Η ανακοίνωση της επίσκεψης του Γιώργου Παπανδρέου στην Αίγυπτο ήταν αυτό που λένε οι Αμερικανοί όταν κυριαρχούνται από απογοήτευση για μία αποτυχία τους: «Είναι πολύ καλό για να ‘ναι αληθινό». Αυτό ακριβώς συνέβη και στον πρωθυπουργό της Ελλάδας, ο οποίος έσπευσε να δημοσιοποιήσει την επίσκεψη πριν επιβεβαιωθεί η βασική συνάντηση που επεδίωκε -με τον πρόεδρο της Αιγύπτου Χόσνι Μουμπάρακ. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες δεν είχε γίνει και η απαιτούμενη συνεννόηση με την Ουάσιγκτον. Ενώ οι συνεργάτες του πρωθυπουργού ήταν βέβαιοι πως οι Αμερικανοί θα χαίρονταν, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ο Λευκός Οίκος αν και δεν το φωνάζει, δεν επιθυμεί επισκέψεις ξένων ηγετών στο Κάιρο για να μη νομιμοποιείται ο Μουμπάρακ, σάμπως και σταμάτησε να ‘ναι πρόεδρος της χώρας του.

Η παραφροσύνη είναι ολοφάνερη σε κάθε Αμερικανό διπλωμάτη και πολιτικό που απασχολείται με το θέμα της Αιγύπτου. Δυστυχώς, βλέπουν παντού φαντάσματα σε σημείο που να μη γνωρίζει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά. Εχουν φτάσει στο σημείο να αλλάζουν πολιτική κάθε πρωί ανάλογα με την πληροφόρηση και την ανάλυση των στελεχών των μυστικών υπηρεσιών που ενημερώνουν πρώτοι και καλύτεροι τον πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα και τον αντιπρόεδρο Τζόζεφ Μπάιντεν. Και η παραφροσύνη αυτή θα αρχίσει να επηρεάζει τις σχέσεις τους και με άλλες χώρες, οι οποίες, καλώς ή κακώς, αρνούνται ή διστάζουν να ταυτισθούν με την πολιτική τους.

Ο κ. Παπανδρέου παραλίγο να είναι θύμα αυτής της παραφροσύνης και είναι ευτύχημα για τον ίδιο που ανέβαλε το ταξίδι, το οποίο έτσι και αλλιώς θα ήταν μία καραμπινάτη αποτυχία με δεδομένη την άρνηση από την πλευρά της Αιγύπτου για καθορισμό συνάντησης με τον άρρωστο και απομονωμένο(;) Μουμπάρακ.

Δεν πρέπει να αδικούμε τον Ελληνα πρωθυπουργό για την συνεχή επιδίωξή του να δηλώνει «παρών» στο διεθνές διπλωματικό παιγνίδι. Είναι κάτι που του αρέσει και νομίζει πως του πάει. Θα έλεγα με βεβαιότητα πως ως πρωθυπουργός μόνο αυτό το κομμάτι της δουλειάς του απολαμβάνει. Τα υπόλοιπα θέματα είτε δεν τα καταλαβαίνει όπως αντιλαμβάνεται τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, είτε δεν τον γεμίζουν, όπως είναι η δύσκολη κατάσταση της οικονομίας. Δυστυχώς, έπεσε ο κλήρος σ’ αυτόν να κάνει το αυτοκτονικό βήμα για τη σωτηρία της οικονομίας, όπως ονομάστηκε η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, και τώρα δεν έχει άλλη επιλογή παρά να χορέψει -ας ελπίσουμε πως δεν θα χορέψει το χορό του Ζαλόγγου.

Ολοι μας γνωρίζουμε πως τα νέα για την οικονομική κατάσταση της χώρας μας δεν είναι καλύτερα από την περυσινή χρονιά, αν και ο υπουργός Οικονομικών συνεχίζει την προσπάθεια χωρίς μεγάλη βοήθεια από την πλειοψηφία των συναδέλφων του. Και είναι μία σημαντική λεπτομέρεια που δεν περνά απαρατήρητη από τους δανειστές μας, οι οποίοι εκφράζουν συνέχεια παράπονα και για την έλλειψη συντονισμού, τον οποίο ανέλαβε τον περασμένο Δεκέμβριο ο ίδιος πρωθυπουργός χωρίς να βελτιωθεί η κατάσταση και η εικόνα της Ελλάδας.

Είναι συνεχή τις τελευταίες ημέρες τα καθοδηγημένα δημοσιεύματα ότι δεν κινδυνεύει η τέταρτη δόση του δανείου. Αυτή η αλήθεια είναι η μισή. Στη συνεδρίαση του Δ.Σ. του Ταμείου η οποία αναμένεται στις 11 ή 15 Μαρτίου, η Ελλάδα και η οικονομία της θα περάσουν από κόσκινο και άγρια κριτική. Δεν μπορεί να μη γνωρίζει ο πρωθυπουργός ότι αρκετοί αντιπρόσωποι έχουν γεμίσει τα όπλα τους και περιμένουν τη χώρα μας στη γωνία…