Η Επιτροπή οικονομικού σχεδιασμού στην Ινδία, δήλωσε ότι ένας χωριάτης που κερδίζει πάνω από  0,38 € την ημέρα δεν είναι φτωχός και γι αυτό δεν δικαιούται κοινωνική βοήθεια. Όποιος ζει με μισθό πάνω από αυτό το όριο μπορεί να φροντίσει τον εαυτό του για «τρόφιμα, εκπαίδευση και

υγεία», διαβεβαίωσε ο οργανισμός. Αυτό το ποσό αμφισβητείται από τους εμπειρογνώμονες  και είναι πολύ κάτω από το όριο που θέτει η Παγκόσμια Τράπεζα.

Τα άτομα με ημερομίσθιο πάνω από  25 ρουπίες (0,38 ευρώ) στη ύπαιθρο και 32 ρουπίες (0,48 ευρώ) στην πόλη δεν θα δικαιούνται παροχή κυβερνητικής βοήθειας, ανακοίνωσε η Επιτροπή σε μνημόνιο προς το Ανώτατο Δικαστήριο την Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου.

Αυτή η  σύσταση της Επιτροπής οικονομικού σχεδιασμού ήταν μια απάντηση σε αίτημα από το Ανώτατο Δικαστήριο για την επικαιροποίηση του ορίου της φτώχειας στην Ινδία, με φόντο τη ραγδαία αύξηση των τιμών επιδεινώνοντας  την κατάσταση των φτωχών. Τα τελευταία όρια της φτώχειας, με βάση τα επίπεδα τιμών του 2004-2005, ήταν 19 ρουπίες την ημέρα για την πόλη και 15 ρουπίες για την ύπαιθρο.

Η προτεινομένη αναθεώρηση από την Επιτροπή οικονομικού σχεδιασμού -που εγκρίθηκε και από τον πρωθυπουργό Manmohan Singh- απέχει ακόμη πολύ από το όριο της φτώχειας των 0,91 ευρώ που ορίζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα. Η επικαιροποιημένη τιμή αμφισβητήθηκε από τους εμπειρογνώμονες που την βλέπουν ως προσπάθεια της κυβέρνησης να μειωθεί τεχνητά ο αριθμός των φτωχών. Σύμφωνα με την Επιτροπή οικονομικού σχεδιασμού,  το ένα τρίτο του πληθυσμού των 1,2 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, περίπου 360 εκατομμύρια, λαμβάνουν σήμερα επισιτιστική βοήθεια.