τοῦ Νέστορα Νικηφορίδη
Μία βαρυσήμαντη ἐπιστολή δημοσιεύθηκε . Οι στρατηγοί Βερυβάκης, Γράψας, ο πτέραρχος Κλόκοζας και άλλοι 62 στρατιωτικοί ἀναφέρουν ὅτι «Η Ευρώπη είναι ο σύμμαχός μας – Η Ελλάδα είναι Ευρώπη» καί ἄν ἀπομακρυνθοῦμε ἤ  μᾶς ἀπομακρύνουνε, ὑπάρχει σοβαρός ἐθνικός κίνδυνος.
Ἡ ἐπιλογή τῆς δυτικῆς Εὐρώπης, παρά τό ὅτι ἡ σημερινή εἶναι κυρίως ἕνα ἐργαλεῖο τῆς παγκοσμιοποιήσεως, εἶναι μία σταθερά, τήν ὁποία μία ἀπομάκρυσνη ἀπό τό εὐρώ θά θέσῃ ἐν ἀμφιβόλῳ.
Άπό τήν ἄλλη πλευρά,πρέπει  νά προσεχθῆ ὅτι οἱ ἀξιότιμοι κύριοι  Στρατηγοί καί λοιποί στρατιωτικοί, δέν μιλοῦν γιά ναί ἤ ὄχι, ὅπως λέγει ὁ τίτλος τοῦ ἀνωτέρω ἄρθρου, ἀλλά γιά τήν οὐσία τῆς διαχειρίσεως τῆς ἑπόμενης ἡμέρας.
Εἶναι φανερό, ὅτι μπροστά στίς ἑρμηνεῖες καί στάσεις τῶν σημερινῶν ἡγετῶν τῆς Εὐρώπης, μόνος του ὁ νῦν Πρωθυπουργός, ἀκόμη καί μέ 90% ὑπέρ τοῦ ὄχι, θά φέρει (ἄθελά του) τήν καταστροφή. Αὐτό δηλαδή πού διαβλέπουν οἱ συντάκτες τῆς ἐπιστολῆς.
Ἀνεξαρτήτως λοιπόν τῶν ὅποιων εὐθυνῶν τῆς ἀντιπολιτεύσεως πού γιά μικροπολιτικές της σκοπιμότητες καί φιλοδοξίες, συνειδητά παρερμήνευσε τό δίλημμα τοῦ τεθέντος δημοψηφίσματος καθ’ ἑαυτό, καί συντάχθηκε,  κατά τήν ἄποψή μου σχεδόν προδοτικῶς ἀπό τυφλή κομματική ἐμπάθεια, μέ τήν ἠθελημένη παρερμηνεία τοῦ διλήμματος, ὑπό τῶν ἀλλοδαπῶν ὑπερασπιστῶν μιᾶς ἀδιεξόδου λιτότητος, ὁ κ. Τσίπρας, μπορεῖ καί πρέπει νά ἀρθῆ στό ὕψος τῆς κατανοήσεως, ὅτι:
Τά γεγονότα τόν ἔχουν ἤδη  ξεπεράσει, διότι καί μόνον, οἱ ὑποχρεωτικά συνομιλητές τῆς Ἑλλάδας στό ἐξωτερικό, τόν θεωροῦν ἀναξιόπιστο (ἀνεξάρτητα τοῦ ὅτι ἐκεῖνοι  μᾶλλον  ψεύδονται – ἀνεξάρτητα, διότι τό θέμα δέν εἶναι ποιός ἔχει δίκιο, οὔτε ποιός ἔχει τήν μεγαλύτερη ὑποστήριξη τοῦ λαοῦ του, ἀλλά ἡ ἐθνικά ἐπωφελής ἐπίλυση τῆς κρίσεως πού μᾶς ἔχει φέρει στό χεῖλος τῆς καταστροφῆς).
Νομίζω λοιπόν, ὅτι πρέπει νά λάβῃ πολύ σοβαρά ὑπ’ ὄψη του ἡ κ. Τσίπρας, τίς ἐπισημάνσεις τῆς ἐπιστολῆς, καί  –  ἀναβάλλοντας γιά εὐθετώτερες συνθῆκες, τήν πραγματοποίηση τοῦ  ἐφηβικοῦ ὁράματός του γιά μία Ἑλλάδα πρωτοπόρο τῆς διεθνοῦς ἀριστερᾶς καί δή τῆς Εὐρωπαϊκῆς,  γιά νά μήν βλάψη τήν πατρίδα μας τήν ὁποία  πιστεύω ὅτι ἀγαπᾶ εἰλικρινῶς καί, κατά βάθος, ἀκόμη περισσότερο ἀπό ὅσο τώρα βιώνει – νά βοηθήσει ἄμεσα (τό πόσο ἄμεσα, καί ἐπειγόντως, εἶναι βέβαιο ὅτι θά τοῦ τό δείξει ὁ τοῖχος τῶν Εὐρωπαίων ἡγετῶν μετά ἀπό τό ὄχι, ἐξ ἴσου σαφῶς  μετά ἀπό τυχόν ναί) , να μελετήσῃ  τήν ἐπιστολή τοῦ Σάββα Καλεντερίδη “Ἡ ἑπόμενη μέρα γιά τήν Κυβέρνηση, την Ἑλλάδα καί τόν Ἑλληνισμό” καί νά πράξη τά δεόντα, τάχιστα, μέσω τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας,  ὥστε τήν ἑπόμενη ἐβδομάδα νά ἔχουμε μία Κυβέρνηση πραγματικά ἀξίων καί μόνον.  Οὔτε μασώνων, οὔτε οἱασδήποτε δικτυώσεως. (Ἔχουμε ἀνθρώπους ἀστέρια, ἄκουσα πρό ὀλίγου στήν τηλεόραση, τόν κ. Καββαθᾶ τῆς Γενικῆς Συνομοσπονδίας Ἐπαγγελματιών Βιοτεχνῶν Ἐμπόρων Ἑλλάδας, συμβουλευθῆτε τον ἤ ζητῆστε του νά συνδράμῃ).
Προσωπικά πιστεύω ὅτι σέ αὐτήν τήν Κυβέρνηση ἴσως νά χρειάζεται καί ἡ παρουσία τοῦ κ. Τσίπρα καί τοῦ κ. Καμμένου, ὡς ὑπουργῶν, τουλάχιστον συμβολικά  γιά μία μεταβατική περίοδο στό νέο πολιτειακό σύστημα πού πρότεινε ὁ Σάββας Καλεντερίδης. Ἡ νέα Κυβέρνηση, θά  πρέπῃ νά ἀποτελεῖται, ἀποκλειστικά κατά τά λοιπά, ἀπό  ΜΗ ΠΟΛΙΤΙΚΑ (ἐγώ πρσθέτω οὔτε καί τραπεζητικά)  πρόσωπα κοινῆς ἐθνικῆς ἀποδοχῆς, ὑπό ἕναν ΑΞΙΟ καί πολιτικά ἄφθαρτο (ἄρα διεθνῶς ἀξιόπιστο) Πρωθυπουργό, πού θά ἀναλάβῃ νά ὁδηγήσῃ τήν χώρα ἔξω ἀπό τίς  σημερινές  συμπληγάδες.
 Ἡ  πρόταση τοῦ Σἀββα Καλεντερίδη   στό προαναφερθέν ἄρθρο του νά διατηρηθῆ ἡ παροῦσα Βουλή στήν ὁποία μία τέτοια Κυβέρνηση νά λογοδοτῆ, ὑποβάλλοντας καί ἐξηγώντας τά νομοσχέδια καί τήν ἀναγκαιότητά τους,  εἶναι νομίζω ἐξαιρετική. Διατηρεῖ ἀλώβητη τήν δημοκρατική νομιμοποίησή της. 
Θά ὁδηγήσῃ ἡ πρόταση, ἐφαρμοζόμενη, στήν ἀπεμπλοκή τοῦ πολιτικοῦ συστήματος ἀπό τόν μικροκομματισμό, πού εἶναι ἡ πρώτη καί μεγαλύτερη μεταρρύθμιση πού χρειαζόμαστε, μαζί μέ τήν σύντομη καί προοδευτική ἀπεμπλοκή μας  ἀπό τίς ἐξ  ὁρισμοῦ ὑφεσιακές πολιτικές λιτότητας.
Πρέπει  τό ἄρθρο τοῦ κ. Σάββα Καλεντερίδη, ἀπαραίτητα νά συνδυασθῆ μέ τήν καλόπιστη, καθαρά ἐθνική,  καί πάντως μή κομματική, ἀνάγνωση τῆς ἀνωτέρω ἐπιστολῆς τῶν στρατιωτικῶν. Διότι εἶναι μεγάλο λάθος νά ἀναγνωσθῆ ἡ τελευταία, ὡς  μία παρέμβαση ὑπέρ τοῦ ναί. Δέν πρόκειται  καθόλου περί αὐτοῦ.

Μετά τιμής

Νέστορας Νικηφορίδης