Weather Icon
Γενικά θέματα 1 Μαΐου 2012

Πρωτομαγιά 1944: Η εκτέλεση στο σκοπευτήριο Καισαριανής Εξήντα οκτώ χρόνια από την εκτέλεση των πατριωτών από απόσπασμα των ναζί

Πρωτομαγιά 1944: Η εκτέλεση στο σκοπευτήριο Καισαριανής
Το μνημείο των πεσόντων στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής
Πρωτομαγιά 1944-Πρωτομαγιά 2012: Εξήντα
οκτώ χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την ηρωική θυσία των 200 πατριωτών
στην Καισαριανή μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα των ναζί.

Οι «200», πρώην κρατούμενοι-εξόριστοι επί δικτατορίας Μεταξά στην
Ακροναυπλία, την Ανάφη, τον Αϊ-Στράτη κ.ά., εκτελέστηκαν ως αντίποινα
για το θάνατο ενός Γερμανού στρατηγού και τριών συνοδών του αξιωματικών
στους Μολάους της Λακωνίας, στις 27 Απριλίου του 1944.

Δέκα φορτηγά χρειάστηκαν για να μεταφέρουν τους «200» από το Χαϊδάρι,
όπου κρατούνταν, στην Καισαριανή. Και ο δρόμος γέμισε σημειώματα, στη
μάνα, στον πατέρα, στα αδέλφια, στους αγαπημένους, στους συναγωνιστές,
παρακαταθήκη για αυτούς που έμεναν πίσω να συνεχίσουν την πάλη για την
ελευθερία.

«Καλύτερα να πεθάνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει
σκλάβος» έγραψε στην πορεία του προς το θάνατο ο Νίκος Μαριακάκης,
γεωπόνος από τα Χανιά. Αξέχαστο το «όχι» του Ναπολέοντα Σουκατζίδη στην
προσφορά των ναζί να του χαρίσουν τη ζωή, επειδή γνώριζε πέντε γλώσσες
και τους ήταν χρήσιμος ως διερμηνέας. Είπε ότι θα δεχόταν να ζήσει μόνο
εάν δεν πήγαινε άλλος στο εκτελεστικό απόσπασμα στη θέση του.
Ανά είκοσι άτομα γινόταν οι εκτελέσεις και όσοι έζησαν από κοντά
εκείνες τις στιγμές θυμούνται ότι το χώμα δεν προλάβαινε να ρουφήξει το
αίμα. Πλήθος κόσμου έτρεξε να δει εάν βρισκόταν κάποιος δικός τους στα
φορτηγά που επέστρεφαν γεμάτα πτώματα. Την ημέρα εκείνη γράφτηκε μία από
τις πλέον αιματοβαμμένες σελίδες της αντίστασης κατά του κατακτητή στο
Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Εκδηλώσεις μνήμης

Οι σκληρές μνήμες θα ξυπνήσουν φέτος και πάλι στο Σκοπευτήριο της
Καισαριανής, όπου θα γίνει το καθιερωμένο προσκλητήριο των νεκρών, φόρος
τιμής σε εκείνους που έδωσαν υπερήφανα τη ζωή τους για την ελευθερία.

Ο Δήμος Καισαριανής  με μια σειρά εκδηλώσεων, επιδιώκει να αναδείξει τη
θυσία των «200», όχι μόνο ως το σημαντικότερο ιστορικό γεγονός της
πόλης, αλλά και ως παγκόσμιο ορόσημο του εργατικού κινήματος και
καθιερώνει για δεύτερη συνεχή χρονιά την 1η του Μάη ως ημέρα σύμβολο
αγώνων και  ημέρα μνήμης και τιμής στο Θυσιαστήριο της Λευτεριάς.

Οι εκδηλώσεις που ξεκίνησαν τη Δευτέρα 30 Απριλίου θα συνεχιστούν
ανήμερα της Πρωτομαγιάς. Στις 10:30 θα ξεκινήσει η πορεία από την
αναθηματική πλάκα «Άρη Βελουχιώτη» (τέρμα οδού Αναξαγόρα και Τσάφου, στο
σημείο όπου ο Άρης μίλησε για πρώτη φορά για ένοπλο αγώνα) και θα
καταλήξει στο χώρο της Θυσίας, όπου θα γίνει τρισάγιο, ομιλίες,
προσκλητήριο νεκρών και κατάθεση στεφανιών.

Εκδήλωση μνήμης στον ίδιο χώρο διοργανώνει και ο ΣΥΡΙΖΑ, αντιπροσωπεία του οποίου, με επικεφαλής τον Μανώλη Γλέζο, θα
μεταβεί στο Σκοπευτήριο μετά την προσυγκέντρωση του ΕΚΑ στην Ομόνοια
στις 10:00 πμ. Η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις 13:00 το μεσημέρι στην
πλατεία Καισαριανής, θα ακολουθήσει χαιρετισμός από συνδικαλιστικά
στελέχη και στη συνέχεια θα γίνει πορεία προς το Σκοπευτήριο
Καισαριανής.
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=455504 

 
Ναπολέων Σουκατζίδης

Ο Ναπολέων Σουκατζίδης στο Τμήμα Μεταγωγών στον Πειραιά το 1936. Στην ένθετη φωτογραφία, πορτρέτο του Ν. Σουκατζίδη.
Μεταξύ
των διακοσίων που εκτελέστηκαν την Πρωτομαγιά του 1944 ήταν και ο
Ναπολέων Σουκατζίδης, ο μεγάλος ήρωας του Χαϊδαρίου. Από τη θέση του
διερμηνέα, την οποία είχε από την ίδρυση του στρατοπέδου, ο Σουκατζίδης
προσπαθούσε να βοηθά με κάθε δυνατό τρόπο, αλλά και με αυτοθυσία τους
συγκρατουμένους του.

Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό που μας παραδίδει ο Φλούντζης.
Κάποια στιγμή, λοιπόν, ο τρομερός Radomski επέβλεπε μία ομάδα Εβραίων
που μετέφεραν μπάζα και αντιλήφθηκε ότι ένας από τους εργάτες δεν είχε
εντελώς γεμάτο τον ντενεκέ του και βάδιζε με πιο αργό βήμα. Ο «Σύρμας»
έβαλε τις φωνές και ζήτησε από τον Σουκατζίδη να τον χτυπήσει. Εκείνος,
φυσικά, αρνήθηκε με επιμονή, πράγμα που εξαγρίωσε τον διοικητή.Έτσι,
άρχισε να χτυπά με μεγάλη αγριότητα τον διερμηνέα. Εν τω μεταξύ ο
Εβραίος έφυγε. Όταν το είδε αυτό ο Radomski, είπε στον Ναπολέοντα ότι ο
άνθρωπος που υπεράσπιζε ήταν τεμπέλης και θρασύς. Έτσι, του ζήτησε ξανά
να τον χτυπήσει. Ο Σουκατζίδης αρνήθηκε και αναγκάστηκε να υποστεί νέο
ξυλοδαρμό από τον βάναυσο διοικητή.

Ο Ναπολέων Σουκατζίδης γεννήθηκε στην Προύσα το 1909. Μετά τη
Μικρασιατική καταστροφή εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Κρήτη.
Σπούδασε στη Μέση και Ανώτατη Εμπορική Σχολή, εργάστηκε ως λογιστής και
υπήρξε πρόεδρος των Εμποροϋπαλλήλων Ηρακλείου. Ανέπτυξε σημαντική
συνδικαλιστική δράση, εξαιτίας της οποίας συνελήφθη και εξορίστηκε στον
Αϊ Στράτη. Ακολούθως μεταφέρθηκε στις φυλακές της Ακροναυπλίας, των
Τρικάλων και της Λάρισας και τελικά κατέληξε στο Χαϊδάρι.

Η αναφορά του ονόματος του Σουκατζίδη στη λίστα των μελλοθανάτων της 1ης
Μαΐου 1944 προκάλεσε μεγάλη κατάπληξη και δέος στους κρατουμένους του
Χαϊδαρίου. Ο ίδιος αποδέχθηκε τη μοίρα με ένα χαμόγελο και παρέδωσε τη
σφυρίχτρα και τα χαρτιά του στον βοηθό διερμηνέα Θανάση Μερεμέτη
λέγοντάς του:«Θανάση, μη ξεχνάς ποτέ πως είσαι Έλληνας κρατούμενος και εξυπηρετείς
Έλληνες αγωνιστές. Να είσαι πάντα καλός και μαλακός μαζί τους. Στο
πρόσωπό σου τους αποχαιρετώ όλους».Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Karl Fischer πρότεινε στον Σουκατζίδη να του
χαρίσει τη ζωή, εκτελώντας αντί γι’ αυτόν κάποιον άλλο κρατούμενο. Ο
ανδρείος διερμηνέας αρνήθηκε κατηγορηματικά.

http://www.haidari.gr/Default.aspx?tabid=218&language=el-GR

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter

Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube

Εγγραφείτε στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη στο Youtube