Σοκ στις πετρελαιοπαραγωγούς χώρες έχει προκαλέσει η καθοδική
διάσπαση ενός ακόμα ψυχολογικού ορίου στην τιμή του προϊόντος, αυτό των
60 δολαρίων. Ως αποτέλεσμα, η νευρικότητα δεν κρύβεται στους ηγετικούς
κύκλους των χωρών που πλήττονται, αφού ουδείς γνωρίζει που βρίσκεται «ο
πάτος του βαρελιού».


Ίσως η πιο εντυπωσιακή δήλωση ήταν η παραδοχή του Ρώσου πρωθυπουργού, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ότι η Ρωσία ουδέποτε επανέκαμψε πλήρως μετά την κατάρρευση της κρίσης του 2008, ενώ οι κυρώσεις εναντίον της ενεργειακή της βιομηχανίας, μαζί με τις χαμηλές τιμές των υδρογονανθράκων και τη συνεπακόλουθη μείωση της αξίας του ρουβλίου, χρεώνονται αυτή την εξέλιξη.

Εντυπωσιακή ήταν όμως και η δήλωση του προέδρου του Ιράν, Χασάν Ρουχανί, ο οποίος απέδωσε την πτώση των τιμών των υδρογονανθράκων σε συνωμοσία και πολιτικό σχεδιασμό «συγκεκριμένων δυνάμεων» σε βάρος των παραγωγών της Μέσης Ανατολής, άρα δεν είναι ένα αμιγώς οικονομικό φαινόμενο. Οι Ιρανιοί, όπως επιδιώκουν παγίως και η Ρώσοι, επιθυμούν να μειώσουν δραστικά την εξάρτηση του προϋπολογισμού από τα ενεργειακά έσοδα.

Τέλος, η Βενεζουέλα του διαδόχου του Τσάβες, Νίκολας Μαδούρο, αντιμετωπίζει πιθανότητα χρεοκοπίας μεγαλύτερη του 90% όπως αναφέρουν στις εκθέσεις τους χρηματοοικονομικοί οίκοι, ενώ στα 15 από τα 58 κύρια προϊόντα έχουν ήδη σημειωθεί ελλείψεις. Η κατάσταση μυρίζει μπαρούτι και σε μια απόδειξη των αισθημάτων που τρέφει απέναντι στη χώρα η Ουάσιγκτον, ετοιμάζεται να επιβάλλει κυρώσεις σε συγκεκριμένα πρόσωπα του καθεστώτος.

Κοινό χαρακτηριστικό και των τριών περιπτώσεων είναι ότι πρόκειται για χώρες οι οποίες με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν πολύ μεγάλες διαφωνίες με την αμερικανική πολιτική. Οπότε, η δήλωση του Ιρανού προέδρου περί συνωμοσίας, ίσως αποκτά «γεωπολιτική υπόσταση».

mignatiou.com