Γενικά θέματα 29 Μαρτίου 2011

Βέλγιο: Έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ των 289 ημερών χωρίς κυβέρνηση

Χωρίς κυβέρνηση 289 ημέρες μετά τις βουλευτικές εκλογές, το Βέλγιο ισοφαρίζει σήμερα Τρίτη το ρεκόρ της μεγαλύτερης  πολιτικής κρίσης που κατείχε το  Ιράκ, σε μια ζοφερή ατμόσφαιρα που προσπαθήσει να χαροποιήσει η δωρεάν διανομή πατατών τηγανητών (frites) στις πανεπιστημιακές πόλεις.

Το 2010, οι Ιρακινοί έκαναν 249 ημέρες για να συνάψουν μια συμφωνία για την αντιπροσώπευση των κομμάτων στη εξουσία, και 40 ημέρες επιπλέον για να σχηματιστεί μια κυβέρνηση συνασπισμού.

Στο Βέλγιο, όπου ο σουρεαλισμός είναι ακόμα της μόδας, κάποιοι  είχαν «γιορτάσει» στις 17 Φεβρουάριο το χρονικό πέρασμα  του συμβολικού ορίου των 249 ημερών οργανώνοντας μια «επανάσταση της πατάτας», κατά την οποία η δωρεάν διανομή  του περίφημου εθνικού πιάτου είχε συγκεντρώσει περισσότερα από 5.000 άτομα σε ολόκληρη τη χώρα.

Τα γεγονότα αυτά όμως, δεν είχαν μεγαλύτερη επίδραση από την πρόσκληση από τον ηθοποιό Benoît Poelvoorde, που είχε ζητήσει από τους συμπατριώτες του να μην ξυριστούν μέχρι ώσπου το βασίλειο θα αποκτήσει μια κοινοβουλευτική κυβέρνηση πλήρους ισχύος.

Μετά από εννέα μήνες αδιεξόδου, οι Βέλγοι  ψήφισαν στις 13 Ιούνη 2010, τα Φλαμανδικά κόμματα εξακολουθούν να απαιτήσουν μια περιφερειακή αυτονομία ιδιαίτερα ενισχυμένη που οι γαλλόφωνες συνεχίσουν να αρνούνται, για το φόβο ότι θα καταλήξει σε διάσπαση της χώρας.

Για την εξίσωση του παγκόσμιου ρεκόρ των 289 ημερών χωρίς κυβέρνηση, που θα σπάσει σήμερα, η συλλογική οργάνωση «Ο διαμελισμός, όχι στο όνομά μας» ξαναστρώνει σήμερα το τραπέζι βαφτίζοντας «Πλατεία της Πατάτας» τις κεντρικές πλατείες των πανεπιστημιακών πόλεων όπως η Λιέγη, το Ναμούρ, η Γάνδη, η Αμβέρσα και οι Βρυξέλλες.

Προγραμματίζονται νέες διανομές τηγανητών πατατών και συναυλίες, αλλά η καρδιά φαίνεται να λείπει, η έκκληση για τις διαδηλώσεις αυτή τη φορά ελάχιστα αναφέρθηκε από τον τύπο και τα κοινωνικά δίκτυα.

Όλα αυτά με φόντο των βυζαντινών συζητήσεων μεταξύ της Φλαμανδών και Γαλλόφωνων, που οδηγούνται από τον πολύ διακριτικό πρόεδρο των Χριστιανοδημοκρατών της Φλάνδρας Wouter Beke που τώρα υποβιβάστηκαν στο τέλος της ειδήσεων μετά από τα γεγονότα στην Ιαπωνία και τη Λιβύη.

Η ψήφιση τις τελευταίες μέρες του κρατικού προϋπολογισμού 2011 και η συμμετοχή των βελγικών F-16 έναντι του καθεστώτος του συνταγματάρχη Μουαμάρ Καντάφι έχουν αυξήσει επίσης την εντύπωση ότι η χώρα μπορούσε να λειτουργήσει στο πλαίσιο μιας υπηρεσιακής κυβέρνησης σε ισχύ από τον Ιούνιο.

Η κατάσταση ωφελεί το κόμμα της Νέας Φλαμανδικής Συμμαχίας (N-VA) που κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές στη Φλάνδρα τον Ιούνιο (με 27,8% των ψήφων) που κρίνει ως άχρηστή μια ομοσπονδιακή κυβέρνηση επειδή υποστηρίζει την «εξάτμιση» του Βελγίου σε όφελος μιας ανεξάρτητης Φλάνδρας.

Σύμφωνα με δημοψήφισμα που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα από την εφημερίδα La Libre Belgique, το N-VA συγκεντρώνει το 33% των ψήφων στη Φλάνδρα. 

Ο ηγέτης του, ο Bart De Wever, ενισχύει τη θέση του ως ο πιο δημοφιλής πολιτικός στους Φλαμανδούς με ποσοστό αποδοχής 57%.

Ο Bart De Wever

Η επιτυχία των θρασών  Φλαμανδών αυτονομιστών έχει αρχίσει να ενοχλήσει  ορισμένους Φλαμανδούς Χριστιανοδημοκράτες, από τους οποίους ο απερχόμενος Πρωθυπουργός Υβ Λετέρμ, ο οποίος επίκρινε δριμύτατα την περασμένη εβδομάδα την ανικανότητα του Bart De Wever να υπογράψει μια συμβιβαστική λύση με τους Γαλλόφωνες.

Αυτή η αλλαγή στην τοποθέτηση του Λετέρμ, που ήταν στο παρελθόν κοντά στο N-VA, είναι σημάδι ότι «κάτι αρχίζει να κινηθεί στη Φλάνδρα», όπου «ο καθένας έχει λιγότερο ή περισσότερο καταλάβει ότι η σύναψη συμφωνίας με το Ν -VA θα είναι αδύνατη», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ( AFP) ο Αμβερσιώτης πολιτικολόγος Dave Sinardet.

«Το πρόβλημα είναι ότι το N-VA δεν θέλει να εγκαταλείψει τις διαπραγματεύσεις από μόνο του και ότι το κόμμα της Φλάνδρας που θα το αποκλείσει θα πάρει ένα πολύ μεγάλο ρίσκο σε περίπτωση νέων εκλογών», πρόσθεσε, και δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να διαρκεί για πολύ ακόμη «η κυβέρνηση των τρεχουσών υποθέσεων».

Les Echos.fr                  Από τον Philippe SIUBERSKI              29.03.2011

ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΡΕΚΟΡ