REAL TIME |

Weather Icon
Λιβύη , Συρία 3 Σεπτεμβρίου 2011

Le Temps: Κόντρα στο ρεύμα, η Μόσχα προσπαθεί να σώσει τον Άσαντ

Ο πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ έστειλε τη Δευτέρα απεσταλμένο στη Δαμασκό για να αποδείξει ότι διαθέτει περισσότερη επιρροή από ό,τι οι άλλοι μεσάζοντες μεταξύ του Μπασάρ Αλ Άσαντ και του υπολοίπου κόσμου.Επί τόπου ο Μιχαήλ Μπογκντάνοφ, που είναι πρώην πρέσβης στη Συρία, ζήτησε “από όλες τις πλευρές να πάψουν οι βιαιότητες και να εφαρμοστούν άμεσα οι μεταρρυθμίσεις που έχει υποσχεθεί η κυβέρνηση”. Παραλλήλως η Μόσχα μπλοκάρει συστηματικά τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές πρωτοβουλίες για την επιβολή κυρώσεων κατά της Δαμασκού από τον ΟΗΕ.


Επισήμως η Μόσχα δείχνει θέληση να αποφευχθεί ένα λιβυκό σενάριο στη Συρία. Στην πραγματικότητα το Κρεμλίνο θέλει να πάρει τη ρεβάνς του μετά την τσουχτερή του αποτυχία στην Τρίπολη. Η Μόσχα δεν έχει καμία διάθεση να δει τους Αμερικανούς αντιπάλους της να επιτυγχάνουν τους στόχους τους (την ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι με τη βία) ενώ η ίδια αγωνιζόταν για “διπλωματική λύση”. “Το Κρεμλίνο επιθυμεί μια επιστροφή στην ειρήνη, όπου ο Μπασάρ Αλ Άσαντ θα παραμείνει στη θέση του, ενώ οι Δυτικοί επιθυμούν το ίδιο πράγμα… αλλά με την αποχώρηση του Άσαντ”, συμπεραίνει ο Αντρέι Κορτούνοφ, πρόεδρος του ιδρύματος Ευρασία.

Η ρωσική θέση στηρίζεται σε παλιά, κοινά γεωπολιτικά συμφέροντα. Η Δαμασκός είναι ένας πιστός σύμμαχος της περιόδου του Ψυχρού Πολέμου. Η Μόσχα επένδυσε στην οικοδόμηση στρατιωτικών βάσεων στη Συρία επί δεκαετίες. Οι ναυτικές βάσεις στην Τάρτους και τη Λαττάκεια, που οικοδομήθηκαν τη σοβιετική εποχή, είναι οι μόνες εν δυνάμει γέφυρες για το ρωσικό πολεμικό ναυτικό στη Μεσόγειο και ο Μπασάρ Αλ Άσαντ πολλές φορές έχει δηλώσει ανοικτός στην εγκατάσταση εκεί ρωσικών στρατιωτικών πλοίων με πυρηνικά όπλα. Αυτό δείχνει πόση στρατηγική σημασία έχουν.

Η Μόσχα έχει λοιπόν πολλά να χάσει αν το καθεστώς ανατραπεί και περάσει στα χέρια των εχθρών που Μπασάρ Αλ Άσαντ. Γι’ αυτό και η Ρωσία συνεχίζει να πουλά όπλα στο συριακό καθεστώς προκαλώντας την οργή της Ουάσιγκτον και του Τελ Αβίβ. Τον Αύγουστο ακόμη, το μονοπώλιιο των εξαγωγών ρωσικών όπλων επανέλεβε ότι οι παραδόσεις όπλων στη Συρία συνεχίζονταν, όπως προβλεπόταν, παρά τους 2.200 νεκρούς που έχουν καταγράψει τα Ηνωμένα Έθνη από την αρχή της καταστολής.

Οι παραγγελίες ρωσικών όπλων, που υπολογίζονται στα 3 δισ. δολάρια από τον στρατιωτικό ειδικό Ρουσλάν Πουκόφ, δεν είναι ο μοναδικός οικονομικός δεσμός μεταξύ των δύο χωρών. Η Γκάζπρομ σχεδιάζει να χορηγήσει φυσικό αέριο στη Συρία και τον Λίβανο μέσω ενός αγωγού που έχει οικοδομηθεί εν μέρει από τον ΣτρόιΤρανσΓκαζ, έναν όμιλο υπό τον έλεγχο του ισχυρού ρώσου επιχειρηματία, Γκενάντι Τιμσένκο.

Η Γκαζπρομ και η Τάτνεφτ, ένας άλλος ρωσικός πετρελαϊκός όμιλος, στοχεύουν επίσης στην εκμετάλλευση συριακών κοιτασμάτων. Στη διάρκεια επίσκεψης στη Δαμασκό τον Μάιο του 2010, ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ πρότεινε στον Σύρο ομόλογό του να του πουλήσει μια πυρηνική εγκατάσταση.

Η Μόσχα συνεχίζει να αναζητά τη θέση της στην υψηλή διπλωματία μετά από πολλά λάθος πονταρίσματα στο κύμα των αραβικών επαναστάσεων. Η ρωσική διπλωματία ακολούθησε την παλιά, συντηρητική παράδοση, που συνίσταται στο να βρίσκεται πάντα στο πλευρό των υφιστάμενων εξουσιών, έστω κι αν αυτές ασκούνται από τους χειρότερους τυράννους, και να μην στηρίζει τα αουτσάιντερ.

Εκφράζοντας αυτή την τάση, η Ένωση Ευρασιατικών Νεολαιών, ένα κίνημα που λέει ότι υποστηρίζει τον Πούτιν και αντιπαθεί τον Μεντβέντεφ, διοργάνωσε συγκέντρωση υποστήριξης στις 25 Αυγούστου μπροστά στην πρεσβεία της Συρίας. Το σύνθημα: “Χτύπα, Μπασάρ, χτύπα! Ζήτω ο συριακός λαός! Στη θάλασσα όσοι υποστηρίζουν επέμβαση, στο χώμα οι εξεγερμένοι! Πούτιν γύρνα πίσω να αποκαταστήσεις την τάξη!”.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=636544

Frankfurter Allgemeine Zeitung: Το αδύναμο σημείο του Άσαντ

Ένα εμπάργκο πετρελαίου, όπως αυτό που ετοιμάζεται να επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση, θα έπληττε σκληρά τη Συρία. Η πώληση πετρελαίου και πετρελαϊκών ειδών καλύπτει το ένα δεύτερο των κρατικών εσόδων.

Η πετρελαϊκή βιομηχανία εγγυάται στη Συρία πολλά χρήματα, είναι όμως ταυτόχρονα και η αχίλλειος πτέρνα της χώρας. Κι αυτό διότι ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ αμέλησε να εκσυγχρονίσει και να ανοίξει την αγορά πετρελαίου στα χρόνια των παχέων αγελάδων, οπότε ένα εμπάργκο τώρα θα ήταν επώδυνο.

Οι εξαγωγές πετρελαίου φέρνουν στη Συρία το ένα τρίτο του συνολικού συναλλάγματος, άνω των 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ τα πετρελαϊκά κοιτάσματα της χώρας δεν είναι πια τόσο πλούσια και η παραγωγή μειώνεται αργά αλλά σταθερά: αυτή την περίοδο στα 350.000 βαρέλια ημερησίως. Ένα μέρος του πετρελαίου χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, το υπόλοιπο εξάγεται και απ’ αυτό το 96% προς την Ευρώπη. Η εξάρτηση της Συρίας από τις εξαγωγές πετρελαίου φαίνεται ξεκάθαρα στον προϋπολογισμό: η πώληση πετρελαίου και πετρελαϊκών ειδών καλύπτει το ένα δεύτερο των κρατικών εσόδων. Αντίθετα τα φορολογικά έσοδα είναι χαμηλά, καθώς οι σημαντικότεροι ολιγάρχες που ελέγχουν την οικονομία της Συρίας είναι είτε μέρος του καθεστώτος είτε πολύ κοντά σ’ αυτό.

Εάν η Ευρώπη περιορίσει τις εισαγωγές συριακού πετρελαίου και ακριβύνει τη χρηματοδότηση των συριακών εξαγωγών, π.χ. με την αύξηση των σχετικών τελών, τότε πολύ σύντομα ο προϋπολογισμός της χώρας θα εξοκείλει. Η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να βάλει χέρι στα αποθέματα της κεντρικής τράπεζας για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις και ενδέχεται να ζητήσει δάνειο από την Τεχεράνη.

Το Ιράν έχει σταθεί και σε προηγούμενες κρίσεις στο πλευρό της Συρίας όταν η Δαμασκός ήταν απομονωμένη, η Τεχεράνη την εφοδίαζε με φτηνό πετρέλαιο. Επιπλέον το Ιράν έχει επενδύσει μέχρι τώρα 1,5 δισ. δολάρια στη Συρία, τελευταία στην αυτοκινητοβιομηχανία. Και η Βενεζουέλα επενδύει στη Συρία, αλλά μόνο στην πετρελαϊκή της βιομηχανία. Αυτή την περίοδο το Ιράν δυσκολεύεται να βοηθήσει περισσότερο, αφού υποφέρει και αυτό από τις κυρώσεις που του έχει επιβάλει η διεθνής κοινότητα. Η εναλλακτική λύση της κυβέρνησης Άσαντ θα ήταν να ζητήσει τη συνδρομή των πλουσίων εμπόρων της Δαμασκού. Όμως και αυτοί ζορίζονται καθώς το κύμα διαμαρτυρίας και οι διαδηλώσεις κρατούν έξι μήνες τώρα, από τα μέσα Μαρτίου, και έκτοτε η συριακή οικονομία είναι ακινητοποιημένη.

Ο τουρισμός, η δεύτερη σημαντικότερη βιομηχανία της χώρας, φέρνει στη Συρία υπό κανονικές συνθήκες το 12% του ΑΕΠ της. Όμως από την έναρξη των διαδηλώσεων και της βάρβαρης καταστολής τους οι τουρίστες δεν έρχονται. Τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια μένουν άδεια, στα καταστήματα με τα σουβενίρ δεν ψωνίζει κανείς. Εάν οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες πιστέψουν ότι το καθεστώς δεν μπορεί να επιβάλει τη σταθερότητα που χρειάζονται για τις δουλειές τους, θα ταχθούν με το πλευρό των διαδηλωτών. Επιπλέον η Συρία αναγκάζεται να αποχαιρετίσει τον στόχο της, να υποδεχτεί την επόμενη πενταετία άμεσες ξένες επενδύσεις ύψους 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Το Κατάρ έχει ήδη ακυρώσει δύο έργα δισεκατομμυρίων που είχε στα σκαριά στη Δαμασκό.

Αυξάνεται και η πολιτική πίεση
Η σημερινή οικονομική πίεση συνδυάζεται και με την πολιτική. Τις προηγούμενες εβδομάδες τα κράτη του Κόλπου απέσυραν τους πρεσβευτές τους από τη Δαμασκό. Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα κάλεσε τον συριακό λαό να πάρει τις τύχες του στα χέρια του. Ο Αμερικανός πρέσβης στη Δαμασκό Ρόμπερτ Φορντ επισκέφτηκε τον Ιούλιο τη Χάμα, το προπύργιο της εξέγερσης, και με την κίνησή του αυτή κέρδισε τις συμπάθειες των σουνιτών Αράβων και εκτός της Συρίας. Και το περασμένο Σαββατοκύριακο οι υπουργοί Εξωτερικών του Αραβικού Συνδέσμου, αυτοί που επέτρεψαν με τις αποφάσεις τους την επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, συμφώνησαν σε ένα κείμενο με το οποίο απαιτούν το τέλος της αιματοχυσίας στη Συρία.

Αλλά και η Τουρκία έχει κάνει πιο αυστηρούς τους τόνους της έναντι του Άσαντ -αν και δεν έχει εξαντλήσει ακόμη τις δυνατότητές της. Το 1998, όταν η Άγκυρα απαίτησε από τη Δαμασκό την έκδοση του ηγέτη του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτσαλάν, έστειλε τον στρατό της να πάρει θέσεις στα σύνορα και η Συρία υποχώρησε. Αυτή τη φορά η Άγκυρα δεν διατυπώνει ανάλογες απειλές. Βεβαίως, επιτρέπει στη συριακή αντιπολίτευση να κινείται στην Τουρκία, ωστόσο δεν δείχνει ακόμη καμία διάθεση να «παγώσει» τις εμπορικές σχέσεις της με τη γείτονα. Από το 2007 οι δύο χώρες έχουν υπογράψει μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου, ενώ μέσω Συρίας περνάει για την Τουρκία ο σημαντικότερος τράνζιτ δρόμος για τις εξαγωγές της στις χώρες του Κόλπου.http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=636539

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter

Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube

Εγγραφείτε στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη στο Youtube