Διερωτώμαι τι συμβαίνει κι έπεσε σκοτάδι γύρω από τα θέματα του φυσικού αέριου, έγραφε σε μήνυμά του ένας φίλος. «Η περίεργη αυτή μυστικοπάθεια ενισχύει την πεποίθησή μου ότι δεν είναι καθόλου τυχαία» και διερωτάται αν αυτό έχει σχέση με το ότι «δεν πρέπει να πάρουν τα μυαλά μας αέρα και να πούμε πάλι ένα όχι στο νέο σχέδιο». Κι αυτά με αφορμή την «κήρυξη της εμπορευσιμότητας των ουσιαστικών ποσοτήτων φυσικού αερίου στο τεμάχιο 12», που «επιβεβαιώνει τις τεράστιες προοπτικές που διανοίγονται για την κυπριακή οικονομία και την πατρίδα μας γενικότερα».
Το γεγονός είναι ότι η σημασία του φυσικού αερίου υποβαθμίστηκε (ή εξαφανίστηκε) λόγω του Κυπριακού. Είτε «για να μην πάρουν τα μυαλά μας αέρα», είτε για τον εξευμενισμό της Άγκυρας και την επανέναρξη των συνομιλιών. Η διακοπή των ερευνών της ΕΝΙ στο οικόπεδο 9, ταυτόχρονα με την αποχώρηση του Μπαρμπαρός, επίσης εξυπηρέτησε αυτό τον σκοπό. Ωστόσο, οι προοπτικές του φυσικού αερίου είναι εκεί και η σημασία της Κύπρου ως στρατηγικού χώρου στην ενεργειακή Μεσόγειο δεν εξαφανίζεται αν δεν τα εξαφανίσουμε μόνοι μας με λανθασμένους χειρισμούς. Κι αυτό αποδεικνύεται σήμερα με την επίσκεψη του Προέδρου Αναστασιάδη στο Ισραήλ και τη σημασία που αποδίδουν οι Ισραηλινοί στην ανάπτυξη των σχέσεων των δύο χωρών. Οι αναλύσεις που γίνονται αυτές τις μέρες στο Ισραήλ είναι εντυπωσιακές. Αναπτύσσονται δεκάδες ιδέες για να εξηγήσουν πόσο σημαντικό είναι το «στρατηγικό βάθος» της Κύπρου για το Ισραήλ στον τομέα της ενέργειας, αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς.
Για πρώτη φορά η Κύπρος έχει την ευκαιρία να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, μεγαλύτερο από το μέγεθός της. Όχι για κανέναν άλλο λόγο παρά μόνο γιατί μπορεί να αξιοποιήσει το σκηνικό που διαμορφώνεται για να ωθήσει λύση στο Κυπριακό. Επομένως, οι σχέσεις με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, όπως κυρίως και το φυσικό αέριο πρέπει να έχουν μόνο αυτό ως βασική προτεραιότητα: Να αξιοποιηθούν για να πεισθεί η Τουρκία, που έχει κορυφαία πολιτική να παίξει ρόλο στο νέο σκηνικό της ενέργειας και των διακρατικών συνεργασιών στην Ανατολική Μεσόγειο, ότι δεν μπορεί να έχει καμιά συμμετοχή εφόσον κρατά άλυτο το Κυπριακό. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει αν εμείς υποβαθμίζουμε τη σημασία του φυσικού αερίου και πολύ χειρότερα αν δεχόμαστε ότι είναι μέρος του Κυπριακού, που θα συζητηθεί στις διαπραγματεύσεις. Γιατί αυτό δίνει στην Τουρκία το δικαίωμα να επαναπαύεται, αφού θεωρεί ότι θα εισέλθει στους ενεργειακούς σχεδιασμούς μέσω των Τουρκοκυπρίων.
Το σαφές μήνυμα που πρέπει να φεύγει από τις ενέργειες της κυπριακής κυβέρνησης και από τις επαφές της, κυρίως με τους Αμερικανούς, που πρώτοι απ’ όλους μεσολαβούν για να μας υποδείξουν ότι συμφέρει σε όλους να μπει και η Τουρκία στο παιχνίδι, είναι ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος παρά μόνο να σεβαστεί την ανεξαρτησία και τον λαό της Κύπρου. Συμφέρει πρωτίστως στην Τουρκία, αλλά αυτό πρέπει να το αντιληφθεί η Τουρκία όχι η Κύπρος. Πρέπει, λοιπόν, να συνεχίζουμε τους σχεδιασμούς για το φυσικό αέριο, όπως και τις στρατηγικές συμμαχίες με γειτονικές χώρες, ανεξάρτητα από τις διαπραγματεύσεις του Κυπριακού. Αν διακόπτουμε την πορεία και αργοπορούμε και μασούμε τα λόγια μας, για να μην επηρεαστούν δήθεν οι συνομιλίες, θα χάσουμε κι αυτή την ευκαιρία. Αν δεν τη χάσαμε ήδη.

Φιλελεύθερος