Καίσαρα
Πρόσφατα, προκειμένου να καταθέσω τα χαρτιά μου για μια ολιγόμηνη θέση εξωτερικού επιστημονικού συνεργάτη, μου ζητήθηκε να προσκομίσω δύο χαρτιά και αυτά τα δυο μονάχα: μια βεβαίωση εγγραφής από τον ΟΑΕΕ και άλλη μία του Επιμελητηρίου.
Και οι δυο βεβαιώσεις έπρεπε να είναι του τελευταίου εξαμήνου και θα λειτουργούσαν ως ατράνταχτη απόδειξη της ιδιότητάς μου, αυτής του ελεύθερου επαγγελματία. Ολα τα υπόλοιπα αποδεικτικά στοιχεία θα ήταν καλοδεχούμενα πλην όμως δευτερευούσης σημασίας για την πρόσληψη, σε σχέση με τις βεβαιώσεις. Εν ολίγοις, ο ΟΑΕΕ και το Επιμελητήριο, η καταναγκαστική ασφάλιση και η συνδρομή σε έναν άχρηστο φορέα, θα αναδείκνυαν την υπόστασή μου περισσότερο από όσο έχουν μέχρι σήμερα κάνει είκοσι χρόνια (προ)υπηρεσίας στο επάγγελμα.