της Ελίνας Γαληνού
Η αποκάλυψη της τουρκικής εφημερίδας “Σαμπάχ” για τα 15 τρις κυβικά μέτρα αποθεμάτων φυσικού αερίου στις περιοχές που ερευνά η Κυπριακή Δημοκρατία, μάλλον διασαφηνίζει την αιτία παροξυσμού της Τουρκίας. Εννοείται ότι αποθέματα αξίας τρισεκατομμυρίων ευρώ, είναι μεγάλος θησαυρός από τον οποίο θα προκύψει μεγάλο όφελος για όποιους τον καρπωθούν.
Και φυσικά η Τουρκία έχοντας επίγνωση του θέματος, δεν εννοεί να μείνει απ΄έξω από το παιχνίδι.
Οι ΗΠΑ όμως, υποστηρίζουν το δικαίωμα της Κύπρου να διεξάγει έρευνες για ενεργειακούς πόρους και διαμήνυσαν στην Τουρκία να μην το εμποδίσει. Ωστόσο, εκείνη απαντά “ξέρουμε τι θα πράξουμε…” και όσοι γνωρίζουν τις τουρκικές τακτικές, αντιλαμβάνονται και τι μπορεί αυτό να σημαίνει. Κάποιες αισιόδοξες εκτιμήσεις βέβαια, έχουν εκλάβει αυτήν την στάση ως “λεονταρισμό” της Τουρκίας που δεν αξίζει να εγείρει ανησυχία, αλλά…Ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία, συνηθίζει να πραγματοποιεί τις απειλές της καθώς το έργο το έχουμε δεί αρκετές φορές…Οσο δε το κυπριακό ζήτημα παραμένει ανοιχτό, η επιδίωξη ταραχών και προβλημάτων από μέρους της θα εξακολουθεί να παραμένει μια απειλή σταθερότητας για την περιοχή…
Απόδειξη, το σκηνικό εκφοβισμού που επιχείρησε να στήσει προχτές, όπου λίγα μίλια νότια από το οικόπεδο 12 της Κυπριακής ΑΟΖ, εξέδωσε ανακοίνωση διεξαγωγής αεροναυτικής άσκησης, η οποία βεβαίως δεν έγινε αποδεκτή από την Κύπρο. Η παρουσία της ισραηλινής στρατιωτικής παρουσίας όπως και η αυστηρή προτροπή της Ουάσιγκτων να εγκαταλείψει η Τουρκία ” προσπάθειες παράλογων διεκδικήσεων”, έδειξαν να αναχαιτίζουν κάπως την τουρκική ορμή… Ισως η Τουρκία να στάθμισε τη συσπείρωση των συμμαχικών δυνάμεων που δείχνουν έτοιμες να αντιμετωπίσουν τις επιθετικές της διαθέσεις και αναδιπλώθηκε. Κατά πόσο όμως αυτή η κίνηση συνιστά οριστική παραίτηση από μέρους της ή πρόσκαιρη υπαναχώρηση; Υποθέτουμε βεβαίως ότι δεν την συνέφερε μια τέτοια εμπλοκή, εφ όσον μάλιστα η προχτεσινή της προσπάθεια επίδειξης υπεροπλίας, δεν πέτυχε τις εντυπώσεις που περίμενε. Ωστόσο, δεν δίστασε παρ΄όλα αυτά, να διαμηνύσει ότι “αν η ελληνοκυπριακή πλευρά κάνει τις έρευνές της μέσω συμμαχιών, τότε και εμείς θα δώσουμε οπωσδήποτε την απάντηση, ίσως και εντός της εβδομάδας…” Και σε επιστέγασμα όλων αυτών, δεν παρέλειψε να επικαλεστεί για άλλη μια φορά τα δικαιώματά της…στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου ενώ επανέλαβε και την απειλή προς την ΕΕ, για το πάγωμα ενταξιακών διαπραγματεύσεων αν η Κύπρος λάβει την προεδρία της ΕΕ. Το επαναλαμβανόμενο δηλαδή σενάριο με τον διεθνή ταραξία να θυμάται το Διεθνές Δίκαιο όποτε τον βολεύει, ενώ ο ίδιος παραβιάζει τη διεθνή νομιμότητα, ευθαρσώς κατ΄εξακολούθηση.
Με άλλα λόγια, η Τουρκία μέχρι τώρα, αποδεικνύει από μόνη της ότι οι προθέσεις της για συνεργασία που έκαναν προ ετών τους Ευρωπαίους να αισιοδοξούν για την ένταξή της στην ΕΕ, ήταν τελικά επίπλαστες. Με το δίκιο μας να θεωρούμε λοιπόν ότι οι πράξεις και συμπεριφορές της την οδηγούν σε απομόνωση. Αυτόν τον δρόμο όμως, η ίδια τον έχει επιλέξει..