της Ελίνας Γαληνού
Ενώ ο Ελληνας πρωθυπουργός, δήλωσε μέσω συνέντευξής του ότι “αισθάνεται πως ασκεί υπεύθυνη πολιτική”, η προσεχής Πέμπτη στην Ευρώπη θα κρίνει “νόμους και προφήτες”. Οι αποφάσεις της Ευρωζώνης θα καθορίσουν την επιβίωσή της αλλά κυρίως, την επιβίωση της χώρας μας. Με ποιά μορφή όμως; Ακόμα δεν γνωρίζουμε, διότι μέχρι στιγμής δηλώνεται ότι δεν έχουν καταλήξει σε κάποιο οριστικό σχέδιο.
Αλήθεια, τι περιμένουν και γιατί έπρεπε να φτάσουν στο παρά πέντε οι ηγέτες της ΕΕ προκειμένου ν΄αποφασίσουν τι θα γίνει; Γιατί αφέθηκαν τόσον καιρό να σύρονται από τα συμφέροντα των αγορών, ή μάλλον των τραπεζών; Τόσον καιρό τώρα, σχεδόν βαρεθήκαμε να παρακολουθούμε το ίδιο σήριαλ-θρίλερ. Στην αρχή κάθε εβδομάδας να προμηνύεται η κατάρρευση του ευρώ και η κονιορτοποίηση των ελληνικών ομολόγων, στη μέση της εβδομάδας η κινδυνολογία να κορυφώνεται και κατά την Παρασκευή το βράδι…, ούτε γάτα ούτε ζημιά. Διότι αυτό το σήριαλ που κυριολεκτικά μας έχει σπάσει τα νεύρα, παρακολουθούμε εκόντες άκοντες από το περασμένο Πάσχα και μετά…
Πού να οφείλεται όμως αυτό; Εκ πρώτης όψεως, στην αναποφασιστικότητα και διαμάχη των Ευρωπαίων που δεν μπορούν να καταλήξουν σε ένα κοινό σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας και των λοιπών υπερχρεωμένων χωρών της ευρωζώνης. Πώς είναι δυνατόν να μην προκαλείται αναταραχή στις αγορές με τέτοια αναρχία στο ευρωπαικό οικονομιικό τοπίο; Αναμενόμενο δεν ήταν; Και αν αυτό διαρκούσε μια ή δύο εβδομάδες το πολύ, θα υποθέταμε ότι οι ιθύνοντες του Eurogroup, δεν είχαν ακόμα αντιληφθεί τον κίνδυνο ώστε να οργανωθούν κατάλληλα και να τον αντιμετωπίσουν. Τώρα όμως, …όταν φτάνουμε παραμονές της “κρισιμότερης Συνόδου” και ακόμα ψάχνονται, τι να πούμε; Κάπου τα πράγματα δεν συνάδουν με την κοινή λογική…
Πολύ παράξενα φαινόμενα μα την αλήθεια….Από τη μια το ρεφραίν “περί χρεωκοπίας της Ελλάδας και κινδύνου ντόμινο στις άλλες χώρες και κατάρρευσης του ευρώ” που τώρα τελευταία, επεκτάθηκε με την προσθήκη “οι ΗΠΑ τρέμουν την κατάρρευση της ευρωζώνης γιατί κινδυνεύουν και αυτές..”. Από την άλλη, οι ηγέτες της Ευρωζώνης που απευθύνονται με ύφος βλοσυρό και ενίοτε απειλητικό προς την Ελλάδα, δείχνουν να τα έχουν χαμένα. Παρ΄όλα τα Μνημόνια, τα μέτρα λιτότητας και την κοινωνική αδικία που εξαπλώθηκε μέσα στις χώρες της Ευρώπης σαν περονόσπορος, οι αγορές παραμένουν απτόητες. Αν τα σπρέντς δανεισμού σκαρφαλώνουν στα ύψη, τα ασφάλιστρα κινδύνου κοντεύουν να φτάσουν.. τον ουρανό. Ποιός τη χάρη των κατεχόντων τώρα, αφού η αξία τους αυξάνεται παράλληλα με τις πιθανότητες χρεωκοπίας!
Ολα αυτά τα φαινόμενα όμως που ήδη άρχισαν να γίνονται κατανοητά στον κόσμο, δεν τα βλέπουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες και οι ιθύνοντες της Ευρωζώνης; Γιατί τότε τα άφησαν να φτάσουν ως εδώ και τρέχουν τώρα να πάρουν αποφάσεις στο πόδι; Μήνες και μήνες τώρα, αλλεπάλληλες Σύνοδοι, ένα ατέλειωτο “σύρε κι΄έλα” με τα ίδια και τα ίδια… Και η Ελλάδα στην αναμονή, υπό την ηγεσία ενός πρωθυπουργού απόλυτα πειθήνιου, σε αποφάσεις και.. μη αποφάσεις των ξένων. Φτάνει που δηλώνει με βεβαιότητα “εμείς θα εξοφλήσουμε και το τελευταίο ευρώ του χρέους μας…ακόμα και αν χρεωκοπήσουμε. Φτάνει που οι ΗΠΑ δηλώνουν “είμαστε δίπλα στην Ελλάδα”, ενώ ταυτόχρονα ο Ομπάμα διαμηνύει κίνδυνο πτώχευσης στη χώρα του…
Κατάσταση απελπιστική, αλλά όχι σοβαρή όπως έλεγε και ο αείμνηστος Φρέντυ Γερμανός..