Με τον Δρα. Πέτρο Καρεκλά
Όπως η εξωστρέφεια είναι απαραίτητη στο οικονομικό πεδίο, έτσι και στο πολιτικό είναι πέρα για πέρα αναγκαίο οι πολιτικές δυνάμεις στην Κύπρο να έχουν υψηλά στις προτεραιότητές τους την πολιτική εξωστρέφεια.
Για έναν οικονομολόγο είναι σχεδόν κάτι το αυτονόητο ότι χωρίς εξωστρέφεια μια οικονομία, ιδιαίτερα μάλιστα όταν είναι μικρή, δεν μπορεί ν’ αναπτυχθεί τόσο, που να μπορεί ν’ ανεβάσει τον βαθμό ευημερίας των πολιτών της σε υψηλά επίπεδα. Είναι αξιοσημείωτο το παράδειγμα της Τουρκίας στην προ και μετά Οζάλ εποχή, και πώς καρποφόρησε η νέα πολιτική, που η κυβέρνησή του υιοθέτησε για οικονομική εξωστρέφεια των επιχειρήσεων και της οικονομίας στο σύνολό της, με αποτέλεσμα σήμερα η Τουρκία να είναι μέλος των G20 και να κτυπά σύντομα την πόρτα των G8.

Για τον Ελληνισμό δεν αποτελούν καλά νεά, ενόσω εκκρεμούν σοβαρά εθνικά θέματα και η Τουρκία επιβουλεύεται την εθνική μας κυριαρχία και ανεξαρτησία. Όπως λοιπόν η εξωστρέφεια είναι απαραίτητη στο οικονομικό πεδίο, έτσι και στο πολιτικό είναι πέρα για πέρα αναγκαίο οι πολιτικές δυνάμεις και κατά κύριο λόγο τα οργανωμένα πολιτικά κόμματα στην Κύπρο να έχουν υψηλά στις προτεραιότητές τους την πολιτική εξωστρέφεια.
Δυστυχώς, αυτό σήμερα δε συμβαίνει ή, αν συμβαίνει, είναι σε περιορισμένη έκταση και όχι με όλους. Είναι γενικά παραδεκτό πως τα κόμματά μας παρέλειψαν στο παρελθόν να έχουν μια συνεχή και διαχρονικά στενή σχέση με αντίστοιχες όμορες δυνάμεις, να ανταλλάσσουν επισκέψεις, να ενδιαφέρονται ειλικρινά και για τα προβλήματα άλλων, ώστε κι αυτοί να ενδιαφέρονται για τα δικά μας και να επιδεικνύεται αλληλεγγύη στην αντιμετώπισή τους.

Έτσι κτίζονται διαχρονικά φιλικές σχέσεις κι όχι στην ώρα της ανάγκης με κάποιες σύντομες, περιστασιακές επαφές. Τα αρνητικά αποτελέσματα της πολιτικής εσωστρέφειας αντί εξωστρέφειας τα βλέπουμε σ’ όλο τους το μεγαλείο στην περίπτωση των διεργασιών για την οικονομική στήριξη της Κύπρου, μέσα από μια δανειακή σύμβαση υπό την αιγίδα της Τρόικας. Ξαφνικά, για να εξυπηρετηθούν προφανώς σκοπιμότητες, αναφύεται το θέμα του «ξεπλύματος βρόμικου χρήματος», με πρωταγωνιστές τους Γερμανούς Σοσιαλιστές και τους Πράσινους στο Γερμανικό Κοινοβούλιο, και τότε αρχίζουμε τη συζήτηση πώς θα τους πλησιάσουμε με ad hoc αποστολές, για να τους ενημερώσουμε και να τους πείσουμε για την ορθή αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος από τη χώρα μας.

Για παράδειγμα, πόσο κοντά είναι οι δικοί μας Πράσινοι (Κίνημα Οικολόγων – Περιβαλλοντιστών) με τους Γερμανούς Πράσινους; Ποια είναι η διαχρονική επαφή και συνεργασία τους και σε ποιο βαθμό; Απ’ ό,τι γνωρίζω, η διαχρονική επαφή που έχουν μεταξύ τους είναι πολύ περιορισμένη. Πώς θα πεισθούν με μια έκτακτη αποστολή, χωρίς τη στέρεη βάση των διαχρονικά κτισμένων καλών σχέσεων και ειλικρινούς επικοινωνίας;

Δυστυχώς, ενεργούμε όπως τις μωρές παρθένες στα πλείστα θέματα και αυτό είναι ένα άλλο συγκεκριμένο παράδειγμα ελλιπούς πολιτικής συμπεριφοράς. Είναι καιρός, πλέον, τα πολιτικά μας κόμματα να πάρουν ζεστά αυτό το ζήτημα, να οργανωθούν σωστά και να θέσουν ως θέμα προτεραιότητας την οικοδόμηση στενών και αρμονικών σχέσεων με όμορες, κυρίως, αλλά και άλλες δυνάμεις σ’ όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και ευρύτερα. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο είναι θεμιτές και οι διαφορετικές απόψεις σε κάποια ζητήματα. Όμως, με την εμπιστοσύνη που δημιουργείται στη μεταξύ τους σχέση, ανοίγει ο δρόμος για ενεργή και ουσιαστική συμπαράσταση και αλληλεγγύη, όταν κάποιος την έχει ανάγκη. Αυτό δεν γίνεται από τη μια μέρα στη άλλη. Καιρός είναι να το προσέξουμε και να κινηθούμε ανάλογα, μόλις κατακαθίσει ο κουρνιαχτός των προεδρικών εκλογών. Ας κάνουμε και σ’ αυτό μια νέα αρχή.

ΔΡ. ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ
Δήμαρχος Κυθρέας, πρώην
Γεν. Διευθυντής Υπουργείων