Τα ΝΕΑ, στις 16 Ιουλίου 1974, δεν είδαν προδοτικό πραξικόπημα, αλλά “κυβερνητική ανατροπή”. Η αναισθησία της εποχής, προσομοιάζει με την αναισθησία που παρατηρείται στα ανώτατα κλιμάκια του ΥΠΕΞ και της Κυβέρνησης, με κορυφή του παγόβουνου τις δηλώσεις Μητσιάλη και τη ρηματική διακοίνωση Βενιζέλου προς την Κύπρο!!!

Του Σάββα Καλεντερίδη

Ασφαλώς στην εξωτερική πολιτική και τη διπλωματία υπάρχουν
πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται, όπως υπάρχουν πράγματα που λέγονται,
για να εξυπηρετήσουν κάποιο σκοπό. Όμως όσα ειπώθηκαν δημοσίως μεταξύ Αθηνών – Λευκωσίας,
με αφορμή την ακατανόητη σιωπή της Ελληνικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης
στο κατάπτυστο και προκλητικό κείμενο που κατέθεσε η Τουρκία επισήμως στην
Ε.Ε., στο οποίο αποκαλείται ως «τεθνεώσα» η Κυπριακή Δημοκρατία, είναι πέραν
πάσης λογικής.

 “Ασφαλώς και η Αθήνα συμπαρίσταται και
παρακολουθεί τις εξελίξεις και πιστεύουμε ότι οι εμπειρίες, οι αποτυχίες του
παρελθόντος, χωρίς φυσικά να επιρρίπτει κανείς ευθύνες στη μία ή στην άλλη
πλευρά, πρέπει να οδηγήσουν όλους αυτήν τη φορά, με αμοιβαίες υποχωρήσεις, να
μπορέσουν να βρουν κοινό παρανομαστή, που θα επιτρέψει σε όλον τον Ελληνισμό
και τον τουρκοκυπριακό λαό να ζήσουν μαζί στο μέλλον”.

Κατά την άποψή μας είναι άστοχο να επιρρίπτει κανείς όλες
τις ευθύνες στον κ. Μητσιάλη, το ποιόν και την ποιότητα του οποίου,
παρεμπιπτόντως, γνωρίζουν  όλοι στο ΥΠΕΞ
αλλά και οι ελληνική κοινότητα στο Λονδίνο, όπου υπηρέτησε ως Γενικός Πρόξενος.
Η δήλωση που έκανε έγινε με βάση οδηγίες που είχε και αυτή αντικατοπτρίζει την
πολιτική του ελληνικού ΥΠΕΞ για το Κυπριακό, αλλά και την νοοτροπία που
επικρατεί στα ανώτατα κλιμάκια του κέντρου της ελληνικής διπλωματίας.

Παραμονές πραξικοπήματος, το οποίο στην ουσία το υπηρέτησαν
ΚΑΙ οι Έλληνες διπλωμάτες που υπηρετούσαν τότε στη Λευκωσία και στην Αθήνα,
ένας Έλληνας ανώτατος διπλωμάτης, μιλώντας σε ένα πληγωμένο νησί, σε μια
διχοτομημένη πόλη, σε έναν προσφυγοποιημένο μαυροφορεμένο λαό, έχει το θράσος
-έστω και κατόπιν αναλόγων οδηγιών- στη σκιά της τουρκικής σημαίας που σκεπάζει
τον Πενταδάκτυλο να εξισώνει το θύτη με το θύμα και να μιλά για ευθύνες και των
δυο πλευρών, αλλά και για τουρκοκυπριακό λαό!

Το ανωτέρω ολίσθημα, που θύμισε τις προδοτικές μέρες που
προηγήθηκαν του πραξικοπήματος και της εισβολής, όταν και πάλι κάποιοι
διπλωμάτες εκτελούσαν …οδηγίες, αποτέλεσε προάγγελλο της αχαρακτήριστης στάσης
της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε., που έκανε αποδεκτό ένα άθλιο και από κάθε
άποψη απαράδεκτο επίσημο έγγραφο της Τουρκίας, στο οποίο χαρακτηρίζεται η
Κύπρος, πλήρες μέλος της Ε.Ε., ως «τεθνεώσα».

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, δηλαδή οι τεράστιες ευθύνες
της Αθήνας στο πραξικόπημα, την εισβολή, την κατοχή, τις δηλώσεις Μητσιάλη και
την απαράδεκτη στάση της ελληνικής προεδρίας, ο Αντιπρόεδρος και υπουργός
Εξωτερικών της Ελλάδος, κ. Ε. Βενιζέλος, εισακούοντας ποιος ξερει τίνος τις
εισηγήσεις, αποφάσισε να κάνει «ρηματική διακοίνωση» στην πληγωμένη από λάθη
της Αθήνας, Κύπρο, επειδή μια Κύπρια ευρωβουλευτής, η κ. Θεοχάρους, η οποία είναι πλήρως αυτεξούσια και
δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την Κυπριακή κυβέρνηση, κατά τον απολογισμό της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε., που έγινε στο Ευρωκοινοβούλιο, ζήτησε να μάθει από τον κ.
Βενιζέλο σε ποιες ενέργειες προέβη ως προεδρεύων υπουργός Εξωτερικών της Ε.Ε.
στο απαράδεκτο και κατάπτυστο έγγραφο της Τουρκίας.

Για να γίνουμε κατανοητοί, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών
εγκάλεσε την κυβέρνηση της Κύπρου με μια άκρως επιθετική και σχεδόν εχθρική
διπλωματική κίνηση που είναι λίγο πριν τη …διακοπή των σχέσεων, για ερώτηση που
του επέβαλε ευρωβουλευτής ως προεδρεύοντα των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. στην Ευρωβουλή.

Θα θέλαμε να επισημάνουμε στους αναγνώστες μας και σε όσους
έχουν ώτα ακούειν, ότι όλα αυτά που συμβαίνουν στο ελληνικό υπουργείο
Εξωτερικών και στην ελληνική κυβέρνηση όσον αφορά στο Κυπριακό, έχουν πολλές
ομοιότητες με τα όσα συνέβαιναν το διάστημα που προηγήθηκε του πραξικοπήματος
και της εισβολής στην Κύπρο. Και τότε άλλα συνέβαιναν στην πραγματικότητα και άλλα καταλάβαιναν αξιωματικοί, διπλωμάτες και εφημερίδες!

Σήμερα, σε μια περίοδο που η Κύπρος, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, βρίσκεται στο επίκεντρο των σοβαρότερων γεωπολιτικών εξελίξεων των τελευταίων
εκατό χρόνων, με τα σύνορα στις γειτονικές χώρες της Μεσοποταμίας και της Μέσης
Ανατολής να αλλάζουν και τη Λευκωσία να δέχεται εκδικητικές πιέσεις για το
«ΟΧΙ»  του Σχεδίου Ανάν με την εφαρμογή
ενός άλλου χειρότερου σχεδίου, ο Έλληνας διπλωμάτης και ο υπουργός Εξωτερικών,
αντί να διδαχτούν από τα πικρά διδάγματα της ιστορίας και των προκατόχων τους,
δείχνουν απαράδεκτη εθνική ανευθυνότητα και αναισθησία, χαρακτηρίζοντας με τις
πράξεις τους όχι μόνο την  κυβέρνηση αλλά
ολόκληρη τη χώρα.

Παρέλκει φυσικά να υπενθυμίσουμε σε όλους ότι αν χαθεί η
Κύπρος, θα χαθεί και η υπόλοιπη Ελλάδα…

 Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “δημοκρατία“