Του Ρωμανού Κοντογιαννίδη
Γύρω από τη μοναδική ξυλόσομπα, στο μόνο δωμάτιο του σπιτιού που είχε θέρμανση, καθόταν η οικογένεια τις ατέλειωτες νύχτες του χειμώνα τη δεκαετία του 1950 και στις αρχές του ’60. Στο Μελισσοκομείο Καβάλας. Με σύμμαχο τη γκαζόλαμπα ο πατέρας, η μητέρα και τα πέντε παιδιά «έβγαζαν» τα μάτια τους προσπαθώντας να κάνουν παστάλι: Να περάσουν τα φύλλα καπνού σε βέργες, ώστε αφού ξεραθούν στον ήλιο και μαλακώσουν σε ένα ξερό πηγάδι, να τα κάνουν ματσάκια και δέματα για να τα διαλέξουν οι καπνέμποροι.
Η δυσκολία της δουλειάς, το κρύο, η φτώχεια –ο κλήρος για την επταμελή οικογένεια ήταν 7,5 στρέμματα γης– και η οικογενειακή θαλπωρή έδωσαν την ευκαιρία στον Χρήστο Τερζανίδη, μία από τις δόξες της μεγάλης ποδοσφαιρικής ομάδας του ΠΑΟΚ τη δεκαετία του ’70, της «ομάδας των Ποντίων ποδοσφαιριστών», όπως την έλεγαν πολλοί, να ακούσει από παιδί ακόμα από τους Πόντιους γονείς του αμέτρητες ιστορίες για την αλησμόνητη πατρίδα.

Περισσότερα από την ενδιαφέρουσα παρουσίαση του Ρωμανού Κοντογιαννίδη στο Pontos News