Με βάση έκθεση της οργάνωσης “OpenDoors“, εκατό εκατομμύρια χριστιανοί που κατοικούν σε διάφορες περιοχές
του κόσμου, ζουν σε κίνδυνο. Στον κατάλογο των πενήντα πιο επικίνδυνων χωρών
για τους χριστιανούς, η Τουρκία καταλαμβάνει την 31η θέση. Από την άλλη πλευρά,
η πιο ασφαλής περιοχή για τους χριστιανούς είναι η περιοχή του Ομόσπονδου
Κουρδιστάν, στο Βόρειο Ιράκ, όπου έχουν καταφύγει τα τελευταία χρόνια από άλλες
μη ασφαλείς περιοχές του Ιράκ, με πιο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν να
είναι η μη γνώση της κουρδικής γλώσσας.

Στη φετινή έκθεση της οργάνωσης, που
ανακοινώθηκε την παραμονή της απονομής των Βραβείων Νόμπελ, υπάρχει ειδική αναφορά
στο Ιράν, την Τουρκία, τη Συρία, το Ιράκ και το ομόσπονδο Κουρδιστάν.

Το Ιράν, από τη δεύτερη θέση που κατείχε
πέρυσι, κατέβηκε στην πέμπτη σειρά, όπου οι χριστιανοί συνεχίζουν να υφίστανται
καταπιέσεις, οι οποίες αυξήθηκαν με την άνοδο στην εξουσία των συντηρητικών
ισλαμιστών, το 2005. Οι εκκλησίες των Αρμενίων και των Ασσυρίων χριστιανών που
ζουν στη χώρα αυτή, είναι υπό τη συνεχή παρακολούθηση του κράτους. Απαγορεύεται
στους πολίτες του Ιράν να επιλέξουν τη χριστιανική θρησκεία, ενώ όσοι είναι ήδη
χριστιανοί απειλούνται με θάνατο, όπως επιτάσσει ο ιερός νόμος (σαρία). Οι 460
χιλιάδες χριστιανοί του Ιράν χρησιμοποιούν τη δική τους γλώσσα κατά τη
λειτουργία στην εκκλησία, ενώ απαγορεύεται ρητά η χρήση της περσικής γλώσσας
στις θρησκευτικές τελετές και διδασκαλία.

Όσον αφορά στην Τουρκία, σύμφωνα πάντα με την
έκθεση, αν και έχει υπογράψει τις σχετικές διεθνείς συμφωνίες, οι χριστιανοί
στη χώρα αυτή δεν είναι ισότιμοι με τους μουσουλμάνους πολίτες. Ο χριστιανισμός
είναι η μεγαλύτερη αιτία επίθεσης για τους Τούρκους εθνικιστές. Οι 100 χιλιάδες
χριστιανοί που ζουν στην Τουρκία θεωρούνται εν δυνάμει «πράκτορες ξένων
δυνάμεων από το κράτος και από τους μουσουλμάνους. Το γεγονός ότι δεν έχουν
αποκαλυφθεί οι πραγματικοί ένοχοι της σφαγής των χριστιανών στη Μαλάτεια, τον
Απρίλιο του 2007, αλλά και οι δολοφονίες του Αρμένιου δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ
στην Κωνσταντινούπολη και του ιερέα Σαντόρο, στην Τραπεζούντα, αποτελεί
απόδειξη της εμπλοκής του κράτους στις εγκληματικές ενέργειες εναντίον
χριστιανών.

Σε σχέση με τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης
Ερντογάν, που έγιναν στα πλαίσια της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας, αυτές
έχουν μείνει στα χαρτιά και δεν έχουν εφαρμοστεί στην πράξη.

Σύμφωνα πάντα με την έκθεση, η κυβέρνηση
αναγνωρίζει επίσημα μόνον την εκκλησία των Αρμενίων και των Ελληνο-ορθοδόξων,
ενώ μέσα στην κοινωνία είναι εμπεδωμένη η άποψη ότι οι χριστιανοί είναι
«πράκτορες ξένων δυνάμεων» και «προδότες της πατρίδας».

Επίσης, δεν δίδονται άδειες ανέγερσης
εκκλησιών, δεν επιτρέπεται η λειτουργία θρησκευτικών σχολείων, ενώ
απαγορεύονται θρησκευτικά σεμινάρια. Οι χριστιανοί που εργάζονται στο δημόσιο
υφίστανται διακρίσεις και καταπιέσεις λόγω της πίστης τους, ενώ πολλοί
χριστιανοί χάνουν τη δουλειά τους και πάλι εξ αιτίας της πίστης τους. Επί
πλέον, όσον αφορά την Τουρκία, η έκθεση αναφέρει ότι όσοι εισέρχονται σε
εκκλησίες και όσοι προσέρχονται σε θρησκευτικές συγκεντρώσεις, παρακολουθούνται
στενά από αστυνομικούς και άτομα των υπηρεσιών πληροφοριών, υπό το πρόσχημα της
προστασίας τους, ενώ εκείνους που εξέρχονται των εκκλησιών υφίστανται
παρενοχλήσεις και εξυβρίζονται από τους αστυνομικούς και από τους
εθνικιστές-ισλαμιστές.

Τέλος, στην έκθεση αναφέρεται ότι το 1,9
εκατομμύριο χριστιανοί της Συρίας, που ήταν η πιο ασφαλής χώρα για τους
χριστιανούς στη Μέση Ανατολή, αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ασφάλειας και
επιβίωσης, εξ αιτίας της δράσης των ενόπλων ισλαμιστών, ενώ το μέλλον τους
προβλέπεται εξαιρετικά δυσοίωνο, σε περίπτωση που αναλάβουν τα ηνία της
εξουσίας οι σουνίτες μουσουλμάνοι.

Όταν μιλούν Έλληνες για το πραγματικό πρόσωπο
της Τουρκίας, θεωρούνται «κύκλοι που ενοχλούνται από την ελληνοτουρκική
προσέγγιση».

Τώρα που μιλούν οι ξένοι;

Κυριακάτικη Δημοκρατία