Η ένστασή μου όσον αφορά την σημερινή κυβέρνηση δεν είναι ότι διαπραγματεύονται κρατώντας μία σκληρή στάση απέναντι στην ΕΕ και πιο συγκεκριμένα στην Γερμανία. Η ένστασή μου έγκειται στο γεγονός ότι κρατάμε μία σκληρή στάση απέναντι στην ΕΕ μη έχοντας κάνει καμία μεταρρύθμιση στο κράτος. Σε κάποιο άλλο άρθρο είχα σχολιάσει ότι ο κρατικός μηχανισμός είναι διαλυμένος, Δεν λειτουργεί τίποτα ή λειτουργεί χωρίς καν να παρέχει ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Θέλεις οι εφορίες, τα νοσοκομεία, τα υπουργεία ακόμη και η αστυνομία και ο στρατός. Έχεις ένα φορολογικό σύστημα που ούτε καν και στο ίδιο το υπουργείο γνωρίζουν τι γίνεται. Πως θα προσελκύσεις επενδύσεις?

Φυσικά θα μου πεις ότι δεν ευθύνεται γι’αυτό η σημερινή κυβέρνηση. Θα σου απαντήσω πως ναι, έχεις δίκαιο, δεν ευθύνεται στον βαθμό που βαραίνει τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Έχει όμως ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ευθύνη στο ότι διαπραγματεύεται αδιάλλακτα, επικίνδυνα και ίσως πέραν των δυνατοτήτων της μικρής μας χώρας ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι δεν υπάρχει κρατικός μηχανισμός να τον υποστηρίξει αν και όταν στραβώσουν τα πράγματα. Και εφόσον το ξέρουμε εμείς το ξέρουν και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, Άλλωστε η ΕΕ δεν αναγνωρίζει κυβερνήσεις, αναγνωρίζει κράτη. Δεν έχει σημασία για την ΕΕ αν οι προηγούμενες κυβερνήσεις έκαναν ή δεν έκαναν έργο. Είμαστε ένα κράτος με συνέχεια (υποτίθεται) στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής.

Αν αύριο η ΕΕ αποφασίσει ότι το κόστος εξόδου της Ελλάδος είναι μηδενικό σε σχέση με τον κίνδυνο να καταρρεύσει η Ιταλία και η Ισπανία και μας δείξουν την έξοδο υπάρχει σχέδιο για το τι θα γίνει? Αν νομίζουμε ότι η Ρωσία και οι BRICS θα μας σώσουν είμαστε γελασμένοι. Αν δεν μπορούσαμε να δοαπραγματευτούμε μέσα στην ΕΕ έχοντας ρευστότητα και ισχυρό νόμισμα που επιτρέπει την ροή αγαθών προς τους πολίτες σκεφτείτε τι θα διαπραγματευτούμε όταν θα πεθαίνουν άνθρωποι από την πείνα. Πρώτα προσπαθείς να διορθώσεις τα κακώς κείμενα του Ελληνικού κράτους και μετά, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας διαπραγματεύεσαι σκληρά για το καλό του τόπου γνωρίζοντας ότι ακόμη και αν σου δείξουν την πόρτα της εξόδου, το κράτος σου θα συνεχίσει να υπάρχει και να λειτουργεί. Και εφόσον ισχύει αυτό οι Ευρωπαίοι εταίροι θα δουν με άλλο μάτι και σοβαρά το τι έχεις να πεις και να απαιτήσεις.

Η Γερμανία γνωρίζει με απόλυτη βεβαιότητα τρία πράγματα. Πρώτον το ότι δεν έχουμε κράτος που να μπορεί να επιβιώσει χωρίς εξωτερικό δανεισμό. Δεύτερον ότι ο Τσίπρας είναι εγκλωβισμένος στις προεκλογικές του εξαγγελίες και την επιθετική του ρητορική που θα τον αφανίσει πολιτικά λίγα εικοσιτετράωρα μετά από μία θεαματική και δημόσια κολοτούμπα. Και το τρίτο ότι ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να υπονομευθεί η εσωτερική σταθερότητα της χώρας και να την οδηγήσει σε διάλυση (βλέπε 2008). Τώρα ποιος απειλεί ποιον και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα? Θα φανεί…