ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ – ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Τα πολεμικά πλοία πλέουν επί των υδάτων της μη ανακηρυχθείσης ελληνικής ΑΟΖ, εκτυλίσσοντας απόρρητα μεν αλλά στοχευμένα επιχειρησιακά σενάρια, τα οποία «αποκαλύπτουν» την παγίωση μιας νέας γεωστρατηγικής πραγματικότητας. Υπό την αιγίδα της αστερόεσσας, το Πολεμικό Ναυτικό εισήλθε σε μία από τις πλέον δυσπρόσιτες στρατιωτικές λέσχες της υφηλίου, καθώς μετά από ισραηλινή πρόσκληση ζητήθηκε και εγκρίθηκε η ελληνική συμμετοχή σε μια «κλειστή» άσκηση. Το γεγονός αυτό δεν θα είχε εν πρώτοις κάποια ιδιαίτερη σημασία, εάν δεν γνωρίζουμε την προϊστορία.
Για έντεκα χρόνια (1998-2009) αμερικανικές, ισραηλινές και τουρκικές ναυτικές μονάδες με την εμπλοκή μαχητικών αεροσκαφών, ελικοπτέρων και αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας, διεξήγαγαν – κατ’ αποκλειστικότητα μεταξύ τους – την άσκηση Reliant Mermaid. Το 2010 συνέβη μια ουσιαστική μεταβολή στη σύνθεση της τριεθνούς άσκησης καθώς την θέση της Τουρκίας κατέλαβε η Ελλάδα. Επίσης η ονομασία άλλαξε σε Noble Dina. Εκεί όμως που βρίσκεται η ουσία της τριεθνικής αυτής εκπαιδευτικής δραστηριότητας αφορά τα επιχειρησιακά σενάρια, τα οποία διαφέρουν πλήρως από εκείνα της Reliant Mermaid. Στην Noble Dina έχει εγκαταλειφτεί το κλασικό μοτίβο της άσκησης που εστιάζεται σε αποστολές έρευνας και διάσωσης (SAR) και άλλα συναφή εκπαιδευτικά αντικείμενα. Επειδή ολόκληρη η διαδικασία καλύπτεται από το πέπλο του απορρήτου, καθώς καμία πλευρά δεν επιθυμεί να αποκαλύψει τι περιλαμβάνει το βασικό επιχειρησιακό σενάριο – σε αντίθεση με ότι συνέβαινε στο παρελθόν – οι τύποι και οι επιχειρησιακές δυνατότητες των συμμετεχόντων σκαφών φωτίζουν κάποια σημεία…
Συνοψίζοντας τα παραπάνω μπορούμε να τολμήσουμε να προβούμε σε ορισμένες αρχικές – παρότι πρόωρες – παρατηρήσεις:
β) η τοπογραφία μας επιτρέπει να ταυτίσουμε τον υδάτινο χώρο στον οποίο εξελίσσεται ηNoble Dina, με την ενοποιημένη ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ την οποία «απειλεί» η Τουρκία,
γ) η συμμετοχή πολεμικών κατευθυνομένων βλημάτων συν τις δυνατότητες που παρέχει το φερόμενο σύστημα Aegis«προδίδει» την ύπαρξη επιχειρησιακού σεναρίου ανάπτυξης αντιαεροπορικής ομπρέλας αεράμυνας περιοχής, κάτω από την οποία θα ενεργήσουν οι φρεγάτες και κορβέτες Ελλάδας-Ισραήλ, που διαθέτουν αεράμυνα σημείου,
δ) πάντοτε η αποστολή υποβρυχίων συνδυάζεται με επιθετικές πρωτοβουλίες καθώς και με εκτέλεση ειδικών επιχειρήσεων.
Για να μπορέσουμε να «δούμε» καλύτερα τους σκοπούς της άσκησης, μπορούμε να πραγματοποιήσουμε μια προσομοίωση επί χάρτου, όπου πέριξ των πολεμικών πλοίων και σε γνωστά σημεία (βλ. αριθμημένα οικόπεδα) θα τοποθετήσουμε εξέδρες άντλησης υδρογονανθράκων, καθώς και πλωτά συνεργεία πόντισης αγωγών μεταφοράς ενεργειακών αγαθών. Ο «εχθρός» επιχειρεί να εμποδίσει τις εργασίες και τότε παρεμβαίνουν πολεμικά σκάφη από Ελλάδα και Ισραήλ, καθώς και τα περιπολούντα σκάφη των ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί δεν εμπλέκονται αλλά τηρώντας «ενεργή ουδετερότητα» δημιουργούν έναν αντιαεροπορικό θόλο πάνω από την θερμή περιοχή, διαμηνύοντας ότι πρόκειται για απαγορευμένη σε πτήσεις στρατιωτικών αεροσκαφών, ζώνη αποτρέποντας την Τουρκική Αεροπορία. Φυσικά τα προαναφερόμενα συνιστούν υπόθεση που δεν μπορεί να διασταυρωθεί.
Αυτοί που χαράσσουν στρατηγική γνωρίζουν την αποκλίνουσα πορεία που ήδη έχει λάβει η Τουρκία, σε αντίθεση με τους πρόσκαιρους εμπορικά κατευθυνόμενους «πωλητές» ευημερίας, που θεληματικά αγνοούν την γεωπολιτική της ισχύος.