Η φρεγάτα Druzki (ο Τολμηρός) απέπλευσε στις 27 Απριλίου με τυμπανοκρουσίες από το ναύσταθμο του Μπουργκάς για να πάει να περιπολήσει στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης.

Ο ρόλος της θα είναι να επιβάλει το εμπάργκο όπλων κατά της Λιβύης, και, ενδεχομένως, για συνοδεία των παραβατών πλοίων προς λιμάνια όπου θα μπορέσουν να ελεγχθούν. 

Ο υπουργός Άμυνας Άνιο Ανγκέλοφ, διευκρίνισε ότι η αποστολή δεν περιελάμβανε σχεδόν κανένα κίνδυνο: το «Τολμηρός» δεν θα εισέλθει στα χωρικά ύδατα της Λιβύης και δεν θα βρεθεί κάτω από τα εχθρικά πυρά.

Στην πραγματικότητα, οι κίνδυνοι για το «Druzki» είναι αλλού. 

Παρά το γεγονός ότι οι Βούλγαροι θέτουν θέμα τιμής να συμμετέχουν –στο ύψος των μέτριων δυνατοτήτων τους- στις συμμαχικές επιχειρήσεις, η απαρχαιωμένη φρεγάτα αυτή φαίνεται, αυτή τη στιγμή, να τους προκαλέσει περισσότερα προβλήματα από όσα θα επέτρεπε να λύσει στο πέλαγος.

Και όμως είναι τόσο υπερήφανοι: το πλοίο αυτό είναι το πρώτο που είναι εξοπλισμένο σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ και σε σύγκριση με τα παλαιοτέρα σκάφη τους, το «Druzki» είναι «ειλικρινά άνετο», λένε οι Βούλγαροι ναυτικοί. 

Οι υπεύθυνοι, με επικεφαλής τον Πρωθυπουργός, μιλάνε με συγκίνηση, όπως θα μιλάγαμε για ένα καλό γέρο άλογο: «Το Druzki είναι παλιό πλοίο, ασφαλώς, αλλά είναι αξιόπιστο και γερό. Και έχει συμμετάσχει σε όλες τις ασκήσεις του ΝΑΤΟ» , είπε ο Μπόικο Μπορίσοφ. 

Ωστόσο, τα τεχνικά προβλήματα παρά λίγο να ακυρώσουν αυτή τη τελευταία αποστολή του Druzki: Πριν από τον απόπλου, οι ναυτικοί συνειδητοποίησαν ότι πολλές εγκαταστάσεις του πλοίου, όπως το ραντάρ, δεν λειτουργούσαν, η δεν  λειτουργούσαν συνεχώς. « θα τα επισκευάσουμε στο δρόμο»!, εξήγησαν, ανυπόμονοι  να μπαρκάρουν, όπως είναι όλοι οι θαλασσόλυκοι.

Γιατί πρέπει να πούμε ότι το Druzki στοιχίζει σχεδόν to ίδιο είτε δεμένο στη προβλήτα είτε στην ανοικτή θάλασσα.

Αυτή η πυραυλοβόλος φρεγάτα κλάσης Ε71 Wielingen, που ναυπηγήθηκε το 1977, έπλεε υπό βελγική σημαία μέχρι το 2005.

Έφερε  τότε το όνομα F912 Wandelaar.

Το Βουλγαρικό Πολεμικό Ναυτικό την αγόρασε για 23 εκατ. ευρώ μετά από μια εκτεταμένη γενική επισκευή και αναβάθμιση των οπλικών συστημάτων που κόστισαν σχεδόν όσα τη τιμή αγοράς. 

Δύο χρόνια αργότερα, η Σόφια ξόδεψε πάλι 54 εκατ. ευρώ για την αγορά από τους  Βέλγους δύο αδελφών πλοίων του Druzki και ένα ναρκαλιευτικό πλοίο. 

Όλα αυτά με τη μεγάλη πικρία του Παρισιού, που ήλπιζε να πουλήσει τέσσερις κορβέτες GB Wind στην ευφορία της τότε απελευθέρωσης των Βουλγάρων νοσοκόμων, στη τιμή των 780  εκατ. ευρώ, αλλά οι Βούλγαροι τελικά κλώτσησαν τη μπάλα εκτός γηπέδου. Υπερβολικά ακριβό.

Αλλά μόλις πρόσδεσε στο Μπουργκάς, το Druzki και τα δίδυμα του αποδεδείχθηκαν πολύ δαπανηρά σκάφη. 

Ο βουλγαρικός ναύσταθμος δεν διαθέτει ειδικό ηλεκτρικό μετασχηματιστή (τριφασικό) με την απαιτουμένη ισχύ για τη τροφοδοσία των τριών φρεγατών, καθιστώντας τη λειτουργία τους αδύνατη. 

Από την άφιξή τους στη Βουλγαρία, λοιπόν, τα τέσσερα πλοία αναγκάζονται να λειτουργούν μέρα και νύχτα, τις ντηζελογεννήτριες τους που καταναλώνουν περίπου 50 λίτρα την ώρα. Στην τιμή που είναι το ντίζελ σήμερα, ο καθένας μπορεί να κάνει το λογαριασμό …

Εκτιμάται ότι όταν θα είναι στην ανοικτή θάλασσα, η φρεγάτα θα κοστίσει 1,5  εκατομμύρια λέβα (767.000 €) το μήνα στον κρατικό προϋπολογισμό. 

Η αποστολή του Druzki είχε αρχικά προγραμματιστεί για τρεις μήνες, αλλά μειώθηκε στις τριάντα ημέρες.

 

Le Monde.fr                                       28.04.2011