Ακούσαμε ως συνήθως τις ίδιες μελωδίες («ποτέ ξανά!»), λες και το μέλλον δεν μας  υπόσχεται ήδη νέα δράματα .

Το μοιραίο ταξίδι αυτών των μεταναστών αρχίζει στο
Λιβυκό λιμάνι της Zuwarah (102 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Τρίπολη.) Είναι ένα μικρό λιμάνι που δεν θα είχε καμία στρατηγική σημασία αν
οι φορτηγίδες φορτωμένες με απελπισμένους δεν απέπλευσαν από κει. Σύμφωνα με την ιταλική πολιτική προστασία , όχι
λιγότεροι από 12.000 μετανάστες στοιβάζονται σε ανθυγιεινά στρατόπεδα
προσωρινής κράτησης σε αναμονή ενός καλύτερου μέλλοντος. Προερχόμενοι από τη Σομαλία, το Τσαντ, το Νίγηρα η την
Ερυθραία, έχασαν τα πάντα, αφήνοντας τους πολέμους, τη βία και τη
πείνα.

Η Διεθνής Αμνηστία υποστηρίζει ότι έχει επισκεφθεί επτά από αυτά τα
κέντρα , και αναφέρει
για κάθε κέντρο «αποδείξεις κακών μεταχειρίσεων που
μπορούν να χαρακτηριστούν ως  βασανιστήρια
σε ορισμένες περιπτώσεις». «Αρκετοί
κρατούμενοι, συμπεριλαμβανομένων και γυναικών, ξυλοκοπήθηκαν άγρια ​​με σωλήνες
νερού ή ηλεκτρικά καλώδια», προσθέτει η οργάνωση που ισχυρίζεται ότι συγκέντρωσε επίσης ενδείξεις  τραυματισμένων
από σφαίρες κρατούμενων κατά τη διάρκεια ταραχών. 

Οι σημερινοί βασανιστές δεν είναι άλλοι παρά οι
«ήρωες» οι οποίοι χθες πολέμησαν και ανέτρεψαν τον Καντάφι με τη πολύτιμη αρωγή
του ΝΑΤΟ. Αυτές οι ομάδες μισθοφόρων εκμεταλλεύονται την
πλέον σχεδόν αναρχία που προέκυψε από τη διάλυση του λιβυκού κράτους και βγάζουν
μεροκάματο με την εμπορία ανθρώπων, μια πολύ προσοδοφόρα επιχείρηση αφού
φέρεται να κάνει κέρδη της τάξης των τεσσάρων δισεκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο,
ήτοι κάτι λιγότερο από το 10% του πλούτου της Λιβύης.

Πράγματι, πρέπει να υπολογίσουμε μεταξύ 1.500 και 2.000 € για τη τιμή που ζητείται για τη θαλάσσια μεταφορά
στην Ευρώπη. Ένα αστρονομικό ποσό, όταν γνωρίζουμε
τις συνθήκες υπό τις οποίες οι εν δυνάμει μετανάστες εγκατέλειψαν τη χώρα τους.

 Επομένως, δεν έχουν άλλη
επιλογή από το να στοιβαχτούν σε αυτά τα στρατόπεδα προσωρινής κράτησης εν
αναμονή της συλλογής των αναγκαίων κονδυλίων. 

Αν υπάρχουν αρκετά χρήματα, μπορούν να επιχειρήσουν τη
διέλευση προς τη Λαμπεντούσα σε ένα αλιευτικό σκάφος σε κακή κατάσταση. 

Σε αντίθετη περίπτωση, θα ξεκινήσουν με φουσκωτά που
θα σταματήσουν συνήθως στα 30 ή 40 μίλια από τις ιταλικές ακτές, όπου θα
επικοινωνήσουν με δορυφορικό τηλέφωνο με τις ιταλικές αρχές, που θα έρθουν να τους
περισυλλέξουν.

Η προφητεία του Καντάφι πριν από την πτώση του
φαίνεται να υλοποιηθεί.

Οι  αθώοι πληρώνουν
τώρα το τίμημα για την απληστία των εγκληματικών συμμοριών, οι ίδιες που προσλήφθηκαν
από τη Δύση στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

http://avicennesy.wordpress.com/2013/10/07/lampedusa–la–chute–de–kadhafi–epouvante–desormais–leurope/