Η οβιδιακή μετάλλαξη του Αλ. Τσίπρα: Από το “μερκελισμό” στη συνάντηση με τον Β. Σόιμπλε
την κατάργηση του Μνημονίου στην αναθεώρησή του και από την
αντιμετώπιση της Α. Μέρκελ ως persona non grata στην έκφραση ετοιμότητας
για μια συνάντηση μαζί της. Μεταβαίνοντας στο Βερολίνο ο αρχηγός της
αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλ. Τσίπρας διήνυσε μια απόσταση πολύ
μεγαλύτερη της γεωγραφικής.
Χθες μία μέρα πριν από τη συνάντησή του με τον Γερμανό υπουργό
Οικονομικών Β. Σόιμπλε, η οποία θα πραγματοποιηθεί κατόπιν αιτήματος της
Κουμουνδούρου, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε το «μίγμα» της πολιτικής
του ρητορείας δείχνοντας διαθέσεις προσαρμογής στους γερμανικούς κανόνες
της ευρωζώνης.
Σε συνέντευξή του στην Deutsche Welle ξέχασε τις εξαγγελίες περί
ακύρωσης του Μνημονίου, σε ένα άρθρο και μια μέρα, και τάχθηκε υπέρ της
πραγματοποίησης αλλαγών στο πρόγραμμα προσαρμογής, υιοθετώντας μια
ορολογία που χρησιμοποιεί και ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ Ζ.Κ. Γιούνκερ.
Μέγαρο Μαξίμου τον κατηγορεί για «οβιδιακές μεταμορφώσεις» και τις
επόμενες μέρες, σύμφωνα με πληροφορίες, θα γίνει συντονισμένη
κυβερνητική προσπάθεια ανάδειξης της «διγλωσσίας» του ΣΥΡΙΖΑ που κατά
την κυβέρνηση διχάζεται ανάμεσα στον «ΣΥΡΙΖΑ εσωτερικού και τη συνιστώσα
εξωτερικού».
Από τις χθεσινές τοποθετήσεις του κ. Τσίπρα δύο σημεία προκαλούν αίσθηση:
-Η προθυμία που εξέφρασε να συναντηθεί με τη Γερμανίδα καγκελάριο Α.
Μέρκελ, την οποία είχε χαρακτηρίσει ανεπιθύμητη όταν επισκέφθηκε την
Ελλάδα («αν υπάρξει η δυνατότητα, δεν έχω αντίρρηση»).
βούλησή του να συμφωνήσει με τους πιστωτές σε μια βάση διαπραγμάτευσης
για την αναθεώρηση του Μνημονίου («χρειάζεται αλλαγή πολιτικής, δεν
μπορούμε να ξεκινήσουμε από το μηδέν, αύριο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι
κυβέρνηση»).
στροφή αυτή ενισχύει τις εκτιμήσεις κατά τις οποίες το έλλειμμα
κυβερνησιμότητας του ΣΥΡΙΖΑ που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις έχει
ενισχύσει την τάση στο εσωτερικό του υπέρ του πραγματισμού και μιας πιο
ρεαλιστικής διαχείρισης των σχέσεων με εταίρους και δανειστές. Στελέχη
της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν κρύβουν την ανησυχία τους για την
υποδοχή που θα έχει αυτή η αναδίπλωση από στελέχη της αριστερής
πτέρυγας.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τάχθηκε υπέρ της «ομαλοποίησης των σχέσεων» με τη
γερμανική κυβέρνηση σημειώνοντας ότι «πρέπει να δούμε αν υπάρχει ένα
πεδίο διαπραγμάτευσης κατ’ αρχάς», ενώ τάχθηκε υπέρ μιας συζήτησης που
θα οδηγήσει σε αναθεώρηση του προγράμματος.
Στην ερώτηση αν θα ήταν διατεθειμένος να συναντήσει την Ανγκελα Μέρκελ,
εξέφρασε την επιθυμία του «για να μη δημιουργείται η εντύπωση ότι
υπάρχουν δύο αντίπαλα στρατόπεδα που δεν ανταλλάσσουν ούτε καλημέρα».
Αυτό για το Μέγαρο Μαξίμου δείχνει ότι ο κ. Τσίπρας «εκλιπαρεί» για μια
συνάντηση με την Α. Μέρκελ, όπως σχολίασε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος
Σίμος Κεδίκογλου.
Στην απάντησή του ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι ο κ. Κεδίκογλου «αδυνατεί να
κατανοήσει ότι μπορεί να υπάρξει κυβέρνηση στην Ελλάδα που θα
διαπραγματευτεί στο εξωτερικό για τα συμφέροντα της χώρας, σε πλήρη
αντιπαράθεση με την πολιτική της λιτότητας».
Η ομιλία του Αξέξη Τσίπρα στο Volksbühne am Rosa-Luxemburg-Platz
βρίσκεται από χθες στη Γερμανία, για τη συνεδρίαση της Εκτελεστικής
Επιτροπής του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, στο οποίο είναι
αντιπρόεδρος.
γωνιά της Ευρώπης, το μήνυμα της αλληλεγγύης, της αντίστασης και της
ελπίδας.Για να ορθώσουμε στη βαρβαρότητα του νεοφιλελευθερισμού την αξιοπρέπεια της Δημοκρατίας.
δεκαεννέα εκατομμύρια στις χώρες της Ευρωζώνης. Και το ενάμιση
εκατομμύριο στην Ελλάδα.Σήμερα που ο νεοφιλελευθερισμός λειαίνει το έδαφος για την ανάπτυξη των κενών αριθμών.Με επισφαλή εργασία, χαμηλές αμοιβές και εργασιακό χάος.Με την Ελλάδα ως ειδική οικονομική ζώνη της Ευρώπης. Όπως την
περιέγραψε ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών Χανς Πέτερ
Κάιτελ, Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο περιοδικό Der Spiegel.
ολοκληρώνει τον οδικό χάρτη μιας πραγματικά συντηρητικής και
νεοφιλελεύθερης νομισματικής ένωσης, Με πυρήνα το «ευρωπαϊκό
δημοσιονομικό σύμφωνο» της μόνιμης λιτότητας.
ρεαλιστικές προτάσεις μας για τη συνταγμένη, κοινωνικά δίκαιη και
βιώσιμη έξοδο των χωρών μας και της Ευρωζώνης από την διπλή κρίση χρέους
και πολιτικής.Για τη δημοκρατική και προοδευτική επανίδρυση της Ευρώπης.
την αναπτυξιακή δυναμική της ως αυτόνομης οικονομικής οντότητας. Και αίρουν τη νέα διαίρεσή της στο δίπολο Βορρά δανειστών – Νότου χρεωστών. Προτάσεις για την απόδοση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ρόλου πραγματικής κεντρικής τράπεζας. Για τον φόρο Tobin. Για το δημοκρατικό και πολιτικό έλεγχο των αγορών. Για την εγγύηση των τραπεζικών καταθέσεων σε όλη την Ευρωζώνη. Για ισχυρό και αναδιανεμητικό ευρωπαϊκό προϋπολογισμό.
οριστικά και συλλογικά η κρίση χρέους στην ευρωζώνη :Τη σύγκληση
Ευρωπαϊκής Διάσκεψης για το Χρέος, Κατά το προηγούμενο της Διάσκεψης
του Λονδίνου για το χρέος της Γερμανίας το 1953.
ρίχνουν τις αποταμιεύσεις τους στο βαρέλι δίχως πάτο που ανοίγει η
λιτότητα στις υπερχρεωμένες χώρες. Αλλά και γιατί αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τη διόγκωση του
δημόσιου χρέους στο σύνολο της Ευρωζώνης, Με το μέσο όρο να ξεπερνάει το
90% του ΑΕΠ της.
στις τσέπες τραπεζιτών της Γερμανίας της Γαλλίας της Ελλάδας.Η κυβέρνηση Μέρκελ έχει επιβάλει στην Ελλάδα. Αλλά και στον
ευρωπαϊκό Νότο συνολικά. Την αποτυχημένη και καταστροφική πολιτική της
λιτότητας. Η οποία, με την ύφεση που προκαλεί, έχει καταστήσει το
δημόσιο χρέος της Ελλάδας, ως ποσοστό του ΑΕΠ, μη βιώσιμο και εκτός
ελέγχου. Είναι μια επιλογή η οποία θα καταστρέψει την Ευρώπη αν
εφαρμοστεί σε χώρες όπως η Γαλλία η ακόμα και η Γερμανία. Για την Ελλάδα το 2013 δεν είναι το τελευταίο έτος της ύφεσης. Όπως
ισχυρίζονται η τρόικα των δανειστών και η συγκυβέρνηση των συμφερόντων
της στην Ελλάδα. Στην έκθεση του περασμένου Δεκεμβρίου, Το έγκυρο Κέντρο Προβλέψεων
του Ινστιτούτου Παγκόσμιων Οικονομικών του Κιέλου συμφιλίωσε την
οικονομετρία με την κοινή λογική.
επταετία το 2014, η διαγραφή σημαντικού μέρους της ονομαστικής αξίας του
είναι όχι μόνον αναπόφευκτη, αλλά και αναντικατάστατη προϋπόθεση για να
βγει η χώρα από την ύφεση και να πυροδοτηθεί η οικονομική ανάκαμψη. Και θέλω να το επισημάνω: Σήμερα βρισκόμαστε στο τρίτο μνημόνιο
επειδή τα άλλα δυο απέτυχαν. Και απέτυχαν όχι γιατί δεν εφαρμόστηκαν
αλλά γιατί ήταν παράλογη και αποτυχημένη η συνταγή τους.
Και η πολιτική των κυβερνήσεων και της τρόικα, ήταν να σώσουν στο
συρτάρι τη λίστα με τους φοροφυγάδες και να υπερφορολογήσουν τα φτωχά
και μεσαία στρώματα.Υπερφορολογούν εκείνους που τους έχουν μειώσει τα εισοδήματα δυο και τρεις φορές. Είναι χαρακτηριστικό: Αύξησαν από τον Οκτώβρη τον φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης κατά 40%.Και επειδή ο κόσμος δεν έχει να πληρώσει. Πολύ απλά αποφάσισε να
μην αγοράζει καθόλου πετρέλαιο. Και άρχισε να αγοράζει ξυλόσομπες, να
καίει ότι βρει μπροστά του για να ζεσταθεί.Αποτέλεσμα : και τα δάση αποψιλώνονται και ο ουρανός της Αθήνας και
της Θεσσαλονίκης και των άλλων μεγάλων πόλεων πνίγεται από το νέφος της
αιθαλομίχλης αλλά και τα δημόσια έσοδα είναι λιγότερα απο ότι πέρσι.
στρατηγικής της τρόικα και ο πραγματικός ρόλος της τρικομματικής
κυβέρνησης Σαμαρά.
αλλά ο κανόνας ενός συστήματος κλεπτοκρατίας που οδήγησε στη χρεοκοπία.
μιντιάρχες, δεν κρύφτηκε τυχαία από το διεφθαρμένο ελληνικό πολιτικό
προσωπικό.Ούτε η Ευρωπαϊκή ηγεσία, άφησε τυχαία ανεξέλεγκτη την ελληνική πολιτική ηγεσία να προστατεύει τους εκλεκτούς της.Αυτή η αβλεψία ήταν το αντίδωρο αλλά και το εργαλείο χειραγώγησης ταυτόχρονα.
ανοίξει. Η κατάθεση Χριστοφοράκου παραμένει στα συρτάρια ασφαλείας της
γερμανικής δικαιοσύνης.
παρέμενε επί δύο χρόνια στα συρτάρια δύο διαδοχικών υπουργών
Οικονομικών. Των κυρίων Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλου.
τιτάνιο έργο της προστασίας του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στην υπόθεση του
σκανδάλου ασυλίας της φοροδιαφυγής.Ούτε ότι τώρα, Σαμαράς και Βενιζέλος προσπαθούν να στρέψουν το φως
των προβολέων από την χρεοκοπία της λιτότητας και της φοροεπιδρομής
στους αδύναμους, στη στρατηγική της έντασης και του διχασμού.
κυβερνητικών εταίρων για αδιαφάνεια, περιορισμό του δημοκρατικού ελέγχου
και ατιμωρησία των υπόλογων για τα σκάνδαλα.
στηρίξει τον ελληνικό λαό στον αγώνα του για μια μεγάλη και δημοκρατική
πολιτική αλλαγή.Θέλουμε να αλλάξουμε την Ελλάδα και είμαστε οι μόνοι που το μπορούμε.Γιατί εμείς δεν διαμορφώσαμε το παρελθόν. Και γιατί δεν
δεσμευόμαστε από την οικονομική ολιγαρχία που επιδιώκει τη διατήρηση των
προνομίων της.Με την αλληλεγγύη των ευρωπαϊκών προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων. Με την αλληλεγγύη της Ευρωπαϊκής Αριστεράς,Με την αγωνιστική πρωτοπορία των λαών της Ευρώπης. Θα πετύχουμε μια σπουδαία πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα και αυτό θα
είναι η σπίθα για τη μεγάλη ανατροπή του νεοφιλελευθερισμού σε όλη την
Ευρώπη.
Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), Αλέξη Τσίπρα, μετά την ομιλία του
στις εργασίες της Συνόδου της Εκτελεστικής Επιτροπής του κόμματος
οποίο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το εφαρμοζόμενο σχέδιο της λιτότητας
και των μνημονίων. Από την κρίση δεν βγαίνεις με περικοπές και σκληρή
λιτότητα. Από την κρίση βγαίνεις με δίκαιη ανάπτυξη, αναδιανομή και
ενίσχυση της απασχόλησης. Αυτό είναι το μήνυμα που θέλουμε να δώσουμε
από το Βερολίνο.
νεοναζισμού και την ανάπτυξη ακραίων ιδεολογιών στην Ευρώπη και
ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Φτιάχνουμε ασπίδα προστασίας των λαών και
ταυτόχρονα διεύρυνσης της δημοκρατίας. Η απάντηση στην κρίση είναι
ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή και δημοκρατία.
Ο
παππούς μου είχε γεννηθεί και μεγαλώσει στη Σμύρνη έως τον ξεριζωμό του
22. Γκιαούρης εκεί, τουρκόσπορος εδώ, αλλά με ατσάλινη θέληση και,
κυρίως, αθαρό μυαλό. Τον θυμάμαι πάντα να μου λέει «ή παπάς παπάς ή
ζευγάς ευγάς». Δεν το ξέχασα ποτέ…
Στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ μάλλον κανείς δεν έχει σμυρνέικη
καταγωγή. τσι, κανείς δε βλέπει τη διαφορά του παπά απ’ τον ζευγά. Άλλο
είναι το κόμμα που θέλει να κερδίσει την πλειοψηφία του κόσμου και να
κυβερνήσει και άλλο εκείνο που χαϊδεύει τα γκρουπούσκουλα και επιχειρεί
να ψαρέψει ψηφαλάκια στα θολά νερά που κολυμπούν κουκουλοφόροι,
αντεξουσιαστές ληστές τραπεζών και λοιπά κακοποιά ρετάλια.
Στον ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να τα ισορροπήσουν και τα δυο. Επισήμως είναι
το πρώτο, ανεπισήμως είναι και το δεύτερο -κάτι σαν kinder έκπληξη ένα
πράγμα. Πράξη πρώτη: Αποφασίζει το κράτος (μετά από 22 χρόνια)
να βγάλει τους καταληψίες από τη Βίλα Αμαλία και βρίσκει μέσα λοστούς,
αντιασφυξιογόνες μάσκες, και εκατοντάδες μπουκάλια -έτοιμα για την
παρασκευή μολότωφ. Πώς αντιδρούν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ; Μιλούν
για πολιτική καταστολής της κυβέρνησης και πληροφορούν το πανελλήνιο τι
έχουν και οι ίδιοι στα σπίτια τους πολλά άδεια μπουκάλια (γιατί πίνουν
ολλές μπύρες!), καθώς και αντιασφυξιογόνες μάσκες, διότι πηγαίνουν
-λέει- τις διαδηλώσεις και δέχονται τα χημικά των ΜΑΤ.
Πράξη δεύτερη: Η αστυνομία αποφασίζει, επιτέλους, να
καθαρίσει το χώρο προστά στην ΑΣΟΕΕ από τους παράνομους μικροπωλητές,
μπαίνει στο κτίριο του πανεπιστημίου και βρίσκει -εκτός από την παράνομη
πραμάτεια- κοντάρια, άδεια μπουκάλια, αντιασφυξιογόνες μάσκες και έναν
ολόκληρο ραδιοφωνικό σταθμό!
Πώς αντιδρούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ; Καταγγέλλουν την παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου και κάνουν λόγο για αυξανόμενο αυταρχισμό.
Πράξη τρίτη: Η αστυνομία ανακαταλαμβάνει τη Βίλα
Αμαλία, στην οποία έχουν εισβάλλει ξανά αναρχικοί, και βρίσκει τα ίδια
πολεμοφόδια. Λίγο αργότερα ομοϊδεάτες τους καταλαμβάνουν και τα γραφεία
της ΔΗΜΑΡ -πράγμα που δεν έχει συμβεί ποτέ μετά την πτώση της Χούντας το
1974. Τι κάνουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το γραφείο Τύπου του;
Αρνούνται α καταδικάσουν τη νέα εισβολή των αναρχικών στη Βίλα Αμαλία,
αντίθετα καταγγέλλουν την κυβέρνηση για στρατηγική έντασης (λες και την
ένταση τη δημιουργούν οι δυνάμεις της νομιμότητας και όχι οι καταληψίες
δημοσίων κτιρίων), και στο τέλος αποδοκιμάζουν τη «συμβολική» -όπως τη
χαρακτηρίζουν- κατάληψη των γραφείων της ΔΗΜΑΡ. Με αυτή τη σειρά, στο
συγκεκριμένο πλαίσιο, γεγονός που προκαλεί την έντονη αντίδραση του
κόμματος του Φώτη Κουβέλη – και όχι μόνο.
Όλων αυτών είχε προηγηθεί το δεκαήμερο ταξίδι αναψυχής του
Αλέξη Τσίπρα τη Βραζιλία και την Αργεντινή για τις γιορτές των
Χριστουγέννων! Μαζί του ήταν η σύντροφός του και τα δυο του παιδιά, καθώς και τρεις – τέσσερεις στενοί συνεργάτες του!
Η προσπάθεια που κατεβλήθη ήταν να εμφανιστεί ως ταξίδι πολιτικό, που
στόχο είχε την απόκτηση γνώσεων και εμπειριών από δυο χώρες που
αντιμετώπισαν σοβαρή κρίση και -κατά τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ- τώρα είναι
πάλι δυνατές. Το γεγονός ότι τις ημέρες που βρισκόταν στο Μπουένος Άιρες
άνεργοι λεηλατούσαν σούπερ μάρκετ και καταστήματα ένδυσης, προφανώς,
στερείται σημασίας…
Τελικά, με τη βοήθεια των Μέσων Ενημέρωσης, τα οποία αποσιώπησαν
πλήρως τα στοιχεία αναψυχής του ταξιδιού, (μιλάω για τα Μέσα που ο ίδιος
αποκαλεί διαπλεκόμενα), οι πολίτες σχημάτισαν την εντύπωση ότι
επρόκειτο, πράγματι, για επίσκεψη εργασίας. Αυτό, όμως, απεδείχθη
χειρότερο τελικά, καθώς ένα τμήμα του κόσμου σκιάχτηκε από τη σκέψη ότι η Ελλάδα μπορεί αίφνης να βρεθεί αύριο από την Ευρώπη στη Λατινική Αμερική. Και πριν προλάβει να συνέλθει, τσουπ, ανακοινώνεται ταξίδι Τσίπρα στο Βερολίνο για να συναντήσει τον «μισητό» Σόιμπλε.
Με δυο λόγια και παπάς και ζευγάς συνεχώς… Ποιος αναρωτιέται,
λοιπόν, τώρα γιατί τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ υποχωρούν δυο μονάδες μέσα σε
30 μέρες και ανεβαίνουν τρεις μονάδες της ΝΔ; Ποιος αναρωτιέται γιατί τα ποσοστά του ίδιου του Τσίπρα πέφτουν πέντε μονάδες και, αντίστοιχα, του Σαμαρά ανεβαίνουν οκτώ; Ποιος αναρωτιέται γιατί
πέφτει στο 19% το ποσοστό όσων προτιμούν κυβέρνηση Τσίπρα (-4 μονάδες
από τον Δεκέμβριο) και ανεβαίνει στο 40% (+5 μονάδες) η τρικομματική
κυβέρνηση υπό τον Σαμαρά;