Ο Ιβάν Σαββίδης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων της
Ρωσίας, επιχειρηματίας, ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτές στην
Ελλάδα, σχολιάζει τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα, τους
άμεσους και έμμεσους λόγους του «Όχι», και καταθέτει ρηξικέλευθες
σκέψεις για την ανόρθωση της εθνικής οικονομίας και προτείνει διεξόδους
στην παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας.

– Κύριε Σαββίδη, αναμένατε τέτοια αποτελέσματα στο δημοψήφισμα;

– Μάλλον ναι. Αν το αποτέλεσμα είναι καλό ή κακό, θα το δείξει το
μέλλον. Σε αυτή την επιλογή των Ελλήνων υπάρχει θετική αλλά και αρνητική
πλευρά. Το ερώτημα που παραμένει είναι γιατί οι Έλληνες είπαν «όχι»,
και τι δεν υπολόγισε η Ευρώπη.

Νομίζω, ότι οι Ευρωπαίοι δεν υπολόγισαν τη νοοτροπία των Ελλήνων. Το
τελευταίο διάστημα η πολιτική που ασκήθηκε στο θέμα της Ελλάδας
ταπείνωσε το λαό της. Οι Έλληνες, και ως ορθόδοξος λαός, είχε ανεχτεί
πολλά, όμως η υπομονή του μετατράπηκε σε μια απόφαση που αυτήν τη φορά
ταπείνωσε την Ευρώπη.

Εκτός αυτού, οι Έλληνες, όπως φαίνεται από την απάντησή τους,
αποφάσισαν να στηρίξουν τον νέο Πρωθυπουργό τους. Γιατί να μην ρισκάρουν
με τα νέα πρόσωπα, τις νέες ιδέες, σε μια χώρα όπου τα «παλιά πρόσωπα»
τους έφεραν στην καταστροφή;

– Το «νέο πρόσωπο» του Πρωθυπουργού, νίκησε;

– Την παραμονή του δημοψηφίσματος, είπα ότι οποιοδήποτε αποτέλεσμα θα
συμφέρει τον Πρωθυπουργό Τσίπρα. Σήμερα, εξασφάλισε την αξιοπιστία του
ελληνικού λαού στον εαυτό του, μπορεί να βασίζεται σ’ αυτό, και, ελπίζω,
ότι θα χειριστεί έξυπνα αυτό το αποτέλεσμα.

– Πώς αξιολογείτε τις συνέπειες του αποτελέσματος στο δημοψήφισμα;

– Δυστυχώς, σε αυτήν τη φάση το οποιοδήποτε σενάριο θα έχει να κάνει
με αρνητικές εξελίξεις. Η χώρα θα είναι σε κατάσταση χειρότερη από την
προηγούμενη… Όμως, υπό αυτές τις συνθήκες πρέπει να σκεφτούμε πώς
μπορούμε να βγούμε από αυτή την κατάσταση και πώς μπορούμε να
δημιουργήσουμε τις βάσεις για να περάσουμε από τα χειρότερα στα
καλύτερα. Μια ανατολίτικη σοφία λέει: «Δεν φοβίζει η πτώση, αλλά ο
χρόνος που χάνεις πέφτοντας».

– Και πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το «χρόνο που χάνουμε πέφτοντας» με όφελος;

– Πρέπει ειλικρινά να μιλήσουμε με το λαό. Να περιγράψουμε την
κατάσταση που δημιουργήθηκε στην οικονομία της χώρας. Έχω πει
επανειλημμένως, και όχι μόνον σε έναν Έλληνα Πρωθυπουργό, ότι είναι
επιτακτική η ανάγκη να υιοθετηθεί ένας νόμος, που θα βάλει τις βάσεις
της οικονομίας. Πρέπει να είναι ένα σύνολο νόμων, που δε θα είναι
καταναλωτικοί, αλλά αυτοί που θα διαμορφώσουν την επιθυμία των επενδυτών
να επενδύσουν και να είναι βέβαιοι ότι τα ενδιαφέροντα και τα κεφάλαιά
τους θα είναι προστατευμένα.

Στην Ελλάδα σήμερα δεν υπάρχει κανονισμός που θα προστατεύει τους
ξένους επενδυτές. Πείτε μου, γιατί ένας επενδυτής πρέπει να θέλει να
φέρει τα χρήματά του και να τα επενδύσει στην ελληνική οικονομία, που,
για να μιλήσουμε ειλικρινά, δεν υπάρχει; Δεν έχει δικαίωμα να έχει την
προοπτική να τα γυρίσει πίσω;!

– Δηλαδή, η ανάγκη για τις μεταρρυθμίσεις στον οικονομικό τομέα είναι επιτακτική;

– Και όχι μόνον αυτό. Πρέπει να αποφευχθεί η επικάλυψη των
λειτουργιών. Οι υπουργοί δεν πρέπει να είναι μέλη του Κοινοβουλίου,
επειδή έτσι δεν θα ενεργούν ως υπουργοί, που δουλεύουν για το οικονομικό
όφελος της χώρας, αλλά ως βουλευτές, που προσπαθούν να «χαϊδέψουν» τα
ώτα του ψηφοφόρου, προκειμένου να μη χάσουν τη ψήφο του. Η κυβέρνηση
πρέπει να σχεδιάζει τη στρατηγική του κράτους. Με λίγα λόγια, είναι
απαραίτητο να δημιουργηθεί μια πραγματική οικονομία με εθνική εστίαση.
Γιατί σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει εθνική οικονομία. Και δεν είναι
τόσο σημαντικό τι νόμισμα θα έχει – ευρώ, δραχμή, ή κάτι άλλο.

– Θυμάμαι σε μια από τις συνεντεύξεις σας, δηλώσατε ότι είπατε
στον πρώην Πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου, ότι το κύριο πρόβλημα δεν
είναι, όπως κοινώς πιστεύεται, εκτός της Ελλάδας, αλλά εντός της
Ελλάδας…

– Ναι. Ακριβώς. Και διευκρίνισα ότι η πολιτική μιας τέτοιας
ευρωπαϊκής αναδιανομής, όταν στη χώρα υπαγορεύουν τι πρέπει να
καλλιεργεί και τι πρέπει να παράγει, αργά ή γρήγορα, θα οδηγήσει στην
καταστροφή.

– Αλλά παραδεχτείτε, ότι σε αυτήν την πολιτική υπήρχε λογική. Για
παράδειγμα, οι Γερμανοί κάνουν καλύτερα αυτοκίνητα απ’ ό,τι κάνουν οι
Έλληνες…

– Εντάξει, ο Θεός μαζί τους, ας κάνουν. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι
στην Ελλάδα δεν πρέπει να επιχειρούμε. Για παράδειγμα, λέω το εξής: δεν
πρέπει να επιδοτούμε ζημιογόνες βιομηχανίες, πρέπει να τις κάνουμε
ανταγωνιστικές! Και πάλι εδώ τίθεται το ερώτημα για την προστασία των
δικαιωμάτων των επενδυτών οι οποίοι όταν επενδύουν, πρέπει να προβλέπουν
την κατάσταση, να κατανοούν τι οφέλη θα πάρουν, και πώς προστατεύονται
τα συμφέροντά τους.

– Είστε ένας από τους επενδυτές στην ελληνική οικονομία. Με βάση
τα παραπάνω, τα ενδιαφέροντά σας δεν προστατεύονται καν. Στην τρέχουσα
κατάσταση βλέπετε κινδύνους για τις προσωπικές σας δραστηριότητες και
επενδύσεις στην Ελλάδα;

– Δεν είμαι ένας συνηθισμένος επενδυτής στην ελληνική οικονομία.
Είμαι και επενδυτής και Έλληνας πατριώτης και ευτυχώς το τελευταίο
υπερισχύει… Αυτό σημαίνει ότι σήμερα δεν έχω στόχο να κερδίσω χρήματα
από την κατακερματισμένη και διαμελισμένη Ελλάδα. Αλλά να το ομολογήσω,
κάθε επενδυτής στη θέση μου θα είχε φύγει ή θα είχε προσφύγει στη
δικαιοσύνη…

Όσο για το φόβο για τις επιχειρήσεις μου, να το πω έτσι: όταν με τους
συνεργάτες μου συζητούσαμε την αγορά της ΣΕΚΑΠ, τότε συνειδητοποίησα
ότι από άποψη καθαρά επιχειρηματικά, αυτή η επένδυση ήταν παράλογη.
Ωστόσο, η συνείδησή μου είναι καθαρή.

– Και η τελευταία ερώτηση. Πολλοί σήμερα στην Ελλάδα συνδέουν τη
μελλοντική σταθερότητα με την ανάπτυξη των σχέσεων με τη Ρωσία, λένε
ακόμα και για οικονομική βοήθεια από τη Ρωσία. Νομίζετε ότι αυτό είναι
δυνατόν;

– Πρέπει να τη ζητήσουμε. Και θα την πάρουμε.

Από την ιστοσελίδα www.agoor.ru
 http://www.ivansavvidis.gr/events_gr/3202/