Η Τουρκία, κάτω από την πίεση που δέχθηκε μετά την έκδοση της απαράδεκτης, από κάθε άποψης, αγγελίας της, την απέσυρε καθ’ ολοκληρίαν, και το γεγονός εγείρει ορισμένα ερωτηματικά και οδηγεί σε αντίστοιχες διαπιστώσεις.

Το λάθος που διέπραξε η Τουρκία –και στην παρούσα συγκυρία δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό ούτε από το ΝΑΤΟ ούτε από τον διεθνή παράγοντα που κρατά, συνήθως, στο θέμα της ελληνοτουρκικής διαμάχης στο Αιγαίο ουδέτερη συμπεριφορά– ήταν η συμπερίληψη, στην έκταση που δέσμευσε με την αγγελία της, εδάφους της Λήμνου, εθνικού εναέριου χώρου και αιγιαλίτιδας ζώνης. Αμφισβήτησε δηλαδή ευθέως την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.

Θεωρητικά, αυτό σήμαινε ότι θα μπορούσε, όταν πραγματοποιούσε τις ασκήσεις, να βομβαρδίσει τις περιοχές του εδάφους της Λήμνου που δέσμευσε, και να ζητήσει την… προσωρινή εγκατάλειψή τους. Από σκοπιμότητα ή από λάθος εκτίμηση της Άγκυρας, αυτή η αμφισβήτηση δεν μπορούσε επ’ ουδενί να γίνει αποδεκτή από την ελληνική πλευρά. Το γεγονός αυτό εκτιμήθηκε δεόντως από τη Συμμαχία και τον διεθνή παράγοντα, και υπήρξε, σύμφωνα με πληροφορίες, ισχυρή πίεση προς την Τουρκία να υποχωρήσει. Η τακτική κίνηση της γειτονικής χώρας να άρει τις συντεταγμένες που αφορούσαν τη Λήμνο (και μόνο) αντιμετωπίστηκε με την ίδια αποφασιστικότητα από ελληνικής πλευράς, οπότε η Άγκυρα απέσυρε συνολικά τη NOTAM.

Ένα δεύτερο στοιχείο που συνεκτιμήθηκε από το ΝΑΤΟ και (κυρίως) τον διεθνή παράγοντα, αλλά και από άλλες δυνάμεις που έχουν συμφέροντα στην περιοχή, είναι ότι η Τουρκία δέσμευε για ασυνήθιστα μακρύ χρονικό διάστημα μεγάλη έκταση στο Αιγαίο, από όπου διέρχονται καθημερινώς πολλά πλοία διαφόρων χωρών.

Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos news