Οι πλούσιοι της Ιταλίας τα έβαλαν με τον Mario Monti

ΙΤΑΛΙΑ

Από τη πρώτη μέρα που ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας του ο Mario Monti, προειδοποίησε πως η προσπάθεια απαλλαγής της Ιταλίας από τα τεράστια δανειακά της βάρη, θα σημαίνει πόνο και οδύνη για όλους ανεξαιρέτως τους Ιταλούς.

Κανένας δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στα λεγόμενα του, μέχρι που άρχισε να βάζει στο στόχαστρο του, τους πολύ πλούσιους.

Από την πρώτη ημέρα, ο τεχνοκράτης Monti πολεμάει σε πολλαπλά μέτωπα. Προσπάθησε να μειώσει το χρέος, σε μια χώρα που οδεύει προς κατάρρευση, αυξάνοντας τα φορολογικά έσοδα, μειώνοντας τις κρατικές δαπάνες, αναμορφώνοντας την οικονομική νομοθεσία, και «πυροδοτώντας» την αναιμική ανάπτυξη.

Τώρα, έστρεψε τα όπλα του προς την μεριά των ζάπλουτων συμπατριωτών του, που φημίζονται για την φοροδιαφυγή τους.

Πρόκειται για έναν εύκολο στόχο. Σύμφωνα με τον ιταλικό τύπο, αυτοί που δηλώνουν ετήσιο εισόδημα κάτω από €20.000, διαθέτουν συνολικά 188.000 πανάκριβα αυτοκίνητα όπως Ferrari, Lamborghini, και Porsche, 518 ιδιωτικά αεροσκάφη και ελικόπτερα, και 42.000 θαλαμηγούς!

Συνολικά, 15 εκατομμύρια Ιταλοί, ο ένας στους τέσσερις δηλαδή, δηλώνει μηδενικά εισοδήματα. Σύμφωνα όμως με τις εκτιμήσεις, το 1/5 από αυτούς διαθέτει τουλάχιστον τρείς κατοικίες.

Με εντολή του πρωθυπουργού, η φορολογική αστυνομία εξαπέλυσε επιδρομές σε διάφορα παραθαλάσσια θέρετρα και χιονοδρομικά κέντρα, συλλέγοντας αποδείξεις για τη φοροδιαφυγή. Μια μόνο επιδρομή στο θέρετρο σκι της Cortina, αποκάλυψε 42 εξωτικά αυτοκίνητα, με μέση τιμή του καθενός τα €200.000, να ανήκουν σε άτομα που δηλώνουν λιγότερα από €20.000 τον χρόνο!

Οι ιταλικές εφημερίδες τους χαρακτηρίζουν ως «δήθεν αναξιοπαθούντες», και η κυβέρνηση υπόσχεται να συνεχίσει τους ελέγχους.

Ήδη όμως, η κυβέρνηση του Monti δέχεται επίθεση. Οι εκατομμυριούχοι διαθέτουν μεγάλη πρόσβαση στα ΜΜΕ, και παραπονούνται ότι στοχοποιούνται αδίκως. Μάλιστα, οι σύμμαχοι του μεγιστάνα των ΜΜΕ και πρώην πρωθυπουργού Silvio Berlusconi, που και αυτός έχει κατηγορηθεί για φοροδιαφυγή, απειλούν πως θα αποσύρουν την κοινοβουλευτική τους υποστήριξη, που είναι απαραίτητη για να φέρουν αποτέλεσμα οι κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις.

Όπως λέει η δημοσκόπος Maria Rossi, «το πρόβλημα είναι ότι όταν ο Monti μιλάει για θυσίες από όλους μας, όλοι νομίζουν πως μιλάει για άλλους… και αυτό ισχύει περισσότερο στους πλούσιους, που στο παρελθόν ξεγλιστρούσαν, και που διαθέτουν τα μέσα για να διαμαρτύρονται».

Πολλοί Ιταλοί μιλάνε για δρακόντεια και άδικα μέτρα. Οι εφοριακοί όμως, έχουν επιστρατεύσει ειδικά σκυλιά που οσμίζονται τα χαρτονομίσματα στα σύνορα, και καταγράφουν με κάμερες όσα αυτοκίνητα διακινούνται συχνά από και προς την Ελβετία, έτσι ώστε να εντοπίσουν όσους κάνουν ξέπλυμα χρημάτων.

Η κυβέρνηση της Ιταλίας χαμήλωσε το μέγιστο όριο που επιτρέπεται σε συναλλαγές με μετρητά, από τα €2.500 στα €1.000, πιστεύοντας πως έτσι θα αποτραπεί η φοροδιαφυγή. Οι εταιρίες πιστωτικών καρτών είναι τώρα υποχρεωμένες να αναφέρουν αγορές αξίας πάνω από €3.000. Οι αρχές έχουν πλέον αυξημένες αρμοδιότητες, και την δυνατότητα να ελέγχουν τραπεζικούς λογαριασμούς, και να ανακρίνουν υπόπτους για φοροδιαφυγή, αλλά και να ζητούν την συνδρομή ξένων τραπεζών για πληροφορίες σχετικά με τις καταθέσεις Ιταλών πολιτών σε αυτές.

Πρόσφατα, ο Monti ανακοίνωσε πως σκέφτεται την καθιέρωση υψηλότερης φορολόγησης για τα υψηλά εισοδήματα, και πως επιθυμεί την φορολόγηση όλων των τραπεζικών συναλλαγών.

Αν εξαιρέσουμε τις έντονες διαμαρτυρίες των πλουσίων, οι πολιτικές του δείχνουν να φέρνουν κάποιο αποτέλεσμα. Παρά την μηδενική οικονομική ανάπτυξη τον Δεκέμβριο, τα φορολογικά έσοδα του μήνα ήταν κατά 2% υψηλότερα από τον αντίστοιχο του 2010.

Η συνοριακή αστυνομία, που πριν λίγο καιρό εντόπισε φορτηγό γεμάτο με 13 τόνους χρυσού, που κατευθύνονταν προς την Ελβετία, λέει πως κάθε μέρα κατάσχονται κατά μέσο όρο €41.000 σε μετρητά, ενώ πέρσι τα ποσά αυτά ήταν σχεδόν μηδενικά. Δεν έχει όμως εξακριβωθεί αν αυτό οφείλεται σε καλύτερη αστυνόμευση, ή απλά σε μεγαλύτερη διαφυγή κεφαλαίων.

Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι τίποτα από αυτά δεν φέρνει αποτέλεσμα εκεί που πονάει η χώρα. Το χρέος της αυξάνεται, και τα κόστη δανεισμού παραμένουν υψηλά. Ακόμη και μετά από τόσες εβδομάδες μεταρρυθμίσεων, τα επιτόκια για τα δεκαετή ιταλικά ομόλογα είναι πάνω από 7%, όπως αυτά της Ελλάδας, της Ιρλανδίας, και της Πορτογαλίας, που διψάνε για χρήμα. Και όπως προειδοποιούν οι οικονομολόγοι, αυτά τα επιτόκια δεν θα είναι βιώσιμα για πολύ ακόμη.

Τέλος, ο Monti απειλεί να τα βάλει και με τα πανίσχυρα συνδικάτα, σε έναν νέο γύρο μεταρρυθμίσεων στους επόμενους μήνες, ελπίζοντας πως θα καταφέρει να απομακρύνει κάποια αναχρονιστικά προστατευτικά μέτρα, στα οποία βασίζονται τα συνδικάτα.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα μπορεί να βασιστεί στην βοήθεια των πλουσίων…