Tου Kώστα Iορδανίδη
Οι εκλογές έλυσαν τυπικά το πρόβλημα σχηματισμού κυβερνήσεως, με τη Νέα Δημοκρατία να αυξάνει σημαντικότατα την εκλογική της βάση και το ΠΑΣΟΚ να διασώζεται από την εξαφάνιση. Το εάν η Ελλάς αποφύγει τελικά και τυπικά τη χρεοκοπία, εάν παραμείνει στη Ζώνη του Ευρώ ή επιστρέψει στη δραχμή, εάν η οικονομία ανακάμψει, αυτό είναι θέμα τελείως διαφορετικής ποιότητος.
Με βάση, όμως, τα δεδομένα που υπάρχουν, η όποια αδυναμία σχηματισμού κυβερνήσεως των δύο προαναφερθέντων κομμάτων που επαίρονται ότι εκφράζουν την «αστική τάξη» της χώρας, θα ήταν απλώς πολιτική ενέργεια κακουργηματική.
Ουδένα ενδιαφέρει εάν η Δημοκρατική Αριστερά υπερβεί τα υπαρξιακά της προβλήματα και αποφασίσει να μετάσχει ή να απόσχει των όποιων κυβερνητικών ευθυνών, σε ένα σχήμα συνεργασίας που θα εγγυάται την παραμονή της χώρας στο ευρώ, σύμφωνα με τις προεκλογικές δεσμεύσεις των στελεχών της.
Ουδείς μπορεί να χρησιμοποιήσει ως άλλοθι την άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να συμμετάσχει σε κυβέρνηση με τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Αλέξης Τσίπρας, που εκτοξεύθηκε στα ύψη εντός τριάντα μηνών, κατέστησε σαφέστατη την πρόθεσή του να είναι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως. Αντιληπτή και η στάση του κ. Τσίπρα, ακατανόητη, ωστόσο, η πρώτη τοποθέτηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, που φαίνεται να επιμένει στη συμμετοχή και του ΣΥΡΙΖΑ σε μία κυβέρνηση «εθνικής συνευθύνης». Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ γνωρίζει κάλλιστα ότι η ευθύνη των δύο Μνημονίων ανήκει κατ’ αποκλειστικότητα στο κόμμα του οποίου ηγείται. Αποτελεί εκδήλωση μοναδικής πολιτικής ανευθυνότητος να μη μετάσχει ενεργώς σε μία κυβέρνηση, που πρέπει να εφαρμόσει ή να εισάγει νέες παραμέτρους σε δύο Μνημόνια, που «διαπραγματεύθηκαν» ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος.
Καθ’ όσον αφορά τους διάφορους υπαινιγμούς και σπερμολογίες ότι ο πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Αντώνης Σαμαράς δεν πρέπει να είναι πρωθυπουργός μιας κυβερνήσεως συνεργασίας, αλλά ότι θα ήταν σκόπιμο να αναζητηθεί «πρόσωπο κοινής αποδοχής», αποτελεί επιεικώς αστοχία πρώτου μεγέθους. Αρκετά ταλαιπωρήθηκαν οι Ελληνες ψηφοφόροι από τους ακκισμούς πολιτικών περιορισμένου διαμετρήματος. Η κάλπη ανέδειξε τη Ν.Δ. πρώτο κόμμα· έδωσε στο ΠΑΣΟΚ ποσοστό, που επιτρέπει τον σχηματισμό κυβερνήσεως πλειοψηφίας. Ο κ. Σαμαράς θα είναι αυτοδικαίως ο νέος πρωθυπουργός της χώρας και το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να συνδράμει δημιουργικά. Ολα τα άλλα είναι εκ του περισσού. Ούτως ή άλλως οι προοπτικές δεν είναι ενθαρρυντικές. Η Ε.Ε. εισέρχεται σε φάση ιδιαίτερης ρευστότητος, καθώς η κρίση επεκτείνεται διαρκώς και η «αναθεώρηση» του Μνημονίου που υπερψηφίσθηκε πριν από λίγους μήνες δεν είναι διόλου αυτονόητη.