Δαμιανός Βασιλειάδης:Υποψήφιος βουλευτής στην Β΄ Αθηνών, συνεργαζόμενος με τους Ανεξάρτητους Έλληνες

Αγαπητοί συμπατριώτες,

απευθύνομαι σε σας να στηρίξετε την υποψηφιότητά μου, είτε είσαστε
στην Β΄ Αθηνών, είτε έχετε φίλους και συγγενείς, που θα ήθελαν να
ψηφίσουν έναν Πόντιο, που σε όλη του την ζωή και διαδρομή αγωνίστηκε για
το καλό της πατρίδας του και συγχρόνως για λύση των κρίσιμων θεμάτων
του Ποντιακού Ελληνισμού, αποδεδειγμένα στην πράξη και όχι μόνο στα
λόγια. Με παρούσα την ανθρωπιστική κρίση: ηθική, πνευματική, πολιτική,
κοινωνική, εθνική, θεωρώ την παρεμβολή και συμβολή μου, στην υπέρβαση
αυτής της πολυεπίπεδης κρίσης, πέραν από το μέτρο του δυνατού,
απαραίτητη.

Υπήρξα ιδρυτικό στέλεχος της Ποντιακής Λέσχης Μονάχου στη Γερμανία
και ως Γενικός Γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης Ποντίων Αξιωματικών
«Αλέξανδρος Υψηλάντης» στην Ελλάδα, συνέχισα τους αγώνες στα πλαίσια της
κοινής μας προσπάθειας, κυρίως για την αναγνώριση της Ποντιακής
Γενοκτονίας, αλλά και γενικότερα την αναγνώριση της Γενοκτονίας όλων των
Ελλήνων, ακόμη και της Γενοκτονίας των χριστιανικών πληθυσμών της
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Γιατί πρέπει να υπάρχει κοινή προσπάθεια.

Ο πατέρας μου ήταν πέντε φορές πρόσφυγας. Έχω εκδώσει την βιογραφία
του με τίτλο: Ο Λάμπον α σο Καρς ή Η Οδύσσεια ενός Ποντίου από τον
Καύκασο.

Όσοι θέλετε να υπάρχει και μια άλλη ποντιακή παρουσία στην Ελληνική
Βουλή, που αγωνίζεται για τα προβλήματα, που αφορούν τους Ποντίους και
όχι μόνο, τους καλώ να εξετάσουν το κείμενο της υποψηφιότητάς μου και
αποφασίσουν, κατά την κρίση που αρμόζει στην γνήσια παράδοσή μας, για τα
δέοντα.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Δαμιανός Βασιλειάδης
________________________________________________________________________

Ο Δαμιανός Βασιλειάδης, εκπαιδευτικός, καθηγητής Γερμανικών, συγγραφέας, φοίτησε στην Παιδαγωγική Ακαδημία της γενέτειράς του, Φλώρινα και συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία, όπου σπούδασε Παιδαγωγικά, Ψυχολογία και Γερμανική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Πήρε ενεργό μέρος στο ελληνικό και γερμανικό φοιτητικό κίνημα και στην ίδρυση της Ποντιακής Λέσχης Μονάχου, ως ιδρυτικό στέλεχος.

Η δικτατορία τον βρήκε στο Μόναχο. Εντάχτηκε στον αντιδικτατορικό αγώνα και με τη δημιουργία από τον Ανδρέα Παπανδρέου του ΠΑΚ (Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος) υπήρξε από τα ιδρυτικά του στελέχη.

Επί σειρά ετών σε υπεύθυνες θέσεις του Κινήματος διετέλεσε το 1973 – 74 Γενικός Γραμματέας των οργανώσεων Δυτικής Γερμανίας, Δυτικού Βερολίνου των Φίλων του ΠΑΚ Ήταν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΚ, υπεύθυνος του ΚΕΜΕΔΙΑ (Κέντρου Μελετών και Διαφώτισης), του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου του Κινήματος, επί ΠΑΚ και ΠΑΣΟΚ και μέλος της πρώτης Κεντρικής Επιτροπής του. Ως υπεύθυνος του ΚΕΜΕΔΙΑ διεύθυνε τις εργασίες και έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στη συγγραφή της 3ης του Σεπτέμβρη.

Συνέβαλε ενεργά και καθοριστικά τόσο στις θεωρητικές διεργασίες του ΠΑΚ και ΠΑΣΟΚ (ιδεολογικές, πολιτικές, οργανωτικές), όσο και στη δράση τους.

Είναι παντρεμένος με την Αγάπη Αναστασάκου και έχει δύο κόρες.

Παραιτήθηκε το 1977, διαπιστώνοντας οριστική απόκλιση της διακηρυγμένης θεωρίας από την πολιτική πρακτική του Κινήματος.

Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος της πολιτικής κίνησης «Άμεση Δημοκρατία» με πρόεδρο τον Μανώλη Γλέζο και υπεύθυνος της ομάδας του ΠΑΚ που μετείχε, ως μία από τις τρεις συνιστώσες, στην πρωτοβουλία αυτή. Για ένα διάστημα υπήρξε μέλος της ΚΕ του ΔΗΚΚΙ.

Διετέλεσε επί δύο δεκαετίες πρόεδρος της μη κερδοσκοπικής εταιρείας «Ελληνοκουρδική Ένωση Φιλίας».

Χρημάτισε επί σειρά ετών Γενικός Γραμματέας του «Κέντρου Πολιτικού Προβληματισμού» και του «Κέντρου Έρευνας και Πολιτικού Προβληματισμού». και της Πανελλήνιας Ένωσης Ποντίων Αξιωματικών «Αλέξανδρος Υψηλάντης».

Είναι ιδρυτικό μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, από την ίδρυσή του το 1996, υπεύθυνος για τη Γερμανία,. μέλος της Επιτροπής Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Δικτύου των Φίλων της Φύσης.

Ως εκπαιδευτής ορεινής πεζοπορίας και οδηγός βουνού καθιέρωσε πρώτος τις ήπιες μορφές τουρισμού στην Ελλάδα, (ορειβασία, ορεινή ποδηλασία κλπ.), δρώντας στον τομέα της προστασίας και σωστής αξιοποίησης της ορεινής φύσης.

Από το συγγραφικό του έργο ξεχωρίζουν:

Το βιβλίο: ΠΑΚ ΠΑΣΟΚ, Μύθος και πραγματικότητα, εκδ. «Διάλογος», Αθήνα 1977. Η μελέτη: Δημοκρατικός Σοσιαλισμός ή το όραμα του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και η εφαρμογή του στην πράξη, εκδ. «Εναλλακτικές εκδόσεις», Αθήνα 2006.

Το βιβλίο: Ο μύθος του Ανδρέα ή οι θεωρητικές βάσεις της Ένωσης Κέντρου, του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και η πρακτική τους κατάληξη, εκδ. «Εναλλακτικές εκδόσεις», Αθήνα 2007.

Η μελέτη: Ο Μαρξ, ο Λένιν, ο Γκράμσι και η πολιτισμική ηγεμονία της Αριστεράς. εκδ. «ΚΨΜ», Αθήνα 2011.

Το βιβλίο: Παγκοσμιοποίηση, Νέα Τάξη και Ελληνισμός, εκδ. «Στοχαστής», Αθήνα 2012.

Η μελέτη: Δημοκρατικός Συγκεντρωτισμός ή Αποκεντρωτισμός ή Αυταρχική συγκεντρωτική ή δημοκρατική αποκεντρωτική εξουσία, εκδ. Γόρδιος, Αθήνα 2014.

Tο εγχειρίδιο: Πανεθνικό – Παλλαϊκό Κίνημα, εκδ. «Γόρδιος», Αθήνα 2014.

Επιμελήθηκε τη βιογραφία του πατέρα του, που ήταν πέντε φορές πρόσφυγας με τίτλο: Ο Λάμπον α σο Καρς ή Η Οδύσσεια ενός Ποντίου από τον Καύκασο, εκδόσεις «Στοχαστής», Αθήνα 2013.

Συνέγραψε μελέτες και δημοσιεύει άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά.

Παραμένει σταθερά στη διαλεκτική σχέση θεωρίας και πράξης, μετέχοντας ενεργά στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας.