Δυστυχώς, όπως αναφέρει μελέτη του Ινστιτούτου Μπρούκινγκς στην Ουάσιγκτον, η πραγματικότητα προσγειώνει τους Κύπριους και αυτή τη στιγμή είναι εξαιρετικά ασαφές αν η Κύπρος θα γίνει παραγωγός ή εξαγωγέας φυσικού αερίου.

Στη γειτονιά της Κύπρου, χώρες όπως το Ισραήλ, ο Λίβανος και η Παλαιστινιακή Αρχή ελπίζουν επίσης να επωφεληθούν από τους υδρογονάνθρακες. Ειδικά στην ΑΟΖ του Ισραήλ έχουν βρεθεί σημαντικά αποθέματα αερίου, μολονότι δεν είναι ακόμα καθαρό αν θα αρχίσει σε όλα μια διαδικασία παραγωγής.

ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΟ ΤΕΡΜΑΤΙΚΟ

Οι έρευνες των κυπριακών κοιτασμάτων είναι ακόμα σε πρώιμο στάδιο. Ενεργειακοί κολοσσοί όπως η ΕΝΙ και τη TOTAL είναι μεταξύ των πρώτων που διερευνούν την ύπαρξη πιθανών κοιτασμάτων και δεν αναμένουν αποτελέσματα πριν το 2015.

Μέχρι τώρα, μόνο δύο ερευνητικές γεωτρήσεις έχουν γίνει από την Noble Energy. Μετά και τη δεύτερη ερευνητική γεώτρηση στο τεμάχιο Αφροδίτη, τα αποδεδειγμένα κοιτάσματα έχουν μειωθεί και υπολογίζονται τώρα από 3 – 5 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια.

Με αυτές τις ποσότητες, μια επένδυση στην κατασκευή τερματικού υγροποίησης φυσικού αερίου δεν είναι οικονομικά βιώσιμη. Πολύ πιο οικονομική εναλλακτική οδός θα ήταν η κατασκευή ενός αγωγού προς την Τουρκία, η οποία έχει μεγάλη και αναπτυσσόμενη ταχύτατα αγορά φυσικού αερίου.

ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΜΠΟΔΙΑ

Δυστυχώς, η έρευνα και εκμετάλλευση του κυπριακού φυσικού αερίου δεν εξαρτάται μόνο από οικονομικά και ενεργειακά κριτήρια αλλά κυρίως από πολιτικά.

Μετά την τουρκική εισβολή του 1974 πολλές προσπάθειες επίλυσης του κυπριακού έχουν αποτύχει.

Οδηγώντας κανείς στη Λευκωσία δεν μπορεί παρά να θλίβεται από το γεγονός ότι η ΕΕ απέτυχε να υποχρεώσει τις δύο κοινότητες να συμφιλιωθούν κατά τη διαδικασία ένταξης της Κυπρου στην Ένωση το 2004.

Το αποτέλεσμα είναι ότι σε μια ευρωπαϊκή χώρα υπάρχει νεκρή ζώνη που εποπτεύεται από τα Ηνωμένα Έθνη.

ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗΣ

Η ντε φάκτο διχοτόμηση του νησιού επηρεάζει σημαντικά τις φιλοδοξίες της Κύπρου για εκμετάλλευση υδρογονανθράκων.

Σύμφωνα με τον υπουργό Ενέργειας της Κύπρου, η λύση του πολιτικού προβλήματος παραμένει κορυφαία προτεραιότητα ης κυβέρνησης με την εκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων να ακολουθεί.

Η κυπριακή κυβέρνηση απορρίπτει κάθε σενάριο για πώληση κυπριακού αερίου στην Τουρκία, ακόμα και εμμέσως, πριν τη λύση του προβλήματος.

Εξαιρεί επίσης από τη συνεκμετάλλευση του αερίου “αποσχιστικές οντότητες χωρίς νομική υπόσταση”, εννοώντας προφανώς την “ΤΔΒΚ”.

Από την πλευρά της, η Τουρκία δείχνει μάλλον αδιάφορη στα εν δυνάμει κοιτάσματα της κύπρου, ίσως και λόγω του ότι είναι περιορισμένες μέχρι στιγμής οι αποδεδειγμένες ποσότητες.

Παρ’ όλα αυτά η Άγκυρα έχει καταστήσει σαφές ότι αναμένει ότι τα όποια έσοδα από το φυσικό αερίο θα μοιραστούν σε όλους τους Κύπριους.

Έχει επίσης υποδείξει πως δεν θα ανεχθεί έρευνες για υδρογονάνθρακές σε περιοχές που θεωρεί ότι βρίσκονται στην “ΑΟΖ της ΤΔΒΚ” και έχει στείλει φρεγάτες στην περιοχή για να δείξει ότι το εννοεί.

ΦΤΩΧΕΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ…

Καθώς πολιτικοί λόγοι εμποδίζουν τις πιο συμφέρουσες οικονομικά λύσεις για την πώληση υδρογονανθράκων στην περιοχή, έχουν διατυπωθεί εναλλακτικές ιδέες, μολονότι μέχρι στιγμής δεν έχουν βρει ισχυρή υποστήριξη από τον ιδιωτικό τομέα.

Η κυπριακή κυβέρνηση συζητά την κατασκευή αγωγού προς την Κρήτη κι απ΄ εκεί προς την ηπειρωτική Ελλάδα. Θα είναι ένας από τους πιο μεγάλους σε μήκος αγωγούς και η κατασκευή θα είναι από τις πιο δαπανηρές αφού προϋποθέτει εργασίες σε θαλάσσιο βάθος μέχρι και δύο χιλιόμετρα.

Μια άλλη ιδέα είναι να κατασκευαστεί μια πλωτή μονάδα υγροποίησης φυσικού αερίου, μολονότι πρόκειται για νέα και δαπανηρή τεχνολογία.

Ένα τερματικό υγροποίησης θα έθετε επιπρόσθετες προκλήσεις ασφαλείας στο Ισραήλ, όπως ανάλογα προβλήματα ασφαλείας δημιουργεί η οικοδόμηση αγωγών από και πρός το Ισραήλ.

…ΑΒΕΒΑΙΟ ΜΕΛΛΟΝ

Για τις περισσότερες χώρες της Ανατολοτικής Μεσογείου είναι πολύ νωρίς για πανηγυρισμούς.

Και για τώρα, η διαίρεση της Κύπρου παραμένει. Μετά από δεκαετίες διπλωματικών προσπαθείων και χαμένων ευκαιριών, φαίνεται ότι το φυσικό άεριο δεν θα ενώσει το νησί που οι άνθρωποι διχοτόμησαν.

Πηγή