Μια από τις αιτίες του γιαουρτώματος και των εκδηλώσεων λεκτικής διαμαρτυρίας και διαμαρτυρίας που συνοδεύεται με μαλακά και σκληρά υλικά, είναι το ξεπούλημα του Αιγαίου, για τοοποίο ευθ’ύνες δεν έχουν οι πολίτες


του Σάββα Καλεντερίδη
Καμπάνια εναντίον του γιαουρτώματος και των εκδηλώσεων λεκτικής διαμαρτυρίας και διαμαρτυρίας που συνοδεύεται με μαλακά και σκληρά υλικά έχουν αρχίσει εκδοτικοί και δημοσιογραφικοί κύκλοι, θέτοντας ως πρόταγμα την υπευθυνότητα που θα πρέπει να επιδείξουν οι πολίτες απέναντι στο ζήτημα της προστασίας της Δημοκρατίας μας.
Όντως, ζήτημα προστασίας της Δημοκρατίας μας υπάρχει, το θέμα είναι όμως από ποιούς.
Ποιός πραγματικά αποτελεί απειλή για τη Δημοκρατία μας;

Όλοι αυτοί, πολιτικοί, εκδότες και μεγαλοδημοσιογράφοι που είναι βουτηγμένοι στη διαφθορά και την ανηθικότητα, που έχουν δείξει έμπρακτη ασέβεια απέναντι στους πολίτες και τη Δημοκρατία,  που εν τέλει έχουν ούτως ή άλλως βαρύτατες ευθύνες για την τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα;
Οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας με τις οποίες βρίσκονται κατά καιρούς αντιμέτωποι πολιτικοί, οι οποίες εκδηλώσεις είναι σίγουρο ότι θα συμπεριλάβουν σύντομα εκδότες και μεγαλοδημοσιογράφους, μπορεί μερικές φορές να μην είναι αυθόρμητες και να έχουν το χαρακτήρα ‘στημένου παιχνιδιού’ από πολιτικούς κύκλους που αποσκοπούν σε εύκολα πολιτικά κέρδη μέσα από τη διαδικασία του ‘ψαρέματος σε θολά νερά’. Όμως, αυτό που θα έπρεπε να απασχολήσει τους εκδότες και τους μεγαλοδημοσιογράφους που πρωταγωνιστούν στην προπαγανδιστική επιχείρηση ‘προστασίας της Δημοκρατίας’, είναι το αν υπάρχουν αντικειμενικές συνθήκες τις οποίες δημιούργησαν επί δεκαετίες πολιτικοί-εκδότες-μεγαλοδημοσιογράφοι, με βάση τις οποίες θα πρέπει να περιμένουμε οι εκδηλώσεις αυτές να λάβουν πραγματικά αυθόρμητο και μαζικό χαρακτήρα το επόμενο διάστημα. Και για να μην κουραζόμαστε, αρκεί απλά να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας τη ρήση του κ. πρωθυπουργού ‘Θα μας πάρουν με τις πέτρες’. Και ασφαλώς, ο κ. Παπανδρέου δεν είναι αυτός που θα εξωθούσε τους ανεγκέφαλους σε κάτι τέτοιο.
Μάλλον κάτι άλλο συμβαίνει. Και για να βρουν τί πραγματικά είναι αυτό, θα πρέπει οι δημοσιογράφοι να ξαναβρούν το ρόλο τους, να βγουν από τις πισίνες και τις πολυτελείς μεζονέτες και μονοκατοικίες που απέκτησαν συμμετέχοντας πρωταγωνιστικά στο έγκλημα, να δουν επιτέλους καθαρά χωρίς σκοπιμότητες και εξαρτήσεις αυτό που πραγματικά συμβαίνει στη χώρα, να το γράψουν και να το μοιρασοτύν με τους πολίτες, για να βοηθήσουν ουσιαστικά τη Δημοκρατία μας, που κινδυνεύει.
Κινδυνεύει και από τους ανεύθυνους κύκλους που εκφράζουν διαχρονικά έναν ιδιότυπο πολιτικό ολοκληρωτισμό επενδεδυμένο με μανδύα “αριστερού ανατρεπτισμού’, αλλά μάλλον κινδυνεύει περισσότερο από εκείνους που με τις πράξεις τους δημιουργούν αντικειμενικές συνθήκες ανατροπής των πάντων από τους πραγματικά αγανακτισμένους πολίτες. Και για να μην κουράζεστε, οι κύριοι υπεύθυνοι δεν είναι άλλοι από τους πολιτικούς, τους εκδότες και τους μεγαλοδημοσιογράφους, γιατί αυτοί είναι χρόνια τώρα που ελέγχουν το παιχνίδι και οδηγούν τη χώρα στο βάραθρο.