Με τον Σενέρ Λεβέντ 29/01/2015

Ο ηγέτης της Ρωσικής Επανάστασης του 1917 ήταν ο Λένιν. Ο Βλαντιμίρ
Ίλιτς Λένιν. Οι πιο κοντινοί του σύντροφοι ήταν οι Τρότσκι, Στάλιν,
Μπουχάριν, Ζινοβίεφ και Καμενέτσκι. Φυσικά ήταν και η Κρούπσκαγια, η
σύντροφός του στη ζωή. Όλοι μαζί συναποτέλεσαν το πρώτο πολιτικό γραφείο
του Κομουνιστικού Κόμματος μετά την επανάσταση και έλαβαν μιαν απόφαση.
Η Ρωσία να μην πληρώσει τα χρέη της προς τη Δύση.

 Σε κανένα κράτος, σε καμία εταιρεία. Το δικαιολογητικό τους γι’ αυτή
την απόφαση ήταν το εξής: «Αυτά τα λεφτά τα δώσατε στην τσαρική
κυβέρνηση, όχι σε εμάς. Αυτό είναι δικό της χρέος». Η Δύση σάστισε, αλλά
δεν μπόρεσε να κάνει απολύτως τίποτα.

Κοιτάξτε τι έγινε μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Οι
Δυτικοί άρχισαν να απαιτούν από τον Μπορίς Γέλτσιν αυτά που είχαν να
παίρνουν και έτυχαν σφετερισμού το 1917. Μάλιστα, τότε δημοσιεύθηκε μια
πολύ ενδιαφέρουσα είδηση στην εφημερίδα «Πράβντα» κάτω από τον εξής
τίτλο: «Ο πρώτος από εμάς που χρεώθηκε ήταν ο Ντοστογιέφσκι». Γέλασα
πολύ όταν την είδα και τη διάβασα με ενδιαφέρον. Ως γνωστόν, ο διάσημος
συγγραφέας ήταν τρομερά εθισμένος στον τζόγο σε μια φάση της ζωής του.
Μάλιστα, έγραψε και ένα μυθιστόρημα πάνω σε αυτό το θέμα με τίτλο «Ο
παίκτης». Πήγαινε συχνά στην Ευρώπη για να παίξει τζόγο. Ένα από τα
καζίνα που επισκεπτόταν συχνότερα βρισκόταν σε ένα γνωστό ξενοδοχείο της
Αυστρίας. Ένα βράδυ έχασε όλα όσα είχε σε εκείνο το καζίνο. Και το
έσκασε κρυφά απ’ εκεί χωρίς να πληρώσει. Αυτό ήταν το χρέος στο οποίο
αναφέρθηκε η εφημερίδα «Πράβντα». Είχε μεγάλο απόηχο το δημοσίευμα της
«Πράβντα». Και προέβη σε μια δήλωση ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου και του
καζίνο. Είπε το εξής: «Ο αξιοσέβαστος Ντοστογιέφσκι δεν χρωστάει
απολύτως τίποτα στο ξενοδοχείο και στο καζίνο μας. Εμείς είμαστε αυτοί
που νιώθουμε μεγάλη τιμή που επισκέφθηκε το καζίνο μας».   

Πού το θυμήθηκα τώρα αυτό; Μου το θύμισε η απαίτηση του ΣΥΡΙΖΑ από τη
Γερμανία. Έντεκα δισεκατομμύρια ευρώ περίπου. Δεν υπολογίζονταν καθόλου
αυτά τα χρήματα, έτσι δεν είναι; Η Γερμανία έχει σαστίσει. Ο ηγέτης του
ΣΥΡΙΖΑ Τσίπρας τους υπενθύμισε κάτι το οποίο δεν θέλουν να θυμούνται.
Τον Χίτλερ. Τους Ναζί. Κατέκτησαν την Ελλάδα το 1941. Δολοφόνησαν και
εκεί πολλούς ανθρώπους, όπως έκαναν παντού. Η πρώτη ενέργεια που έκανε ο
Τσίπρας όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του ήταν να καταθέσει λουλούδια στο
μνημείο που ανεγέρθηκε για 200 κομουνιστές που εκτελέστηκαν. Οι εν λόγω
200 κομουνιστές εκτελέστηκαν ανά είκοσι. Όσοι ερχόταν οι σειρά τους να
εκτελεστούν μετέφεραν σε ένα φορτηγό τα ματωμένα πτώματα των
εκτελεσθέντων πριν από αυτούς. Οι Γερμανοί θέλησαν να μην σκοτώσουν
κάποιον απ’ αυτούς που ήξερε γερμανικά. Αλλά εκείνος είπε το εξής: «Αν
θα εκτελεστεί κάποιος άλλος στη θέση μου, δεν το δέχομαι αυτό». Και τον
σκότωσαν και αυτόν. Οι Γερμανοί, στους οποίους δεν αρέσει καθόλου να
τους υπενθυμίζονται τέτοια πράγματα, ήρθαν αντιμέτωποι τώρα και με ένα
αίτημα για χρήματα. Ζητούν πίσω τα χρήματα που εκλάπησαν από την
Ελληνική Τράπεζα κατά τη διάρκεια της κατοχής. Είναι και αυτή μια
απαίτηση παρόμοια με εκείνην των Δυτικών από τον Γέλτσιν. Θέλετε τώρα να
προβεί και η ελληνοκυπριακή πλευρά σε μια τέτοια απαίτηση από την
Τουρκία; Έτσι είναι. Μήπως κατά τη διάρκεια της εισβολής του 1974 δεν
ληστεύθηκαν οι ελληνοκυπριακές τράπεζες στην Κερύνεια, στη Μόρφου και
στο Βαρώσι; Για παράδειγμα, και ο Σαντάμ λήστεψε τις τράπεζες του
Κουβέιτ όταν εισέβαλε στη χώρα αυτή. Μάλιστα, τμήμα των χρημάτων που
εκλάπησαν από τις τράπεζες του Κουβέιτ, μεταφέρθηκαν με φορτηγά στην
Κύπρο.  

Το χρέος είναι το όπλο του παλληκαριού, λένε. Για να δούμε, έχουν οι Γερμανοί τέτοια παλληκαριά;

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ